Tag Archives: lijstjes

nieuws uit lisaland

  • Om maar te beginnen met het allergrootste oo em gee-nieuws: mijn laatste vakantie van deze zomer is voorbij! Gisteren kwam ik thuis in mijn kamer in Amsterdam (tot mijn grote opluchting was mijn laptop niet gestolen en had niemand met schapenbloed een bedreiging op de muur gekalkt). Ik was samen met mon amour naar La Franqui gegaan (in Zuid-Frankrijk, bij de Middellandse Zee), waar we bijna twee weken hebben gekampeerd. Het was superleuk en ja, het verliep ook nog eens hartstikke harmonieus. Op dat punt ben ik zo gelukkig als wat. Maar over dat kamperen volgt nog een blog.
  • In de notities van mijn telefoon, waar ik voornamelijk later niet zo geniaal blijkende blogideeën opteken, vond ik de zin “Do you know the English word for Ice Tea?” HUH.
  • Ik heb bijna twee weken lang geen citroen- of bietensap gedronken of havermout gegeten, en ik ben nog steeds niet uit elkaar gevallen.
  • Over eten gesproken: ik heb in Frankrijk een minuscuul stukje inktvis geconsumeerd. Mijn vriend had een hapje van ongeveer een halve vierkante centimeter voor me afgesneden, dat ik vervolgens weer door de helft sneed, om uiteindelijk een kwart hiervan in mijn mond te stoppen, onder het mom “zo’n klein stukje dier is geen dier”. Maar ik had er meteen spijt van. Dat ministukje inktvis veroorzaakte een explosie van vissigheid in mijn mond. Daar was dan ook al acht jaar geen vis bij in de buurt gekomen.
  • Eén van mijn grootste wensen is in vervulling is gegaan. Deze wens was het kopen van een doos met miniparfummetjes. Ik droom er al jaren van om een vliegveld, boot of andere tax free-plek verlaten met een doosje met allemaal kleine parfummetjes, maar het mislukte telkens omdat ik a) het altijd te duur vind en b) nooit een heel doosje trof dat ik lekker vond ruiken (meestal was er eentje “wel oké” en de rest ranzig).
    Nu heb ik eindelijk het juiste pakket gevonden: een doos met parfum van Lancôme. Ik had volgens mij nog nooit parfum van dit merk gesnoven, omdat ik dacht dat het saaie parfum voor oude vrouwen was. Niets bleek echter minder waar te zijn, Lancôme is superlekker. De meeste dan – er zit alsnog één stinkend parfum in dat doosje, maar dat kan ook niets anders. Dat is ook wel de charme van zo’n doos.
    Nu heb ik de helft van mijn bucket list af kunnen strepen. De andere helft van die lijst bestaat uit het bezoeken van het Draculakasteel. Verder hoef ik niets meer in mijn leven, jongens. Niets!
Lancôme mini parfumflesjes

Geluk in milliliterflesjes

16 Comments

Filed under dit past echt nergens in

belangrijke informatie over ibiza

Vorige week zat ik op Ibiza, door mijn moeder ook wel omgeschreven als “dat goddeloze oord”. Gelukkig was ik met drie hele stoere vriendinnen die me konden beschermen tegen de verleidingen van pillen, gokken en gratis drankjes van enge mannen (grapje, grapje, hoewel we wel een keer een gratis pizza kregen maar dat was van de barman dus dat telt niet). Omdat ik niet doe aan dag-tot-dag-reisverslagen (ik vertel liever zo min mogelijk, dan lijkt het veel interessanter) maar wel graag over mijn vakantie wil lullen, zal ik mijn ervaringen puntsgewijs bespreken:

  • Om maar te beginnen met mijn favoriete moment van de hele week: toen we lekker veganistisch aan het eten waren in een new age-restaurant en Tessa ons leerde hartenjagen. Eerst snapte ik er niets van, maar toen het kwartje eenmaal was gevallen bleek ik een ongekend talent en dat heb ik iedereen continu ingewreven. (Oh, en nu doe ik het weer!) Wat het nog beter maakte, was dat er verderop een paar gasten capoeira aan het doen waren, iets wat verder niemand van mijn reisgezelschap interesseerde toen ik ze er enthousiast op wees maar goed ik heb het toch maar mooi gezien.
ibiza vegetarisch restaurant

