Category Archives: fotopost

een heuse zondagsplog: verse jus vs de cyborgs

Vroeger had ik nooit door dat mensen op zondag echte zondags-dingen deden, maar sinds ik op Instagram zit, wordt mijn zondag iedere keer weer bedolven onder verse jus, cappuccino’s, kranten, lange wandelingen in een herfstbos en het bingekijken van tv-series onder een dekentje. Nou ja, mijn zondagse Instagramfeed dan. In mijn eigen leven is het niets van dat alles, dus bedankt voor jullie tweedehandse entertainment, vitamine D en andere opkikkers.

Om één of andere reden kom ik zelden aan al dat zondaggerelax toe. Niet omdat ik een rotleven heb, maar omdat ik gewoon altijd wel ‘iets’ moet doen. Dat ‘iets’ is meestal werken of het postmodernisme bestuderen. En vandaag doe ik het gewoon lekker allebei. Daarom besloot ik deze plog te maken, voor iedereen die zich zo verveelt dat-ie erover denkt om een zondagskrant open te slaan. Geniet mee!

 

Ik begon mijn dag met havermout (dat dan weer wel), maar dit heb ik niet op de foto gezet omdat ik toen nog niet wist dat ik deze blog zou gaan schrijven. Tijdens mijn ontbijt heb ik bijna al mijn telefoonapplicaties verwijderd zodat ik de laatste versie van Instagram kon downloaden (ik moet mijn oude telefoon gebruiken omdat mijn gewone kapot is), maar het is niet gelukt. Huilie.

Daarna heb ik mezelf aan het werk gezet met koffie EN thee. You’ve gotta spoil yourself, weetjewel. Kon helaas geen betere foto van de koffie maken, ik heb namelijk geen schuimding dat kopjes koffie zo fotogeniek maakt. Ik heb niet eens melk in huis, dus ik dronk zwarte koffie. Zwarte, oude, slecht gedoseerde dus ranzige koffie.

Toen ging ik weer verder met het lezen van artikelen over cyborgs in a post-gender world. Ik vind het best interessant, maar het ging even moeizaam omdat ik net had bedacht dat ik deze plog zou gaan schrijven en ik me van enthousiasme niet meer kon concentreren.

Toen was het alweer lunchtijd en ging ik een salade maken. Oh, en ook meteen eentje voor morgen. Vroeger maakte ik IEDERE DAG een salade, maar tegenwoordig doe ik het veel minder omdat het te veel tijd kost, zowel om te bereiden als om naar binnen te werken. Een broodje hummus is in drie minuten gesmeerd én opgegeten (oké, dan moet je wel haasten), maar ik was nu drie kwartier bezig. Looooove slow food. Maar ik heb het verstandig aangepakt: ik heb mezelf beloofd dat ik in ruil voor die salade de was vandaag niet hoefde te doen.

Ondertussen luisterde ik naar Sting om toch een beetje een zondaggevoel te krijgen.

En ik las de Beau Monde van januari vorig jaar. Mijn moeder en ik hebben een bladenpakket waarbij je voor weinig geld allerlei soorten oudere bladen krijgt. Met ‘oudere’ bedoel ik een maand ouder, geen halfjaar, maar de Beau Monde lees ik eigenlijk alleen als ik al het andere op heb. Vroeger kon ik de column van Rosalie van Breemen hierin altijd lekker hatereaden, maar tegenwoordig schrijft ze er niet meer voor. Ik mis het gezever over haar ontzettend glamoureuze leventje, dat mogen jullie best weten.

Oké, leuk.

Bij mijn lunch dronk ik trouwens bietensap met spirulinapoeder. Het is NIET zo vies als het eruit ziet.

Daarna at ik een halve reep Tony Chocolonely met karamel en zeezout, maar ik wil jullie niet jaloers maken, dus daar heb ik geen foto van genomen.

Toen ging ik weer verder met artikelen over cyborgs lezen. (Ik heb niet de moeite genomen om een nieuwe foto te maken)

Gelukkig was het mooi weer. Ik had best naar buiten gewild, maar in plaats daarvan heb ik deze blog geschreven. Prioriteiten!

 

Oh trouwens, ik heb vrijdag mijn haar maar weer eens geknipt! Ik wilde het eigenlijk nog ietjepietsje korter doen en op één lengte knippen, maar ik had na een tijdje geen zin meer. Bovendien is het moeilijk om de achterkant recht te krijgen: gelukkig heeft een vriendin aangeboden om dit klusje op te knappen.

