Tag Archives: vragen

een jaar veganist: de balans

Ongeveer een jaar geleden werd ik een Absolute Levenshater, oftewel een veganist.

Grapje. Ik werd wel veganist, maar man, wat hou ik van het leven.

Op mijn blog schrijf ik weinig over mijn eetgewoontes. Dat heeft twee redenen. Ten eerste, ik wil geen ‘vegan blog’ hebben, want dan jaag ik alle vleeseters weg en dan kan ik ze niet meer stiekem infiltreren met plantaardige gedachten. Ten tweede, ik ben inmiddels zo gewend aan deze ~*~lifestyle~*~ dat ik er vaak ook niet per se iets over te melden heb. Maar goed, laatst realiseerde ik me dat ik toch wel weer een heel jaar dierlijke producten uit mijn huis, mond en hart heb geweerd, dus ik vond het toch wel even leuk om hier bij stil te staan.

WACHT EVEN, WAAROM WAS JE OOK ALWEER VEGANIST?
Omdat ik tegen dierenmishandeling ben. We kunnen een lang debat voeren over of iedere vorm van vleeseten dierenmishandeling is, maar ik kan wel stellen dat bijna al het vlees dat in Nederland wordt geconsumeerd, afkomstig is van dieren die onder erbarmelijke levensomstandigheden hebben geleefd (zelfs het zogenaamde ‘biologische’ vlees). Maar goed, daar was ik tien jaar geleden al achter, toen werd ik namelijk vegetariër. Anderhalf jaar geleden besloot ik ook langzaamaan zuivel en eieren uit mijn voedingspatroon te schrappen omdat ik niet meer actief wilde bijdragen aan dierenmishandeling. Dus ja. Dat.

MAAR EET JE DAN NOG WEL WAT?
Om een of andere duistere reden denken mensen dat je als veganist niets meer kunt eten. Nu geef ik toe: je sluit wel veel opties uit. Maar waar God een deur sluit, opent hij een venster (door al mijn PvdD-gestem ben ik ook maar meteen zevendedagsadventist geworden) (grapje mensen, GRAPJE). Nee, ik kan inderdaad geen McFlurry’s meer eten, maar soms moet je gewoon verder kijken dan je neus lang is.

Ik begon anderhalf jaar geleden klein, binnenshuis, door mijn yoghurt te vervangen door sojayoghurt en de fetablokjes in de salade door kikkererwten. Als je vlees, eieren en zuivel weghaalt, blijft er zoveel over … granen, peulvruchten, groente, fruit, noten, zaden, pitten, SUIKER (ja ik tel suiker mee als voedingsgroep). Tegenwoordig is bijna al het snoep van Katja veganistisch. De robuuste chocolate chip cookies van LU zijn veganistisch.

Het vergt wat meer onderzoek en creativiteit, maar als je er je ogen voor opent, kom je erachter dat de wereld oneindig veel plantaardig voedsel te bieden heeft.

HEB JE ECHT NU NIKS MEER GEGETEN DAT NIET VEGANISTISCH WAS?
Vast wel, heel vaak, per ongeluk. En ik heb wel eens een niet-vegan koekje gegeten in een situatie waarin het echt heel erg onbeleefd was om het niet te doen. Maar goed, dat is niet erg, als ik naar puurheid zou streven, dan zou ik mezelf meteen wel van kant maken.

HOE GEZOND BEN JE OP EEN SCHAAL VAN 1 TOT 10?
Ik ben behoorlijk gezond. Helaas niet zo Green Happiness-achtig gezond als sommige veganisten (misschien komt dat doordat ik suiker meetel als voedingsgroep), maar alsnog, gewoon prima. Ik slik vitamine B12-tabletten en vitamine D. Afgelopen jaar was ik één keer ziek, maar om eerlijk te zijn vind ik dat alsnog een wonder gezien de enorme hoeveelheid stress waar ik een groot gedeelte van dit jaar onder stond.

BEN JE NU HEEL VEEL AFGEVALLEN?
Nee, zie mijn vorige antwoord.

