Tag Archives: vragen

maar wat denk je nou écht?

Als kind kom je er vrij snel achter dat je ouders ook niet alles weten. Geen idee hoe het met jullie zit, maar ik trok dat niet zo goed. Mijn wereld zat al vol vragen, en níemand die het antwoord had? (Want als je ouders het niet weten, dan weet natuurlijk niemand het.)

Bovendien is het gewoon heel erg vervelend om afgescheept te worden met de ontzettend irritante mededeling “Dat weet ik niet.” Daarom bedacht ik op een gegeven moment de nog veel irritantere vraag:

“Maar wat denk je nou écht?”

Dat was vooral leuk als mijn ouders hadden gezegd dat ze niet wisten hoe lang iets ging duren, of iets zou lukken of toch net niet. Maar wat nou als je een antwoord móest geven? Oké, je hebt geen idee hoe lang het nog rijden is naar de camping, maar als je nou héél diep in jezelf kijkt, wat verwacht je dan toch stiekem? Je weet niet meer of het links of rechts was, maar als je nou zonder verdere informatie een kant op moest gaan, WAT ZOU JE DAN KIEZEN?

Inderdaad irritant, want meestal liep het dan toch uit op een wilde gok en aan een wilde gok heb je niets. Daarom weigerden mijn ouders ook zo vaak antwoord te geven, denk ik.

Tegenwoordig stel ik deze vraag graag aan mezelf, bij voorkeur voordat ik iets ga doen dat een soort van spannend is. Een mailtje openen waar een cijfer instaat, bijvoorbeeld. Voordat ik het aanklik, bedenk ik hoe hoog ik dit getal verwacht. En of ik het zo laag inschat omdat ik bang ben om teleurgesteld te worden, of juist zo hoog omdat ik dat zo graag wil. En wat ik nou echt echt echt echt denk dat het is, als ik even heel erg eerlijk tegen mezelf ben. Zelfs al is het een beetje een gok. Maar toch.

Het is best wel een interessant experiment, jezelf doorvragen naar wat je nou écht denkt. Iets dat je ook toe kunt passen op minder willekeurige facetten van het leven: denk/wil/doe ik iets nu omdat ik dit écht denk/wil/doe, of zit er een andere beweegreden achter? Dat is soms moeilijk. En pijnlijk. En bloedirritant. Maar vervelend zijn is soms gewoon nodig.

De kaarten des levens liggen soms zomaar op de grond

1 Comment

Filed under tips en tricks

het bestaan in een paar vraagstukken

Mijn leven kent vele onzekerheden. Zoals: ben ik een ochtend- of avondmens? (Volgens mij geen van beide.) Of: ben ik intro- of extravert? (Volgens mij geen van beide.) Of: functioneer ik beter onder druk, of juist beter zonder druk? (Vooropgesteld dat ik in het dagelijks leven toch wel redelijk functioneer, mag ik hier dus niet ‘geen van beide’ invullen hè. Dus eh… ik functioneer altijd? Nou ja ligt eraan wat voor situatie het is? Of zo???)

Dit soort rare tweedelingen bezorgen mij allerlei existentialistische kriebels. (De oplettende bloglezer al merken dat ik overal existentialistische kriebels van krijg.) Als ik me nu ergens mee identificeer, moet ik me dan daar voor altijd mee identificeren? Rekenen jullie me er dan voor altijd op af?

Maar goed, misschien stel ik me nu een beetje aan. Niemand heeft mij ooit serieus gevraagd of ik een ochtend- of avondmens ben. Of of ik mijzelf meer als een into- of extravert persoon beschouw. En toch heb ik het gevoel dat ik altijd een antwoord op dit soort vragen paraat moet hebben, gewoon, omdat een mens dit over zichzelf hoort te weten. Is dat raar??? (Graag ja of nee invullen.)

Met andere woorden, wat ik wél over mezelf kan concluderen:

– Ik gebruik veel haakjes. En vraagtekens.
– Mijn existentialistische snaar is snel geraakt.
– Ik voel me regelmatig verplicht tot het beantwoorden van vragen die mij niet worden gesteld.
– Ik moet stoppen met het lezen van Pyschologie Magazine want daar kan ik niet zo goed tegen.

Heerlijk hè, die duidelijkheid.

39 Comments

Filed under de ongemakken des levens

de vragen van james

Echt ontiegelijk lang geleden werd ik getagd door James. Of ik een paar vragen wilde beantwoorden. Hoewel ik zeer vereerd was (en over de grond heb gerold van het lachen om die vragen), was ik eigenlijk niet van plan om ze te beantwoorden – maar toen toch wel, of eigenlijk toch maar niet, of wel, of niet, en toen uiteindelijk toch wel. Ik hoop dat je blij bent met mijn antwoord over de hagedissenkop, James.

