strompelen zal ik

Als er iets is dat ik vervelend vind aan het blogwereldje, zijn het die constante posts over hardlopen. Jullie voelen je alsmaar fitter, breken aan de lopende band persoonlijke records en schrijven je in voor je eerste (en tweede en derde) hardloopwedstrijd. Ondertussen zit ik met een kromme rug op de bank en ik baal.

Het is niet dat ik zelf niet van sporten hou. Sterker nog: ik wil het dolgraag. Nog sterker: vier maanden geleden was ik een van jullie. Het langzaamste meisje van de klas begon na de middelbare school met rondjes rennen en shinde twee à drie keer per week met haar hardloopbroek in regio Amsterdam. Iedere keer ging het beter en voor het eerst in mijn leven had ik een behoorlijke conditie. Ik kon trappen oplopen, naar de trein sprinten, drie kwartier naar mijn werk fietsen en dit allemaal zonder buiten adem te raken.
Het hoogtepunt van mijn hardloopcarrière was de Roetersrun, een hardloopevent van 5 kilometer. (Ja, je moet ergens beginnen). Ik en de vriendin waarmee ik liep werden één en vier na laatste. Die avond waren we high van al die lichaamsbeweging, de dag daarna konden we niet meer lopen van de spierpijn.

In november werd dit hardloopgeluk werd ruw beëindigd. Niet door een voetamputatie of door een zware blessure, maar door een blaar, ja, een blaar die maar niet verdween. Ik had natuurlijk al lang naar de dokter moeten gaan en zo, maar dat was te veel gedoe, dus ik pauzeerde maar. Stomme zet. Inmiddels sportte ik al ruim vier maanden niet en zit-ie er nog steeds.

Om te janken. Zeker toen ik op internet zag dat de Roetersrun op 22 maart weer wordt gehouden. Daarom ben ik vanochtend weer begonnen met hardlopen. Mét mijn zielige blaar. Het ging best goed en ik had blaartechnisch gezien nergens last van. Thuis rekende ik uit dat ik 4 kilometer heb afgelegd. En dat valt al helemaal niet tegen voor een rondje om erin te komen. Dit kan twee dingen betekenen:

1. Over een maand pest ik júllie met mijn gezonde voorkomen en het breken van hardlooprecords.
2. Morgen kan ik niet lopen. Omdat ik mezelf grandioos heb overschat.

Maar in ieder geval betekent het: I’m back, bitchezzzz! Al word ik laatste bij de Roetersrun, idgaf, hardlopen zal ik.

26 Comments

Filed under hardloopavonturen, voornemens

26 Responses to strompelen zal ik

  1. Hopelijk kun je dan gauw weer een heel eindje rennen!

  2. Hahaha. Had je de blaar niet doorgeprikt dan?
    Mij kan je in ieder geval uitlachen de komende tijd, want het schaatsseizoen is bijna over ;(

    • Mja nee want het was een hele ingewikkelde blaar. Ik had het eerst uitgelegd maar het werd zo’n lang verhaal dat ik het maar gedelete heb!
      Maar je schaatst nu toch ook gewoon binnen? Kan dat dan niet in de zomer?

      • Nee, het kost in de zomer te veel stroom en moeite om het ijs bevroren, de hal koel en de zon weg te houden. Daarom gaan de meeste banen dicht. En nu ik erover nadenk wil ik ook helemaal niet zo veel stroom kosten. Asfalt maar weer voor een half jaar 🙂

        Succes met de ingewikkelde blaar!

        • Oh ja, op die manier. Ach, skaten is ook leuk. (Leuker vind ik persoonlijk, want het is minder glad). En anders kun je altijd nog beginnen met hardlopen 😉

  3. Oh nee, dan moet ik jou ook al gaan verwijderen van bloglovin (grapje). Ik heb sinds een maand een enkelblessure (liep daarvoor bijna 40 km/week) en als er iets is dat ik haat, inmiddels, zijn het hardloopblogs, -reclames en -verhalen. Dus ik begrijp je eerste alinea’s. Maarrrr! Wat superfijn voor je dat het hardlopen vandaag gelukt is, hopelijk heb je morgen nergens last van!

    • WOW. 40 kilometer? Volgens mij haalde ik dat op mijn top (niet dat die zo hoog was hahaha) niet eens per maand! Hoe verdeelde je dat dan over de week? Wat rot dat je nu meteen helemaal niet meer mag 🙁 Enig idee wanneer je weer kan beginnen? En doe je nu iets anders, zwemmen of zo?

  4. Oh guttegut, al die blogs over hardlopen.. en ze worden ook altijd geupload als ik met een bakje chips op de bank zit, of als ik net een brownie in de oven schuif. Maar ik hoop voor jou dat je weer lekker kunt gaan hardlopen (en er niet al te veel over blogt muhwhaha)!

  5. Ik heb altijd blaren, kan je prima mee hardlopen! Als het een beetje tegenzit, heb ik ze zelfs op 4 plaatsen per voet (gelukkig zijn die plaatsen bijna nooit allemaal tegelijk stom). Benodigdheden: niet te dikke en niet glijdende sokken, hardloopschoenen, goede zooltjes (liefst aangemeten natuurlijk), anti-slip stick (zo heet het vast niet echt) op de blaar en daar een pleister overheen. Nergens meer last van!

    • Wat irritant dat je zoveel last van blaren hebt! Gelukkig maar dat je er geen last van hebt bij het hardlopen 🙂 Dank je wel voor de tips! Goede zooltjes zijn wel iets wat ik al heel erg lang aan moet schaffen…

  6. Als het er al vier maanden zit is het waarschijnlijk niet zomaar een blaar, want die gaan vaak al kapot als je er alleen maar naar kijkt!