Toen ze nog niet wisten wat voor gigantische nederlaag ze te wachten stond

  • Winkels, bars en personen die je ‘goedkopere’ kaartjes aanbieden voor dure clubs, hanteren nooit dezelfde officiële prijs. Ik weet nog steeds niet of de Pascha nou 48, 56 of 65 euro kost.
  • Goed uitgaan in Ibiza is trouwens moeilijker dan je denkt. Of misschien waren wij gewoon te naïef. Oh, en pre-parties beginnen daar om twee uur ‘s nachts.
  • Er wonen echt gekke wezens in het stadje waar wij verbleven:

ibiza santa eularia des riu

santa eularia des riu ibiza

  • Niet alles in Ibiza is duur. Wij hadden expres een appartement met keuken geboekt, maar in deze buurt kon je zo goedkoop uit eten dat we nooit kookten. Het feit dat het die ene keer dat we een ei bakten een half uur duurde voordat het elektrische fornuis er klaar voor was, speelt ook mee.
ibiza

Dit was wel duur

  • Ibiza is echt heel mooi. En de temperatuur is zalig.

ibiza

  • Die mensen van ons appartement waren trouwens echt raar. Toen we in het Engels vroegen hoe we uit moesten checken als we buiten receptie-uren weg moesten, kregen we een heel verhaal in het Spaans terug. Toen duidelijk werd dat we elkaar niet konden en zouden begrijpen, moesten we onze vraag maar op een briefje schrijven en achterlaten. We hebben nooit antwoord gekregen.
  • Gareth Gates treedt nog steeds op.
  • De bussen rijden op tijd! En dat in Spanje!
  • Verzeild raken op een prachtig verscholen Lonely Planet-achtig strandje met schitterende rotsen waarvan je in het helderblauwe water kunt springen (niet dat ik dat durfde) zijn leuk en aardig, maar wel een beetje jammer dat je dit alleen stiekem kunt vastleggen omdat er anders woedende naakte locals hun hond op je afsturen.
ibiza

Superonopvallend dit

  • Mijn innerlijke woede kwam voor het eerst in tijden weer eens naar buiten. Toen we bij één of andere Silent Disco-bar zaten, kwam er ineens een optocht van de Pascha langs. De optocht bestond uit allemaal zingende jongeren die verkleed waren als hippie, in de hoop mensen naar die club te lokken. Ik vond het ZO stom. Ten eerste, haat ik hippies (ja vrij suf als je naar Ibiza gaat) ten tweede, nephippies zijn nog erger, en ten derde, wat een onzin, zo’n geldverslindende optocht. Dus ik bleef boos zitten terwijl mijn vriendinnen gingen genieten van het schouwspel. Dat was ook het moment waarop we die gratis pizza kregen. Ik had geen honger, maar omdat ik het zielig vond voor de barman, at ik hem toch voor de helft op.
ibiza silent disco

Vlak voordat het mis ging

  •  Als je soms denkt dat alleen Amsterdam-Noord en Purmerend op dat eiland zitten: nee, dat is niet waar. Ibiza wordt gedomineerd door Duitsers.
  • Tip: koop nooit de allergoedkoopste beachball set van de souvernirwinkel, TENZIJ je wilt dat het batje  binnen vijf minuten uit het handvat schiet en op je teen valt.
  • Tip 2: vergeet nooit je enkels in te smeren.
  • Met je vrienden op vakantie gaan is trouwens vet leuk zelfs al moet je je altijd aanpassen aan het wakkerste persoon, omg luvya 4-ever
ibiza

Maar of het wederzijds is

ibiza

Ik zou het niet durven zeggen

18 Comments

Filed under op stap

acht doelen voor december

Het is zondagochtend 1 december en ik ben best wel blij. De zon schijnt, mijn vader zet koffie voor me en ik ga zo lasergamen. Bovendien heb ik weer mobiel internet, zodat ik voortaan ook zonder wifi contact kan maken met de buitenwereld (wat hopelijk betekent dat ik niet meer zo dwangmatig hoef te internetten als er wél wifi is), is het boek dat ik voor college moet lezen vet leuk en oh ja, ik ben nogal verliefd.