En dit. (Ja, ik weet dat ik deze foto al gepost heb, komt niet omdat ik nooit wat lekkers eet maar omdat ik nooit meer zin heb om foto's te maken)

En door dit. (Ja, ik weet dat ik deze foto al gepost heb, komt niet doordat ik nooit wat lekkers eet maar omdat ik nooit meer zin heb om foto’s te maken)

MAAR JE HEBT ER TOCH WEL IETS VAN LICHAMELIJK GEWIN UITGEHAALD? TOCH? DOOR AL DAT GROENVOER DAT JE NU EET?
Nou, ik ben niet eens heel veel meer groente gaan eten, want ik at al achterlijk veel toen ik nog ‘gewoon’ een onschuldige vegetariër was. De enige lichamelijke verandering die ik heb doorgemaakt, is dat mijn huid enorm is opgeknapt. Ik had altijd ontelbaar veel bultjes, vooral op mijn voorhoofd, en nu heb ik er nog maar een paar. #nooitmeerzuivel

KRIJG JE VEEL RARE REACTIES?
Nee, niet echt. Ik lees wel eens wat andere veganisten (of zelfs vegetariërs) naar hun hoofd geslingerd krijgen, en dan verbaas ik me helemaal kapot. Ik krijg eigenlijk nooit negatieve of zelfs rare opmerkingen. Mensen vinden het veganisme eigenlijk wel goed, behalve dan dat ze vinden dat we toch eigenlijk vlees moeten eten want dan hebben we altijd gedaan (weet je wat we ook altijd hebben gedaan? Oorlog voeren en vrouwen mishandelen) en dat het gewoon lekker is (weet je wat ook lekker is? De hele dag in bed blijven liggen en een fles wodka leegdrinken, maar dat doe ik óók niet).

Oh, en heel veel mensen willen eten of ik wel vis eet. Natuurlijk eet ik vis. Euh, natuurlijk eet ik geen vis, bedoel ik. De oceanen zijn over 15 jaar leeggevist door de vraatzucht van de mens, vissen lijden veel pijn tijdens de vangst en bovendien vond ik vis altijd al walgelijk smaken. Dat laatste is eigenlijk geen goed argument, maar gelukkig zijn de eerste twee dat wel.

WAT VIND JE HET MAKKELIJKSTE AAN VEGANIST ZIJN?
Lekker eten scoren. Zelfs in restaurants. Protip: als je familie weer eens bij Van der Valk wil eten, moet je van tevoren even bellen/mailen om de situatie uit te leggen, en heel lief vragen of ze iets kunnen maken zonder dierlijke producten. Dat kunnen ze. TOPPERS daar, bij Van der Valk, en eigenlijk ook bij alle andere restaurants.

WAT VIND JE HET MOEILIJKST AAN VEGANIST ZIJN?
Andere mensen.
Zoals ik al zei, op zich reageert men best wel neutraal/aardig op mijn eetvoorkeuren. Bovendien wordt er vaak goed voor me gezorgd op feesten en partijen; dan zijn er genoeg kikkererwtenburgers en vegan koekjes enzovoorts enzoverder. Heel lief, want ik weet het: ik ben lastig. Mensen moeten meer moeite voor me doen (nou ja, ze ‘moeten’ natuurlijk niks, maar zo voelt dat toch, dat is het mooie van mens-zijn, ons allesoverheersende schuldgevoel). En ja, ik ben dan ook heel blij als er speciaal iets voor me is gemaakt. Echt hoor. Ik wil ook niet ondankbaar zijn.

Maar weet je wat ik nou écht fijn zou vinden? Als deze wereld wat sneller zou veranderen. Hartstikke leuk dat je me ‘respecteert’ en dat mijn plantaardige hapjes gezellig naast de dode dieren mogen liggen, maar ik had dan liever gehad dat de ene helft van de mensen lullig zou reageren en de andere helft ook gewoon veganist zou worden. Dat ik op het ene feestje maar gewoon een banaan uit de fruitschaal jat, en dat het andere feestje dan gewoon volledig vrij van dierenleed zou zijn.

Natuurlijk is het voor mij vervelend als ik één avondje niet lekker kan eten, maar weet je wat pas echt moeilijk is? Je hele leven in een klein hokje zitten opgepropt tussen je soortgenoten terwijl je wacht op de dood.