1. Wat zou je doen als je moeder elke dag naar je werk of je school kwam, een gehaktbal tegen je hoofd aan smeet en dan zonder iets te zeggen weer wegging?
Ik zou alle gehaktballen verzamelen en als ik er genoeg had ze in een paardenhoofdvormige kussensloop in d’r bed leggen.

2. Wat zou je doen als je later ging trouwen met de liefde van je leven, je was helemaal gelukkig, maar op het moment suprême vraagt hij/zij of het mogelijk is om je even onder vier ogen te spreken en dan staan jullie dus in zo’n afgezonderd kamertje achter het altaar en dan zegt hij/zij:”Luister, voordat we gaan trouwen moet ik je iets vertellen. Ik kan mijn ware aard niet langer voor je verbergen.”, om vervolgens zijn/haar gezicht er als een masker af te trekken, en dan bleek dat er een hagedissenkop onder zat?


Ja, ik wil!
(Bron: climategate.nl)

Ja dat zou ik dus écht niet leuk vinden. Niet alleen om die hagedissenkop zelf, dat is vervelend maar daar kan ik heus wel mee leven, het gaat me puur om het feit dat-ie het gore lef heeft om het zo lang geheim te houden en me hier dan op m’n bruiloft mee te confronteren. Heb je je net helemaal kapot betaald aan een taart, designjurk en het laten overvliegen van al je vrienden en familie naar een tropisch oord, krijg je dit. Ik zou toch wel met hem trouwen, gewoon omdat het anders zonde van het geld en de moeite is, maar ik denk niet dat het huwelijk lang zou duren.

3. Wat zou je doen als je een Snickers zat te eten en elke keer als je een hapje wilde nemen begon het ding te piepen:”Nee! Nee! Niet doen! Alsjeblieft! Spaar me!”?
Voorzichtig op de grond leggen, wegrennen en niet meer omkijken.

4. Wat zou je doen als je later ging trouwen, liefde van je leven, heel erg gelukkig, dag van je dromen, yadda, yadda, yadda, en dan bleek dat je wedding planner Treble had ingehuurd om een eigen interpretatie van de Wedding March te spelen?
Leuk dat je dit vraagt want er is dus echt NIETS dat ik irritanter vind dan Treble. Ik heb het voor de grap nog eens opgezet en ik word nu helemaal chagrijnig. Als Treble kwam zou ik mijn huwelijk dus wél afblazen.

5. Wat zou je doen als je op je kamer zat en er kwam opeens een vleermuis naar binnen gevlogen en die ging je vader nadoen?
Knoflook en kruisbeelden onder m’n bed vandaan halen.

6. Wat zou je doen als je ‘s nachts lag te slapen en opeens ging de bel, en jij dacht “krijg toch lekker de vertyfte tering, ik doe niet open”, alleen toen ging hij nog eens, en nog eens, dus dacht je, misschien toch maar eens kijken, en toen stond daar die ene blije prinses van Zweden, Victoria of zo, haar shirt omhoog te houden en haar junk te flashen, waarop jij even dacht “wtf gebeurt hier nou”, en zij ongeduldig zei:”nou?!”?
Ik zou haar een warme trui aantrekken, op de bank parkeren met een kopje thee en haar naar d’r prins laten whatsappen dat ze veilig bij mij is. En als ze een beetje is gekalmeerd gaan we lekker slapen.

7. Als de rest van je leven de wereld nog maar in één kleur zou kunnen zien, welke kleur zou je dan kiezen?
Zeegroen. Mijn lievelingskleur is eigenlijk paars maar dat gaat pijn doen denk ik.

8. Als je één dag het leven mocht ervaren vanuit de ogen van iemand van een andere nationaliteit/cultuur, welke nationaliteit zou je dan kiezen?
Ik zou wel graag een hindoe willen zijn. Waar maakt niet zoveel uit, Nepal of zo.

9.Wat is volgens jou het meest cheesy nummer ooit geschreven?
Het lijkt nu net alsof ik alleen maar naar Culture Club luister, maar dat is echt niet zo. Ik kan het ook niet helpen dat ze zulke teksten schrijven. Het is nog erger dan I need to be in love van The Carpenters. Daar zit tenminste nog een soort van een gevoel achter.

Ik schaam me gewoon voor het feit dat dit bestaat.

10. Als je dokter zou moeten worden, waar zou je je dan in specialiseren? En waarom?
Gynaecoloog. Dat is tenminste nog een beetje gezellig.

