februari, oh februari

Hebben jullie nog een papieren agenda? Ik wel, al schrijf ik er niet meer zo vaak in – alleen maar afspraken die nog heel ver weg zijn, eigenlijk. Spontane(re) rendez-vouzen schrijf ik nooit op, die moet ik van mezelf maar gewoon onthouden. Zodoende is mijn agenda altijd bijna leeg.

Dat is NIET handig als je aan het einde van de maand een maandoverzicht gaat maken, kan ik je vertellen.

Gelukkig is mijn geheugen nog niet helemaal naar de knoppen door een gebrek aan voedingsstoffen en/of een teveel aan alcohol, dus bij dezen, ondanks alles, toch een maandoverzicht!

Een Huisje

Hoewel Tim en ik pas net een eigen huis hebben, gingen we afgelopen weekend toch naar Een Huisje, samen met mijn ouders, mijn broertje, mijn zusje en haar geliefde. Het was geweldig. Ik ben gek op van die parken met allemaal identiek ingerichte huisjes en zwembaden die zo klein zijn dat ze eigenlijk alleen maar leuk zijn voor kleuters. De weekenden lijken echt langer als je ergens anders bent. Daarbij was het supergezellig, zelfs ondanks het feit dat ik vaker heb verloren met 30 seconds dan gewonnen.

Dit is geen foto van dit weekend, maar van twee jaar geleden. Toen zaten we in hetzelfde huisje. We waren eigenlijk van plan om dezelfde foto te maken, maar dan dat mijn broertje nog steeds zo zou staan en ik inmiddels in het water lag, maar helaas (of gelukkig voor mij?) konden we deze brug niet meer vinden.

Vegan vreten

Naast Dat Huisje was het verder sowieso een behoorlijk gezellige maand, moet ik zeggen, zeker voor mijn doen, want ik ben van nature nogal een kluizenaar. Ik heb veel vrienden gezien, of we nou gewoon bij elkaar gingen eten (een van mijn BFF’s woont tegenwoordig op loopafstand, ik heb haar verboden om ooit nog te verhuizen), naar de theetuin in Eemnes gingen of dat ik ze een verlate rondleiding gaf in ons huis. Ook ben ik 3x in een ander eettentje geweest, hierbij mijn mini-reviews:

  • Tribestlife Rawfood Kitchen (Rotterdam): LOVED IT! Ik eet echt nooit raw food, maar de vegan lasagne was zalig. Ik was hier samen met mijn tante, wat sowieso heel erg leuk was, maar het eten verraste me ook heel erg. Ik bedoel, niet dat ik had gedacht dat het niet lekker zou zijn, maar ik had gewoon niet gedacht dat het zo lekker zou zijn.
  • Oproer (Utrecht): Ik ging nu EINDELIJK eens naar deze bierbrouwerij/vegan hotspot! Met Anne-Fleur, die net zo’n veganist is als ik, dus dan weet je het wel. En het was heerlijk, allemaal, zelfs een stukje groente dat zoveel op zalm leek dat ik het bijna niet durfde te eten.
  • Bar James (Amsterdam): Oké, ik kende Bar James best wel lang en ik was er altijd gek op want het was een vegetarisch restaurant met v e g a n b i t t e r b a l l e n ! (Bewijs van mijn fandom: deze bitterballen + een bartafel staan afgebeeld in mijn vorige blogpost.) Op Valentijnsdag ging ik er weer eens heen, samen met Tessa, wat een beetje vreemd was aangezien overal rode ballonnen hingen en allemaal stelletjes elkaar kwijlend aan zaten te gapen. Gelukkig zijn Tessa en ik de moeilijksten niet, dus het was hartstikke leuk.
    Totdat ik de menukaart bekeek.
    WANT BAR JAMES IS GEEN VEGETARISCH RESTAURANT MEER!!!
    Nee, in plaats daarvan is het een plek voor alles en iedereen. Een beetje vega(n), een beetje vis, tyfusveel vlees. En dan niet eens alleen van dat casual vlees zoals een hamburger of zo, maar echt Serieus Vlees, eend en dat soort dingen. Heel naar. En ook saai, als je veganist bent. Ik had nu de keus tussen curry en een vegan burger, wat op zich natuurlijk allebei hartstikke prima is, maar ik ben originelere gerechten van jullie gewend, Bar James! Een maand eerder at ik nog heerlijke tempeh saté. Toen voelde ik me net een normaal mens, maar dat is me ook niet meer gegund.
    (Op de Facebookpagina van BJ staat dat ze vlees hebben ingevoerd zodat mensen hun ‘vleesetende vrienden’ mee konden nemen, maar sorry hoor, wat voor vrienden heb je als ze niet eens een keertje vega willen eten??? Net alsof je naar een Italiaans restaurant gaat en zegt “Ieuwl nee geef mij maar Grieks”)