Want ik ben tenslotte geen veganist geworden voor mezelf, maar voor de dieren. En goed, ook wel een beetje voor het milieu. Een biefstukje eten is namelijk erger is dan de hele dag onder de douche staan. Je kunt wel gaan huilen omdat Trump het klimaatakkoord verpest, maar je kunt ook gewoon je verantwoordelijkheid nemen en zelf je ecologische voetafdruk verkleinen.

Het is zo makkelijk, mensen. Begin klein. Zoek eens één veganistisch gerecht op. Gebruik hummus in plaats van ham. Of probeer het eerst eens alleen zonder vlees.

Terwijl het ook zo kan!

Terwijl het ook zo kan!

NOU LISA LEKKER DAN, MOET JE NOU WEER ZO MILITANT DOEN. ALS JE NU ZO JE STANDPUNTEN AAN ME GAAT OPDRINGEN GA IK EXPRES EEN EXTRA BIEFSTUKJE ETEN. HEB JE NU JE ZIN? KUN JE DIT BLOGJE NIET GEWOON AFSLUITEN MET EEN POSITIEF EN LUCHTHARTIG ALINEAATJE ZODAT IK ME WEER MINDER SLECHT OVER MEZELF KAN VOELEN?

Nou oké, hierbij een paar tips voor mijn favoriete veganistische eetplekken (alleen in de Randstad ja, want als ik niet in Amsterdam of Rotterdam of Utrecht ben, dan ben ik niet in Nederland; sorry, ik ben een gewoontedier):

Dophert (Amsterdam). 100% vegan. Vooral leuk om te lunchen, hoewel je er tegenwoordig ook kunt dineren geloof ik. Hun vegan chocola-pindakaastaart is de beste taart die ik OOIT heb gegeten.
Beter & Leuk (Amsterdam). Vegetarisch geloof ik, vegan opties staan duidelijk aangegeven. Heel lekker.
Bar James (Amsterdam). Ook vegetarisch, met vegan bitterballen en ook heerlijke vegan lunchopties.
Mastino (Amsterdam). Omni-afhaalpizzeria met maar liefst vier verschillende pizza’s met vegan kazen (ik ga zelf altijd voor de New Vegan, die is gewoon zo lekker).
Gare du Nord
(Rotterdam). Serieus Restaurant in een oude trein, vergeet niet te reserveren. 100% vegan.
TerraZen (Amsterdam). Vegan en vet lekker. Heel erg centraal maar wel vrij klein, en je moet het niet erg vinden om bij iemand anders aan tafel te zitten en/of dat je haar na afloop naar oliebollen ruikt.
Gys (Utrecht/Rotterdam). Eigenlijk hebben ze er ook vlees, maar ze hebben ook genoeg vegan opties.
Burgertrut (Rotterdam). Ze hebben ook hamburgers met dode dieren, maar ook vegetarische, en ook veganistische, en die zijn echt heel lekker.
Heavenly cupcakes (Rotterdam). Alleen maar vegan. Vooral die met chocola zijn allemaal echt heel erg lekker.

xoxo

VeganGirl

gossipgirl

17 Comments

Filed under vegashizzle

esmeralda, een verdwaalde stalker en een beetje privacy aub

Positiviteit is nog niet klaar met mij, schreef ik in mijn vorige blogpost, maar weet je wat ook nog niet klaar met mij is? De vragen die ik binnenkreeg naar aanleiding van mijn vraag maar raak-blog. Daarom bij dezen het derde deel van mijn antwoordrondje. Hierna zal ik weer overgaan op Serieuze Blogs. Je weet wel, shoplogs, posts met heel veel YouTube-filmpjes en dergelijke.

Hagelslag of pindakaas?

Hagelslag. Ik vind pindakaas ook best lekker, maar ik heb het pas twee keer in mijn leven gegeten (waarvan de tweede keer deze week was, in een ovengerecht met zoete aardappelen) (ik weet ook niet waarom ik zo weinig pindakaas heb gegeten, ik kwam gewoon nooit in situaties waarin dit de bedoeling was).

Wat is je favoriete Disneypersonage?

