Over twee maanden bestaat Vijf Koffie Graag alweer 10 jaar. 10 jaar! Ik was toen 19 en net begonnen aan mijn studie Nederlands in Amsterdam. Tot mijn grote ongenoegen woonde ik nog thuis, omdat ik geen kamer kon vinden. Ik was verslingerd aan Oh oh Cherso en probeerde al mijn vrienden en bloglezers te overtuigen om fan te worden van Patrick Wolf (zonder succes).
De afgelopen 10 jaar is er geen moment geweest waarop ik geen ‘blogger’ was – er ging heus weleens een maand voorbij waarin ik even niets postte, maar ik kwam altijd terug. Het is fijn om iets te creëren. Om jaren later terug te lezen wat ik toen schreef. Om een plek op het internet te hebben die helemaal van mij is.
Naarmate de jaren verstreken, veranderde hoe ik schreef. In het begin postte ik nog weleens een kort stukje zonder kop of staart, maar later werden mijn blogs langer en ingewikkelder. Ze werden beter, vind ik, maar ook tijdrovender. Gemiddeld was ik zo’n 4 uur met een blog bezig – waarvan slechts 1 uur naar het daadwerkelijke schrijven ging, en 3 uur naar het perfectioneren van wat ik geschreven had.
Dat is ook de reden waarom ik zo weinig blog: het kost gewoon te veel tijd.
Wel jammer, want ik heb een heleboel ideeën om over te schrijven. Maar doordat het zo lang duurt kan het nooit ff tussendoor en zodra ik op ‘publish’ klik heb ik altijd koppijn en vierkante ogen.
Natuurlijk, ik zou het sneller kunnen doen, minder mijn best doen om ‘leuk’ te schrijven, minder vaak checken op typefouten (die ik er toch nooit allemáál uithaal) maar dan kan ik de helft van wat ik wil vertellen niet kwijt. (Ik heb gewoon veel gedachten) Bovendien heb ik toch een bepaalde standaard gezet, en het idee dat jullie mijn blog saai zouden vinden, maakt me toch wel verdrietig. Ik bedoel, ik ben in het echt al saai genoeg, laat mij dan op internet wél leuk zijn.
Onlangs dacht ik er voor het eerst over om misschien maar helemaal te stoppen. Die dingen die ik wil delen, die kan ik toch ook kwijt op Instagram? Dat doen wel meer mensen die vroeger actief blogden. Is bloggen trouwens niet gewoon dood?
Maar ja, met Instagram kan ik al helemáál weinig, want daar ben ik net zo perfectionistisch mee als met mijn blog: alleen ben ik een stuk beter in schrijven dan in fotograferen. Daarom levert Instagram me nóg meer koppijn op. Sad life, ik weet het.
Dus. Misschien moet ik toch maar weer teruggaan naar het bloggen. Maar dan anders:
- Ik wil alleen nog maar blogs van rond de 500 woorden schrijven
- Ik wil ze het liefst binnen een uur schrijven (misschien timer zetten?)
- Ik wil minder perfectionistisch zijn
- Ik wil blogs waarin ik te veel wil vertellen opdelen in meerdere kortere blogs
- Ik wil vaker bloggen over waar ik me mee bezighoud en niet over wat een ‘leuk’ onderwerp is
- Ik wil niet meer zoveel nadenken over hoe een blog ‘over gaat komen’ (lees: ik moet meer voor mezelf bloggen, en minder voor Het Publiek)
- Ik wil bloggen weer onderdeel van mijn leven maken, zoals vroeger
Als ik dit zo typ, denk ik ergens: god, daar gáán we weer, een blogger die nooit blogt en met grote woorden ga verklaren dat ze Weer Helemaal Back On Track Is Jongens En Meisjes En Iedereen Daartussenin. (Dat is meestal de laatste blog voordat de blogger de handdoek definitief in de ring gooit.) Maar goed, ik had me net voorgenomen om te schrijven over wat me bezighoudt en niet over wat leuke blogonderwerpen zijn. En dat is dit dus.