—————————–Lekker mindful—————————–

Ik vind het een beetje griezelig om te vertellen, maar ik ben deze maand dus begonnen met een mindfulnesscursus. Ik zeg inderdaad dat ik het griezelig vind om te vertellen en niet om te doen, want in stilte op een rozijn kauwen en goed nadenken over wat je proeft is allesbehalve eng. Vertellen dat je het nodig hebt dat iemand tegen je zegt dat je op een rozijn moet kauwen is wél eng, zeker als je zo’n persoon bent dat altijd gemene grapjes maakt over alles dat ook maar enigszins neigt naar zweverigheid. Ik bedoel, ik weet heus wel dat mindfulness niets met transcendentale ervaringen te maken heeft en juist alles met doorhebben dat je voeten op de grond staan, alleen ik weet niet of jullie dat wel weten. Maar goed, RuPaul zegt altijd: je moet je kwetsbaar durven opstellen als je America’s Next Drag Superstar wilt worden. Dus bij dezen.

Even een random foto vanuit onze woonkameer om de tekst wat te breken

Verder:

  • Samenwonen is nog steeds leuk. Het enige wat er minder aan is, is dat ik veel minder goed naar mijn ‘eigen muziek’ kan luisteren, omdat Tim depri wordt van alles wat ik leuk vind (Placebo, Indochine), waardoor ik vrij weinig kans heb om bepaalde liedjes obsessief vaak te draaien. Wel begon ik weer veel naar het laatste album van Birdy te luisteren omdat ik mijn vriendin Julia weer zag en toen moest denken aan het concert waar we vorig jaar heen gingen. Ik heb nog steeds een beetje moeite met het toegeven, maar dat album is echt HEEL vet.
  • Tim en ik keken trouwens True Detective, seizoen 1. Dat was ook echt heel erg goed, al had ik nooit verwacht dat een serie met Matthew “blonde surfeikel” McConaughey (ik wilde iets veel lelijkers zeggen maar mijn moeder leest mee) en Woody “White men can’t jump” Harrelson in de hoofdrol wat kon zijn. Ik had het mis. Wat ik er vooral interessant aan vond, was dat deze serie een heel erg fris en nieuw gevoel gaf, ondanks het feit dat ongeveer de helft van wat er gebeurde al in 9327 detectiveseries is gebeurd.
  • Ik zag vandaag ein-de-lijk de nieuwe WhatsApp-smileys en wat blijkt? Er zit een verlepte roos bij! Mijn favoriete msn-smiley ooit! Me gotic hart jankt van geluk.

Maart

Ik ben een beetje een basic bitch geworden, want tegenwoordig zeg ik op Instagram alleen nog maar dingen als “omg ik heb zo’n zin in de lente” maar het is gewoon zo. Niet omdat ik geen wintermens ben, maar omdat ik van verandering hou en omdat mijn fietslampen steeds kapot gaan en ik er daarom gebaat bij ben dat het zo lang mogelijk licht is. Gelukkig wordt het deze maand officieel lente, dus dan kan ik ophouden met roepen dat ik zin heb in de lente en beginnen met zeuren over de zomer #zinin

3 Comments

Filed under maandoverzicht

3 Responses to februari, oh februari

  1. Kom maar op met de lente! Ik heb trouwens ook nog steeds een papieren agenda! Probeer daar nu ook elke dag een geluksmomentje of iets waarvoor ik dankbaar ben ik op te schrijven, dan raakt hij wat voller, haha.

  2. Hahah ik snap Tim’s aversie tegen Placebo!

Leave a Reply

Your email address will not be published.