Esmeralda uit De klokkenluider van de Notre-Dame. Ik wilde haar vroeger ZO graag zijn. Ik had zelfs een zelfgemaakte tamboerijn. Van alle Disney-personages had ze de leukste kleren, het beste haar een de coolste attitude. En ze had een vet leuke geit! Pas toen ik het boek waar de Disneyfilm op gebaseerd is ging lezen, kwam ik erachter dat de originele Esmeralda helemaal niet zo stoer was. Ze was gewoon een 16-jarige chick die de hele tijd moest huilen en zich van alles liet aanpraten door een nare soldaat die eigenlijk al verloofd was met zijn 14-jarige nichtje.

Maar goed, in de Disneyfilm is ze echt badass.

Wat doe je het liefste op je boterham?

Hummus! Met rucola.

Wat is de grootste blooper die je ooit gemaakt hebt?

Huilie, dat weet ik dus niet. Ik maak continu bloopers, maar niet van die grappige ‘hahaha ik ben uitgeleden over een bananenschil en nu ziet iedereen m’n onderbroek!’-bloopers. Nee, echt van die nare bloopers, zoals quotes uit mijn lievelingsfilm verkeerd schrijven en mensen door elkaar halen.

Welk(e) album(s) heb je grijs gedraaid?

Hopes and fears van Keane is wel de cd die ik echt het allergrijst heb gedraaid – ik kreeg dat album op m’n dertiende. Ik was toen nog arm en online muziek beluisteren bestond bijna niet (trouwens, we hadden toen toch geen onbeperkte internetverbinding) dus dit was zo’n beetje het enige  album dat ik had en nog leuk vond ook. Ik moest het dus wel minstens vier keer per dag draaien.

Wat is de raarste openingszin die je ooit tijdens het uitgaan / op Tinder of waar dan ook gehoord hebt?

Ik heb geen Tinder, dus de bizarste dingen blijven me bespaard. Laatst vroeg iemand bij het uitgaan wel of ze in die tent waar we waren altijd dit soort muziek draaien. Goeie variatie op “Kom jij hier wel eens vaker?” (Niet dus.)

Als je moest kiezen tussen een jaar-abonnement op de Playboy of een PVV-lidmaatschap… wat zou je dan NIET kiezen?

Ik zou niet kiezen voor een PVV-lidmaatschap, want ik gun die club m’n geld niet. Ik zou dus een jaarabonnement op de Playboy moeten nemen. Dat kan ik zonder gewetensbezwaren doen aangezien Jan Heemskerk hier inmiddels geen hoofdredacteur meer van is. Ik vind het verder niet zo erg om dat blaadje te moeten ontvangen, er staan toch altijd goede interviews in?

Welke woorden vind je superstom?

Muts (als belediging voor een vrouw), pampus, attitude (ook al heb ik die laatste in deze post nog gebruikt, ik weet het).

Vind je jezelf een hipster?

Ik ben veel te cool om een hipster te zijn joh.

Wat wil je later NIET worden als je groot bent?

Profvoetballer.

Heb je wel eens een stalker gehad?

Nee. Er was wel een tijdje iemand van een psychiatrische instelling in de buurt die de hele tijd bloemen achter onze schutting legde, “voor dokter Marlies”. Maar aangezien ik geen Marlies heet of dokter ben, moet ik dit maar niet persoonlijk opvatten.

Wat is het klefste dat je ooit hebt gedaan?

Dat ga ik toch niet op internet zetten?

En het gemeenste?

Dat ga ik toch niet op internet zetten?

11 Comments

Filed under dit past echt nergens in

zielige sims, gieren en een eiffeltoren op m’n rug

Eigenlijk dacht ik dat die vraag maar raak-blog makkelijk scoren zou zijn: het schrijven ervan eiste nauwelijks enige creativiteit en dankzij jullie vragen zou ik vervolgens zelf even niet meer met ideeën op de proppen hoeven komen. Dat blijkt nu naïef – wist ik veel dat jullie zulke hartverscheurend moeilijke zouden stellen! Anyway, ik heb mijn best gedaan op deel twee van de antwoorden. Deel drie volgt binnenkort.

Wat is het ziekste dat je ooit hebt gedaan tijdens het spelen van the Sims?