Ik zou jullie een foto willen laten zien van mijn nieuwe haar, maar dat kan niet want ik heb geen make-up op.

Oh what the hell, make-up is nergens voor nodig in dit digitale tijdperk.

(Hoewel ik blij ben met mijn kapsel, heb ik toch de neiging om me te verontschuldigen voor de rest van mijn haar: maar ja, het is nu eenmaal dun en futloos, ik moet er maar mee dealen)

Oké, leuk selfiepauzetje gehad, nu verder met de cyborgs.

plogzondag10

Gelukkig ben ik op een redelijk christelijk tijdstip klaar, zodat ik deze blog kan gaan typen.

En dan: eten! Dit is een doggybag van een veganistische Chinees uit Maastricht. Die plek is echt de hemel. Normaal gesproken vind ik het wel prima dat je als vegetariër zo weinig te kiezen hebt in restaurants – omdat ik alles lekker vind, is beslissen welke van de drie gerechten ik neem al lastig genoeg. Maar nu had je! Zo! veel! Ik koos uiteindelijk voor vegetarische ‘kip’ in hete saus. De vriendin met wie ik was nam gepaneerde ‘kip’. Omdat we redelijk snel vol zaten en zij geen doggybag hoefde, heb ik alles maar meegekregen, ha ha ha.

En nu is het bijna tijd om te gaan werken. Gelukkig werk ik vanuit huis en hoef ik mijn geliefde bureaustoel niet te verlaten. Omdat ik op dit moment nog niet heb gewerkt heb ik daar nog geen foto van, maar anders zou ik deze zondagsplog pas posten als zondag al bijna voorbij is. En dat zou toch jammer zijn, want dan krijgen jullie het zondagsgevoel op maandag.

Doei!

 

19 Comments

Filed under fotopost

plog over mijn super awesome fabulous leven in parijs

Ligt het aan mij, of is dat hele ploggen inmiddels alweer een beetje over? Hoe dan ook, in een vlaag van ontzettende Parijs-heimwee en te veel random foto’s die voor het grote publiek ongezien zijn gebleven, besloot ik een heuse plog samen te stellen over mijn super awesome fabulous leven in Parijs. Hoewel deze foto’s in een tijdbestek van vijf maanden zijn gemaakt, geeft dit wel een natuurgetrouw beeld van hoe mijn dagelijks leven er anderhalf jaar terug ongeveer uitzag. Denk ik. Dus, bij dezen:

Ik word wakker. Ik open mijn gordijnen en zie in het ziekenhuisgebouw tegenover me mensen op bed liggen. Ik kijk niet te lang, want dat is onbeleefd. Laat ik mijn blik maar op de rest van De Stad richten.

Dan ga ik hardlopen in Jardin des Plantes (die rustig wandelende mensen moet je wegdenken, Jardin des Plantes is ‘s ochtends vroeg gewoon een hardloopparcours).

Als ik een klein stukje verder loop zie ik dit! Wat heb ik toch een rotleven.

College. Mijn aantekeningen zijn een mix van Frans, Nederlands en tekeningetjes die uitdrukken hoe zwaar ik het heb tijdens dat drie uur lang durende Franse geratel.

Tijd voor de lunch! Wat zorgt mijn universiteit toch goed voor vegetariërs.

Gelukkig doen ze wel aan superdeluxe toetjes.

Nu ga ik Frans oefenen met een Franse jongen die Nederlands wil leren. Hij heeft dit boek voor me uitgezocht en daar ben ik HEEL erg blij mee, want hier staat echt ALLES in over die achterlijke Franse vervoegingen. Hoewel we meer tijd aan mijn Frans besteden, lijkt die gast minstens net zo snel Nederlands te leren. Misschien heeft het iets te maken met het feit dat hij in Duitsland gewoond heeft, waardoor hij overigens Nederlands spreekt met een vet Duits accent, in plaats van met een Franse tongval. Daar word ik altijd heel vrolijk van.

Hierna besluit ik even De Stad in te trekken. Huh, hoe kom ik ineens op Île de la cité terecht?

Le Marais

Ik fiets ook nog even door naar Opéra, maar ik ga niet Galeries Lafayette in, want ik word altijd een beetje depri van het feit dat ik daar niets kan betalen.

Even een korte stop bij Pret a manger. Omdat het kan. Straks woon ik immers weer in Nederland, en daar hebben we deze prachtketen niet!