  7. Ik heb sowieso al niks met al die sportieve berichten, want daar kan ik mezelf dus helemaal niet in herkennen 😛 Kijk, berichten over nagellak, boeken of andere aankoopjes vind ik meer dan heerlijk, maar dat sporten werkt niet helemaal. Tenzij je winkelen ook een sport vindt, dan tel ik toch zeker wel mee! 😉

  8. Ellen

    Ik loop al heeeeeel lang, maar ik kan het niet en dat is zoooooo onrechtvaardig. Iedereen denkt dat het wel mee valt, maar dat is niet zo. Op termijn loopt iedereen harder en verder dan ik.
    Als jij schrijft dat je na maanden niet gelopen te hebben, er in 1x 4 km uitperst, dan ben ik stikjaloers. Want momenteel haal ik misschien net 2 km. Ik weet het, er zijn verzachtende omstandigheden, om maar mijn ziekte in de strijd te gooien. En de voortdurende stroom van blessures die maar niet overgaan. Waarom stop ik er niet mee? Kan iemand dat mij uitleggen?En wederom – het klinkt depressiever dan dat het is hoor! Ik stuur je nog wel een LOOPJES-gedicht naar je prive-adres als ik dat kan vinden!

    • Ooh sorry 🙁 Dat is stomvervelend. Zelfs al zijn er verzachtende omstandigheden, dat maakt het niet leuk of zo. Maar goed van je dat je het toch gewoon doet! De meeste mensen zouden het wel kunnen, maar blijven alsnog op de bank zitten. Ik weet niet of dit een verzachtend feit is, misschien niet. Ik ga je gedicht lezen!

  9. Ik kan niet goed lopen en hou er dus ook niet van, alhoewel ik dat wel graag had willen doen: het lijkt me echt zalig om langs het water te lopen, zo met de wind in je haar en ‘n beetje (niet te veel) zweet op je gezicht! (Zoals in de films 🙂 )
    Ik heb echter altijd het gevoel dat ik mijn voeten scheef zet als ik probeer te lopen en dat ik er voortdurend over zal struikelen, ‘t is net alsof ik nooit geleerd heb hoe je lange afstanden moet lopen.

    Maar in elk geval ben’k blij dat jij nu weer kunt/wil gaan lopen! Veel succes ermee ^^

    • Haha, daar heb ik nog nooit van gehoord 😛 Ik heb zelf namelijk ook scheve voeten (mijn normale schoenen slijten altijd aan de binnenkant af) maar met hardlopen heb ik er weinig last van. Maar bij jou zal het wel anders zijn. Misschien, als je het echt zou willen, zou je bij een hardloopclubje kunnen gaan? Ik denk dat ze je daar dan wel tips kunnen geven. Als je wilt, natuurlijk 🙂
      En bedankt!

  10. Ben je inmiddels wel naar de dokter geweest dan? 😮 wat vervelend zeg! Succes 😀 haha… hoop dat je mijn blog niet vervelend vindt.

  11. Des

    hahahah. Ach lieverdje toch. Ik was er ook even uit en toen vervloekte ik ook al die steeds fitter wordende bloggers. Ik dacht: FOK OFF!
    en toen ging ik weer hardlopen, om die bloggers maar een stil te krijgen.
    dusja.ergens helpen die irritante hardloopposts wel.

  12. Anouk

    Jeutje wat een hardloopgekte! Ben blij dat ik niet zo veel van die blogs lees dan, want hardlopen kan ik echt totaal niet. Na 200 meter ben ik al aardig buiten adem, haha, maar met fietsen en zwemmen heb ik totaal geen moeite. Er is iets aan de beweging van hardlopen dat mij tegenwerkt, waardoor ik er ook een gruwelijke hekel aan heb gekregen. Ik zwem nu 2x per week een kilometer, is voor mij sportief genoeg! 😉

    • Maar twee kilometer zwemmen is ook echt superver met zwemmen :O Ik heb gisteren bijna één kilometer gezwommen en nu weet ik pas wat spierpijn is :’)

      • Anouk

        haha, ik kan ook niet 2 kilometer achter elkaar hoor! Meestal is het 1 km aan een stuk, daar doe ik dan ca. 25 minuten over (eigenlijk is het meer natuurlijk, want je moet wel continu tussen de oma’s en walvissen door slalommen, haha). Als ik heel enthousiast ben doe ik 1,5, maar dat is ook wel echt mijn maximum ;p

  13. Het lijkt net een sekte met steeds meer hardloopmensen die me dwingen om ook mee te doen met de gekte, maar oh nee, ik laat me niet overtuigen!

    Maar veel succes ermee 😛

  14. Super veel sterkte dan alvast voor als je pijn hebt. Gewoon doorzetten! U Can Do It!

  15. Ik al die reacties doorspitten om te vinden hoe punt 2: ‘Morgen kan ik niet lopen’ is afgelopen, maar ik vind het niet terug, toch? Dus?

    • Ik moet je eerlijk bekennen dat ik dit ook een beetje vermeden heb. Eigenlijk had ik deze blog al een week eerder geschreven, maar ik vond het zo’n anti-climax om erbij te zetten! Nu kom ik er niet onderuit. 😉 Maar: het ging wel. Hele zware last van spierpijn had ik niet, maar het duurde wel echt drie dagen… al met al mag ik tevreden zijn! 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published.