Bij de Sims 1 wilde ik nog wel eens kamers met niets dan haardvuren en prullenbakken maken. Volgens mij hebben we toen wel eens de juf van buurtkinderen verbrand, maar daar voelde ik me een beetje ongemakkelijk bij. Ik liet liever alleen stomme, anonieme poppetjes sterven. Maar daar was ik ook snel klaar mee: andermans lijden, zelfs al zijn het zielloze sims, doet me te veel pijn.

Wat is je lievelingslied ooit en waarom?

Dit is echt zo’n vraag waarvan ik altijd al hoopte dat-ie gesteld zou worden, maar nu hij eenmaal gesteld is, WEET IK HET NIET. Is het Paris van Patrick Wolf? Of is het toch Bluebells? The Bachelor? Theseus? (Zien jullie dat ik fan ben van Patrick Wolf?)

Nee, ik geloof toch dat het het volgende nummer is, Lune uit de musical Notre-Dame de Paris. Ik vind het een beetje raar om een musicalnummer als favoriet nummer te hebben, omdat ik zo’n type ben dat het liefst alleen luistert naar muziek die is geschreven en uitgevoerd door dezelfde persoon. Dit betekent overigens niet dat ik in praktijk nooit luister naar, laten we zeggen, One Direction, maar als we het Serieus over Muziek gaan hebben ben ik best een snob.

Oké, nu over het nummer zelf. Het is gewoon het mooiste nummer OOIT. Het is geschreven op een manier die je helemaal meesleept, je vóélt je gewoon meegenomen door die muziek, en die stem, die stem! Wie kan er nou serieus zo zingen? Bovendien is de tekst zeer universeel. Gringoire (die hebben ze inderdaad uit de Disneyfilm geknipt) zingt naar de maan over het rottige aardse bestaan, maar die maan hoort niets want het is een fucking maan. Gringoire zingt in de eerste plaats over Quasimodo, maar eigenlijk gaat het gewoon over alle ongelukkigen op aarde. Dit nummer is gewoon één en al mooie klanken en woorden: Bel astre solitaire qui meurt quand revient le jour, entends, monter vers toi la chant de la terre, entends le cri d’un homme qui a mal, pour qui un million d’toiles ne valent, pas les yeux de celle qu’il aime d’un amour mortel.

Bonuspunten omdat hij op het einde nog zingt dat de maan zijn pen verlicht. Gringoire is namelijk dichter. Het lied zegt gewoon zoveel, over de last van het leven, maar ook eigenlijk over dat je als mens toch wat met die rotzooi kunt, zoals schrijven dus, of fantastische nummers zoals deze maken.

Als je een tattoo moest nemen, omdat anders je kop eraf gehakt werd, maar je mocht wel zelf kiezen wat en waar, wat zou je dan kiezen?

De Eiffeltoren over mijn gehele rug! Nee, grapje. Ik zou graag willen dat ik een tattoo wilde zodat ik er eentje kon nemen, maar in praktijk zie ik niets dat het waard is om op mijn lijf te vereeuwigen. Als het ECHT ECHT moest zou ik er eentje met het Deathly Hallows-symbool nemen, net onder mijn nek of zo. Niet zo origineel, maar dan kan ik Harry Potter voor altijd bij me dragen én het ziet er mooi uit. (Hee, misschien neem ik ‘m wel echt.)

Wie is je spirit animal?

Caitlin Moran. Ik wou dat ik de helft van haar haar en een kwart van haar grappigheid had.

Wat is jouw “fuck it, ik ga naar huis”-nummer? (Als in, een nummer dat gedraaid wordt bij het uitgaan en dan denk je ja aan mijn hoela ik peer ‘m.)

Denk niet dat dit uitleg behoeft.

Wat is je favoriete dier?

De gier. Gieren zijn echt de meest onderschatte dieren van het hele dierenrijk. In tegenstelling tot andere vogels zijn ze niet gemeen, want ze eten bijna alleen maar dieren die toch al dood zijn. Met andere worden, ze ruimen de boel op. Bovendien zijn ze zo ontzagwekkend lelijk dat ik ze niets anders dan prachtig kan vinden.

Wie is tegenwoordig je favoriete zanger of groep?