[cliché] Maar jeetje, het is alweer december, jongens. Niet normaal. [/cliché] Omdat ik december wel een leuke maand vind en omdat er dit jaar al zoveel dingen zijn gebeurd, zal ik hier even niet gaan treuren over de vergankelijkheid van het leven of over de snelheid waarmee de tijd voorbij raast. Wel wil ik een lijstje met wat doelen voor de laatste maand opschrijven. Want ik hou van lijstjes, ik hou van doelen en werd geïnspireerd door de jaarafsluiting van Lianne. Bij dezen, mijn doelen:

1) Een stage vinden voor volgend semester. Dit is een HEEL belangrijk doel en ik hoop dat jullie me allemaal positieve energie willen zenden zodat ik snel iets tofs vind.

2) De OmnibloggerUnited-challenge van Dionne winnen. (Mijn foto voor de eerste opdracht, maak een lelijke selfie, kun je hier bewonderen.) Voel je vooral niet bezwaard om mij deze overwinning te misgunnen en zelf mee te doen.

3) Zorgen dat ik dit soort boodschappennetjes krijg voor Sinterklaas/Kerst/mijn verjaardag. Ik wil die dingen al sinds ik er een jaar geleden bij Mille Pagine over had gelezen maar om één of andere hele vreemde reden heb ik ze nu nog steeds niet.

4) Chill blijven hardlopen zonder ook maar één keer naar mijn tijden en snelheid te kijken. Dat komt volgend jaar wel weer.

5) De kerst-cd van The Carpenters heel vaak draaien. Ja dit telt als doel.

6) Een paar extreem leuke dingen verzinnen om te doen met extreem leuke mensen.

7) Mijn productiviteit nog een beetje verhogen. Geen seconde tijd verspillen met onzinnige bezigheden/gedachten (oké. Misschien een paar seconden. Niet langer). En vooral niet met het bekijken van Facebookpagina’s van mensen die ik eigenlijk helemaal niet aardig vind (en nu ECHT!).

8) Net zo veel blijven bloggen als ik de afgelopen maanden heb gedaan. Dit is mij bijzonder goed bevallen. Ik heb al duizend jaar een blog maar ik heb het nog nooit zo leuk gevonden als de laatste tijd. Dus.

(Ik vind het zo naar om mijn blog nu af te sluiten met “En wat zijn jouw doelen?” maar, eh… ik ben best benieuwd)