Shit, ik wilde een alternatieve route naar huis nemen en nu ben ik verdwaald.

Toch thuis gekomen. Nu is het tijd om Cervantès te lezen, ik heb er zin in!

Uch, verschrikkelijk boek, ik ben er helemaal klaar mee.

Gelukkig zit ik ook in Parijs nooit om aanspraak verlegen.

Nog even een OOTD’tje tussendoor (excuses voor het hoofd, maar ik maakte destijds zoveel OOTD’s voor eigen documentatie dat ik niet meer echt iets gaf om mijn kop en daarom (?) een soort verhulde duckfaces ging maken)

Nee hè, nu moet ik mijn smoothie van de tafel likken!

Dan maar een walgelijk smerig zelfgemaakt groentesapje.

Nee hè, gootsteen verstopt!

Tijd voor het diner. Bij kaarslicht, want het is weer eens hommeles met mijn elektriciteitskast.

Ook het internet doet het niet.

Ik besluit deze misère achter te laten en in de metro te stappen om iets te gaan drinken in de stad. Garou probeert me een mannenarmband te verkopen. Het lukt hem bijna.

Een mislukte partyfoto, omdat ik het awkward vind om duidelijke foto’s online te zetten van mensen die misschien wel helemaal niet beroemd willen worden.

Ik besluit dat het wel weer genoeg voor vandaag is. Ik hul me in mijn Cruella de Vil-badjas en ga slapen.

13 Comments

Filed under fotopost, studie in buitenland

jaar later, zelfde stad

Iets meer dan een jaar geleden kwam mijn vader me opzoeken in Parijs. De eerste dag dat hij op bezoek was had ik gewoon college, dus moest hij in zijn eentje door de stad struinen. Echt heel erg vond hij dat volgens mij niet: de beste man was al een keer of vijftien in Parijs geweest, maar hij had er nog nooit alleen rondgelopen, of beter gezegd: zoveel foto’s kunnen maken als hij wilde, zonder dat iemand hem vroeg om nu eens door te lopen.

Onlangs keek ik weer in de map met alle foto’s die hij had gestuurd en het viel me op dat de toch wel heel erg mooi waren. Zo mooi dat ik ze hier met jullie wilde delen. Gelukkig zit ik op het moment dat deze blogpost online komt weer in Parijs. Met waarschijnlijk een stuk minder mooie blauwe lucht dan op deze foto’s, maar je kunt niet alles hebben.

IMGP8954

IMGP8928

IMGP8983

IMGP8977

IMGP9006

IMGP9010

IMGP9146

(Alle foto’s door Peter van Campenhout. Of eh, als ik consequent wil zijn: Muh Vadur.)

Leave a Comment

Filed under fotopost

lieve vrienden en familie, dit is een hint

Vijf maanden. Ik kan moeilijk geloven dat ik écht zo lang in Parijs heb gewoond. Inmiddels ben ik alweer anderhalve maand thuis en voelt het vaak alsof ik nooit ben weggeweest.

Maar vaak ook niet, al was het maar om de ‘heimwee’ die ik nu naar die stad heb. Hoe hard ik ook in Amsterdam probeer te dwalen zoals ik daar deed; het wil niet echt lukken.

Ik ben echter niet van mening veranderd wat betreft of ik echtecht in Parijs zou willen wonen: ik zou het zo doen, die taalbarrière en bureaucratie neem ik voor lief – als al mijn vrienden en familie met me meeverhuizen. En aangezien dat in de nabije toekomst niet gaat gebeuren, blijf ik maar hier. Kan ik ook prima mee leven.

(Neemt niet weg dat ik op dit moment zit te speuren naar goede Thalys-deals.)

Een paar plaatjes van dingen waar ik heimelijk (en sentimenteel zuchtend) naar terugverlang:

2012-09-07 19.56.33

Uitzicht vanuit mijn raam. Dat uitzicht was niet altijd even prettig, want de voorste twee gebouwen zijn van het ziekenhuis en ik kon patiënten in hun bed zien liggen, maar daarachter heb je De Stad.

2012-10-23 18.02.00

Vlakbij Parc Monceau (8e arrondissement, buurt eromheen is echt een aanrader. Vanaf een uitgang van het park kun je trouwens in één rechte lijn naar de Arc de Triomphe lopen).

2012-10-27 09.14.25

Mijn familie wilde graag een goedkoop weekendje Parijs.