11. Wat zou je doen als iedereen die je kende (behalve jijzelf) in een muppet-versie van zichzelf was veranderd, en ze dat zelf niet doorhadden, en je voor gek verklaarden als je het zei?
Terug naar bed gaan.

15 Comments

Filed under dit past echt nergens in

iets duits

Ik ben best wel een zure blogger, zo eentje die met een vies gezicht zegt dat ze niet aan tags doet, omdat ze daar veel te Ernstig en Serieus voor is. De echte reden is gewoon dat ik nooit getagd word (oké, laatst door James, maar ik denk dat ze dat alleen heeft gedaan omdat het sociaal wenselijk is). Nu heeft Lein me genomineerd voor een Liebster Award (waarvoor ten eerste: jeeeeeeeeeeeej nogmaals bedankt! En ten tweede: waarom heet het eigenlijk genomineerd? Niemand krijgt die prijs).

Wat dit inhoudt: ik moet 11 dingen over mezelf vertellen, 11 vragen van de tagger beantwoorden en nieuwe vragen bedenken voor wie ík nomineer. Ik doe nu alleen even de vragen, anders wordt het zo’n lang verhaal.

(James zal nu wel boos worden omdat ik de vragen van haar weigerde in te vullen. Maar ja, tijden veranderen, principes vervagen en ik heb nu gewoon zin om over mezelf te praten. Oké? Dus hierbij antwoorden op de vragen van Lein. En dan ga ik die van James gewoon alsnog doen. Baas over eigen blog, enz enz.)

1. In welk Disney cartoonhuidje zou jij willen kruipen?
Ariël, voordat ze zo dom was zichzelf voor een knappe man in een mens te laten veranderen. Ik vind onder water zwemmen echt het ALLERLEUKSTE wat er is. Ik krijg al tranen in mijn ogen als ik eraan denk.

2. Als jij één kledingstuk zou mogen verbannen uit alle kledingkasten van deze wereld, welk kledingstuk zou dat dan zijn?
Niets. Iedereen mag zelf weten wat-ie aan wil trekken. Heb ik ook weer wat om te lachen.

3. Mijn nieuwste ontdekking is…?
Dat je je webcaminstellingen zo kunt aanpassen dat je allemaal gekke stemmetjes kunt doen. Fan-tas-tisch.

4. Wie krijgt jou gillend en tierend op de kast?
Mensen die beweren dat zwarte piet niet racistisch is. Daar ga ik van schuimbekken.

5. Welk liedje krijgt jou dansend op een bar?
Do you really wanna huuuuuuuuuuuuuuuurt me, do you really want to make me cry?????

(Ik dans ongeveer net zo geavanceerd als Boy George in dit filmpje, dus ik denk dat iedereen zich dood verveelt als ik op de bar ga staan)

6. Je liefde ten huwelijk vragen of gevraagd worden?
Gevraagd worden. Nu zullen jullie wel denken, Lisa-o-Lisa wat is er met je feministische principes gebeurd, maar ik ben gewoon een beetje ver-le-gen. Stel dat hij nee zegt!

7. Met welk poppetje kan jij je het meest identificeren?

Die ene die zijn eigen elektriciteit gefixt heeft. In Parijs had ik een koelkast die steeds kortsluiting veroorzaakte, en ik moest de hele tijd prutsen met het stopcontact. Ik was continu doodsbang dat ik ineens in de fik zou vliegen (maar echt gevaarlijk was het niet hoor; ik ben al bang dat ik geëlektrocuteerd word als ik een gloeilamp vervang).

8. Is er een onderwerp waar je niet over durft te bloggen?
Heb je even? Werk en studie, toekomstplannen, hopes and fears, mijn enerverende liefdesleven, reflecties op mijn uiterlijk, mijn vrienden (ik ben bang dat als ik over de een ga schrijven de ander ook weer een blog verwacht etc), mijn grootouders, mijn liefde voor One Direction en zo kan ik nog wel even doorgaan.

9. Deel 3 van Bridget Jones’s Diary is in 2013 een feit. Dus wie kies jij, Mark Darcy of Daniel Cleaver?
Mark Darcy. Niet dat ik die zo leuk vind, maar aan Cleaver heb je al helemaal niets.

10. Wat vind je mooi aan jezelf?
Daar durf ik dus niet over te schrijven, weet je nog? Maar ik heb wel goeie wimpers. En benen. Als ik toch bezig ben.

11. Piercing of Tattoo?
Piercing, want die kun je er snel weer uithalen. Bij mezelf dan. Bij andere mensen vind ik het allebei wel leuk.

22 Comments

Filed under metablog