Leave a Comment

Filed under voornemens

dingen die stom zijn aan menselijke interactie

  • Dat als je met een groep mensen iets probeert te plannen via e-mail of whatsapp, en iedereen kan behalve één iemand die “Dan kan ik niet” miept, zonder dan een tegenvoorstel te doen. Dan moet iemand anders weer “Wanneer kun je dan wel?” zeggen. Waarom wacht je die stap af? Zeg het gewoon meteen.
  • Dat het nooit duidelijk is of mensen nou met rust gelaten willen worden of juist niet. Kunnen ze niet gewoon een sticker op hun voorhoofd plakken? Of anders een statusupdate op ieder mogelijk kanaal plaatsen?
  • Dat dilemma of je mensen die je vaag kent nou moet zoenen of een hand moet geven. Ik weet het, uitgekauwde kwestie, maar dat is het niet voor niets. Ik dacht vroeger altijd dat ik er later wel overheen zou groeien en vanzelf zou aanvoelen wat gepast is, maar dat is dus niet zo. Dit probleem gaat NOOIT meer over.
  • Dat ik nog steeds geen complimenten kan geven.
  • Nog een uitgekauwde maar daarom niet minder urgente kwestie: op zich is het al heel irritant om na drie keer “Wat zeg je” te moeten vragen als je iets niet verstaat, “Hahaha” te moeten zeggen omdat je niet toe durft te geven dat je het nóg steeds niet hebt gehoord, in de hoop dat je geen vraag is gesteld. Maar weet je wat NOG erger is? Als jij diegene bent die al drie keer hetzelfde heeft gezegd en dat je dan merkt dat die ander alleen maar doet alsof-ie je heeft verstaan. Dat is namelijk supermakkelijk te merken (of misschien doen mensen het nóg vaker dan dat ik zie, dat kan ook).
  • Awkward miscommunicatie. Alleen al als ik eraan denk word ik al naar.
  • Dat wanneer je in een groep bent, en je staart de hele tijd verschillende mensen aan (dat doe je toch in groepen? Tijdens college kijk ik in ieder geval altijd naar iedereen. Niemand ontsnapt aan mijn haviksogen) en dat één persoon je dan betrapt, en dat je dan snel weg moet kijken. Maar als het eenmaal eens gebeurd is, kijken jullie daarna als vanzelf nóg een keer aan, als je ergens niet naar wilt kijken word je er altijd als een magneet naartoe getrokken, en dat je zo de hele tijd oogcontact hebt met iemand met wie je niet per se oogcontact wil hebben, waardoor het net lijkt alsof je iets van diegene wilt. Daar kan ik echt nachten van wakker liggen.

Leave a Comment

Filed under mensen

vijf slechte gewoontes die zo erg nog niet zijn

1. Nagelbijten. Nagelbijten is iets waarmee de nagelbijter altijd ‘moet’ stoppen, maar ik heb nooit zo begrepen waarom. Omdat het lelijk is? Onhygiënisch? Mijn nagels zien er best oké uit en volgens mij is het gewoon hartstikke goed voor je weerstand. Vorig jaar ben ik er voor het eerst in mijn leven even mee gestopt, gewoon, omdat het kon, en omdat ik dacht dat het misschien zin had. Dat bleek dus niet zo te zijn. Na een maand ben ik maar weer begonnen. Ik kon geen redenen verzinnen om het niet te doen.

2. Het uitstellen van opruimen/afwassen/etc. Aan het einde van de dag zit je wel met een enorme berg troep, maar als je er dan in één keer doorheen gaat, ben je uiteindelijk minder tijd kwijt dan wanneer je zeven keer opnieuw je prullenbak open moet doen/moet wachten tot het water warm is/überhaupt uit je stoel moet opstaan. Als je er gewoon in één keer doorheen raast, duurt het wel even lang, maar uiteindelijk bespaar je tijd.

3. Overal aan twijfelen. Oké, soms is het vervelend. Het kost tijd en uiteindelijk zijn wij twijfelaars nooit tevreden met hun uiteindelijke keuze. Maar: je hebt alle opties wel uitgebreid onderzocht. Je zult nooit zomaar iets doen en neemt niets voor waar aan. Dat is nog eens een goede eigenschap.

4. Verdwalen in de donkere krochten van het internet. Dit kan ook vervelend zijn. Maar, als ik niet zoveel tijd op internet had doorgebracht, dan had ik ook een heleboel supervette muziek nooit gekend en een heleboel supertoffe mensen nooit ontmoet. En dan had ik ook nooit geweten dat één van mijn top vijf wensen (een reprise van Notre-Dame de Paris bijwonen, ja sorry) zou kunnen uitkomen. Laat staan het beste gifje ooit gevonden.

5. Te lang douchen. Hiermee bedoel ik overigens niet: een half uur per dag onder de douche staan. Dat is oprecht een hele slechte gewoonte. DENK AAN HET MILIEU. Ik heb het nu over de ene minuut teveel, die ene minuut die eigenlijk niet meer nodig is, maar die je dan toch pakt omdat je er niet uit kunt wilt komen, die ene minuut die je achteraf gezien óók had kunnen gebruiken om je bed op te maken voor je de deur uitging. Maar van die ene minuut extra laadt een mens zich weer op. Als je met die ene extra minuut douchen het leven weer beter aankunt, kan het nooit een verspilde minuut zijn.

Leave a Comment

Filed under tijdmanagement