2012-12-16 23.12.12

Deze man zong ooit “Ma laideur est une insulte à ta beauté insolente, une erreur de la nature qui ne me fut pas aimante” (niet in dit lied) en nu probeert hij je met zijn zwoele blik over te halen om dure armbanden te komen. Om dit soort dingen ben ik nou naar Parijs gegaan. (OMG ily Garou NddP fangirl forever~~<3<3)

2012_1009parijs40065

Voor dit uitzicht hoefde ik maar vijf à tien minuten te lopen (en gemiddeld zeven zwervers te ontwijken, maar dat was het wel waard).

2012_1009parijs40071De andere kant van de brug.

2012_1209parijs70042

Belleville. Ik ben hier echt megavaak geweest, en niet voor niets – ik vind het een heel fijn stadsdeel, met twee mooie parken (Belleville dus, en Les Buttes Chaumont), (een) Chinatown en heel veel hoogteverschillen waar je ‘ineens’ de Eiffeltoren ziet. En je hebt Les P’tites Indecises, waar je superlekker en redelijk goedkoop kunt eten en nog goedkoper kunt brunchen.

2012_1209parijs70035

Hier dus.
(Toen ik in Parijs was keek ik trouwens het eerste seizoen van Girls en ik was intens beledigd toen Lena Dunham tegen haar soort van vriendje zei dat ze heus niet zo’n meisje was dat met hem wilde brunchen. Ik ben DOL op brunchen. Bruchen geeft zin aan mijn leven. Kennelijk ben ik dus ‘zo’n meisje’. Met vriendinnetjes. Hihihihihhihi)

2012_1209parijs70053

Volgens mij was dit ook in Belleville maar ik weet het niet zeker. Alles in Parijs lijkt op elkaar – maar alles is ook zo mooi. Zelfs met slecht weer. Zelfs op slechte foto’s. Maar misschien ben ik gewoon bevooroordeeld, dat zou best kunnen.

12 Comments

Filed under fotopost, studie in buitenland

tha challenge deel zwei

4 oktober. What you read

Deze foto zegt alles over mijn relatie met dit boek (La petite gitane, door Cervantes – ja, die 16e-eeuwse Spanjaard van Don Quichot). Ik moet het lezen voor mijn studie en ik vind het verschrikkelijk. Samenvatting van het verhaal: alle zigeuners zijn doorslecht behalve eentje (heel treffend ‘Preciosa’ genaamd), maar daar blijkt uiteindelijk een goede reden voor te zijn: ze is geen echte gitane, ze was als baby gestolen! Einde.

5 oktober. Shadow

Sorry. Ik was vergeten een foto te maken. Zou het nu nog stiekem kunnen doen, maar dat is flauw, ik moet mijn nederlagen leren accepteren.

6 oktober. I’m thankful for

Samen met mijn vader ging ik dit weekend naar Parc des buttes Chaumont, een prachtig park met een bijzondere landschapsarchitectuur: Napoleon himself heeft immers opdracht gegeven om daar watervalletjes en een gigantische neprots aan te leggen. Ik voelde me helemaal thuis in deze overdaad. En natuurlijk was ik ook dankbaar omdat mijn vader er was – en omdat hij sinterklaassnoep en tijdschriften en een elektrische verwarming meenam.

7 oktober. Light

Een ander lichtpuntje van mijn verblijf hier: Jardin des plantes. Vlakbij mijn huis en vooral ‘s ochtends net een hardloopparcours.

8 oktober. Angle

Wederom in Jardin des plantes (ja, ik kom er vaak). Lijkt achteraf gezien meer bij het thema ‘licht’  te passen dan bij ‘hoek’. Deze maand blijkt mijn fotografisch oog wel weer, sjongejonge.

9 oktober. Red

Al sinds dag één van de challenge verheugde ik me erop om deze foto te maken. Rood, oktober, Patrick Wolf! Die deze maand overigens zowel in Amsterdam als Rotterdam optreedt. Twee concerten waar ik toch maar niet heenga. En dat doet pijn, jongens. HEEL VEEL PIJN. Als ik jullie was zou ik gewoon in mijn plaats gaan want het kost bijna niets en ik beloof jullie dat hij deze tour geen gouden catsuit draagt.
(Nu ga ik hem wel zien in Parijs, maar ieder gemist concert is er één)
(Oh en voor wie denkt: wtf, een Patrick Wolf-kalender? Ik heb ook twee Patrick Wolf bekers en een theedoek. Die vent weet echt aan wat voor merchandise zijn fans behoefte hebben.)

8 Comments

Filed under fotopost