Dit antwoord komt nu niet echt meer als een verassing: Patrick Wolf! The Magic Position en House zijn wel leuke liedjes om erin te komen, daar waren die vorige linkjes die ik gaf niet echt geschikt voor.

Wat doe je het allerliefst op een zaterdag?

Pfff, ik vind dit echt een vet moeilijk vraag. Ik ben op zaterdag altijd bezig! Ik denk rondlopen in Parijs. En als dat niet kan, lezen. En uit eten. Ergens waar ze fancy toetjes hebben.

Hoe drink je je koffie?

Ligt eraan waar ik ben – als ik koffie koop op een station neem ik koffie verkeerd, bij mijn ouders of in een café cappuccino, en bij mij of mijn vriend met een beetje koffiemelk, tenzij ik meer zin heb in zwart. Dus eigenlijk op allerlei manieren, maar altijd zonder suiker.

Wat is het meest waardevolle dat je geleerd hebt?

Praten, al is hoofdrekenen een goede tweede. Maar volgens mij bedoel je een levensles. Nou, in dat geval: dat je door gelukkig te zijn altijd – hoe dan ook, wat er ook gebeurt – wint. En dan bedoel ik niet dat je gelukkig moet zijn om je ex op stang je jagen, als jullie dat soms denken. Deze levensles is in iedere situatie toepasbaar.

19 Comments

Filed under dit past echt nergens in

labiele huisvrouwen, neprevolutionairen en pasta pesto

Geen idee of het komt door die liters sinaasappelsap die ik heb weggewerkt, die vele extra uren slaap of doordat ik in dit boek heb gelezen, maar ik ben weer beter! Nou ja, daar denken mijn luchtwegen nog steeds anders over, maar gevoelsmatig ben ik weer in het land der levenden. Maar goed ook, want het werd tijd dat ik jullie fantastische vragen ging beantwoorden. Omdat het er nogal veel waren, doe ik nu maar de helft. Op de rest zullen jullie nog even moeten wachten (ochochoch de kwelling!).

Als je jezelf zou vergelijken met iemand uit een tv-serie, wie zou dat dan zijn?

Moeilijk. Ik identificeer me altijd met iedereen en niemand tegelijkertijd. Herinner me dat ik toen ik nog Desperate Housewives keek (heel veel jaren terug), me altijd heel erg kon relateren aan Lynette. Dat is heel raar, aangezien Lynette een labiele huisvrouw was die haar carrière had opgegeven voor het verzorgen van een stelletje rotkinderen, en ik toen zestien was en niet bepaald van plan om later hetzelfde te doen. Maar toch dacht ik: Lynette, wij zijn één.

Wat is je grootste irritatie?

Vastlopende/langzame apparatuur.

Wat is je slechtste eigenschap. En je beste?

Mijn slechtste eigenschap is dat ik diep vanbinnen zo egoïstisch ben dat ik er zelf duizelig van word. Mijn beste is dat ik er niet naar handel.

Wat is het tofste boek wat je ooit las?

The Picture of Dorian Gray. Ik heb het sinds mijn zestiende een paar keer gelezen en telkens kreeg ik meer het gevoel dat Oscar Wilde de hele wereld in dat dunne boekje heeft weten te stoppen. De laatste jaren heb ik hem echter niet meer gelezen, ik ben bang dat hij ineens minder fantastisch is dan in mijn herinnering.

Wat is je favoriete groene tip?

Ik denk toch wel het proberen te vermijden van plastic, zoals ik laatst in een blog beschreef. Daar heb ik een sport van gemaakt.

Oké, maar wie is nou je favo personage uit Orange is the New Black dan?

Daya! Zelfs al doet ze aan de lopende band stomme dingen. Normaal kan ik daar echt niet tegen, maar ja Daya’s moeder zit ook in de gevangenis dus ik snap wel dat je dan toe bent aan een verzetje.

Noem drie stomme dingen die bepaalde (je hoeft ze niet te noemen) bloggers doen.

1. Doen alsof je iets vet polemisch zegt, terwijl je eigenlijk gewoon iets zegt wat niemand verbaast. Bijvoorbeeld “Je zult het niet geloven, maar ik vind het leuker om op vrijdagavond thuis te blijven en een film te kijken dan coke te snuiven in Jimmy Woo” of “Ik zal hierop wel veel kritiek krijgen, maar ik vind het belangrijk dat je niet alleen maar leeft voor je werk.” Oké, deze voorbeelden zijn misschien wat overdreven, maar ik word zo moe van dat semi-revolutionaire gedoe.

2. Aan het einde van een blog een vraag stellen met het doel om een ‘discussie’ op gang te brengen. Vooral omdat er toch nooit iemand serieus op die vraag reageert.

Ik kan serieus geen derde bedenken. Ik ben zo verdraagzaam!

In Rotterdam wonen, maar altijd met een Amsterdams accent praten en voor Ajax zijn of de rest van je leven in Amsterdam moeten wonen?

Laat ik voorop stellen dat ik niet geïnteresseerd ben in voetbal, maar dat ik Ajax desondanks haat. Sorry, ik denk dat dat een onderdeel is geweest van mijn Rotterdamse opvoeding. Ik erger me bijvoorbeeld intens aan het logo van Ajax. Ik dacht altijd dat het een kabouter was! Blijkt het ineens een of andere god. Dus ik denk dat dit betekent dat ik Amsterdam nooit meer uitkom.

Zou je een recept voor pasta pesto op je blog zetten als je er 100 euro voor krijgt, maar je reputatie daardoor wel naar de knoppen is? (want, duh)

Hmmm ik vind dit een heel interessante vraag. Als je het tweede deel van je vraag had weggelaten, had ik gezegd: ja, duh. Kom maar op met dat geld! Ik denk niet dat mijn blog daar kapot aan zou gaan. Maar, als mijn reputatie SOWIESO WEL naar de knoppen gaat, laat dan maar. Dan wil ik minstens 10.000 euro.

16 Comments

Filed under dit past echt nergens in

vraag maar raak

Eigenlijk zou ik vandaag gaan studeren, schilderen en er een op z’n minst normale blog uitrammen, maar dit kan allemaal niet want ik ben ziek. Nou ja, het woord ‘ziek’ mag ik niet gebruiken van de Ziekpolitie, want volgens de Ziekpolitie heeft verkoudheid niets met Echt Ziek Zijn te maken en moet je minstens veertig graden koorts en al drie dagen niets gegeten hebben om op een beetje medelijden te mogen rekenen. Nu heb ik niet zozeer behoefte aan medelijden, maar ik heb wel het gevoel alsof alle onderdelen van mijn hoofd uit elkaar zijn gehaald en verkeerd zijn teruggezet (wat mij helder denken vrij onmogelijk maakt), dus ik wil toch graag een beetje begrip voor het feit dat ik even niet behoorlijk meedoe.

Maar goed, nu ben ik alsnog aan het blaten en dat was eigenlijk niet de bedoeling van deze post. Het was juist de bedoeling dat jullie gingen blaten, want dit is een ‘Ask me anything’-blog. Geen idee waarom iedereen altijd deze Engelse term gebruikt, maar ik doe lekker mee. Voor de n00bs onder ons: jullie mogen mij nu vragen stellen in de comments, en ik zal binnenkort een post maken met de antwoorden. Nu ik dit typ begin ik een beetje te gloeien van schaamte (of is het toch koorts?), want ik vind het altijd zo egocentrisch om ervan uit te gaan dat mensen iets van me zouden willen weten, maar aan de andere kant moet dat wel zo zijn: zelf lees ik dit soort blogs ook graag.

Dus, als je altijd al hebt willen weten of ik geloof in aliens, wat voor mascara ik draag, wie mijn lievelingspersonage uit Orange is the new black is of waarom ik niet gewoon mijn blogs vooruit schrijf zodat ik niet aan hoef te komen met dit soort inspiratieloze bullshit, kom maar op. Ik ben benieuwd. En nu ga ik weer in bed liggen (grapje, ik ga alle andere dingen die op mijn to do-lijst staan afraffelen).

En dit soort dingen naar binnen werken, volgens mij helpt het voor geen meter maar voelt beter dan nutteloos toekijken

17 Comments

Filed under metablog