Volgende keer zal ik iets schrijven over het boek Digitaal Minimalisme van Cal Newport en hoe dit boek me ook wel anders na heeft laten denken over bloggen. En misschien schrijf ik daarna nóg een blog over wat ik anders doe sinds ik dit boek gelezen heb. Kijk mij eens mijn eigen voornemens in de praktijk brengen!
Logisch dat je blog met je mee verandert, toch? Ik ben benieuwd naar je volgende artikel 🙂
Ja, het is ook wel logisch, maar soms moet je wel een beetje bijsturen 😉 Dank je!
Gefeliciteerd met je jubileum! En, zo cliché: blog gewoon lekker hoe jij er blij van wordt 😀
Dankjewel! 🙂 En ja, dat is ook zo. Maar in de praktijk soms moeilijker om echt te doen.
Misschien klinkt dit gek of werkt het averechts, haha, maar ik vind je blogs juist zo heerlijk vlot en spontaan lezen. Alsof je ze zo uit je mouw schudt. Dat doe je dus blijkbaar niet, maar ik heb er wel vertrouwen in dat ze alsnog zo lezen als je de regie eens wat meer loslaat 🙂
Ik ben benieuwd! Hoe dan ook: gefeliciteerd!
Haha! Dankjewel 🙂 Haha ja het is ook wel zo, voor een deel. Maar er zit gewoon heel veel (inefficiënt) ‘nawerk’ in, waarvan ik eigenlijk denk dat de lezer het toch niet zo opmerkt.
Ik volg Angélica! Het lijkt inderdaad alsof je dit ‘even snel’ getypt hebt, wat ik niet bedoel als het is snel snel geschreven en slaat nergens op trouwens. Ik zou zeggen: niet té veel nadenken 😉 en daarnaast: hoera voor je jubileum! En ook: ik ben benieuwd naar je post over dat boek!
Dank je! 🙂 Ik had nu even zin in iets anders, haha (ik moet mijn eigen regels opvolgen!!) maar ik ga hem binnenkort wel plaatsen!
Ik vind het wel interessant om te lezen hoe andere mensen het bloggen aanpakken. Ik doe er zelf namelijk nooit uren over, maar heb een onderwerp en terwijl ik schrijf, denk ik erover na en komt het eruit (klinkt dat logisch?). Ik lees het wel na, maar daarna zet ik het vrij snel online. Ben benieuwd wat er zou gebeuren als ik er langer mee bezig zou zijn of het dan een betere tekst zou zijn of dat dan mijn spontaniteit eruit is.
Maar ik ben het eens met bovenstaande reacties hoor, je blogs lezen heel soepel en fijn!
Dankjewel! 🙂 Inderdaad altijd leuk om te lezen hoe anderen het doen.
Ik kom je blog nu pas voor het eerst tegen, maar wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan. Ik ben enorm benieuwd naar alles wat er nog komen gaat. Van harte gefeliciteerd met je blogverjaardag!
Ah lief, dank je! 🙂
Zelf pak ik het bloggen eigenlijk een beetje net zo aan als Laura. Schrijven, nalezen, publiceren, klaar!
Hopelijk lukt het jou ook wat minder perfectionistisch te zijn en gewoon lekker te schrijven wat jij leuk vindt. Ik lees je blogs overigens erg graag, ze lezen gewoon echt heel fijn! Ben dus heel blij dat je niet stopt.
Dankjewel voor de complimenten! 🙂 Haha nee, als het goed is ga ik alleen maar meer bloggen!
Gefeliciteerd! (en hee, dat betekent waarschijnlijk dat ik ook zo lang (of langer), blog). Go Lisa, ik vind je nieuwe regels een mooi idee! Maak het niet te streng voor jezelf. Ik herken wat je schrijft trouwens wel helemaal: hier streng, en op insta ook al streng (of minder inhoud), en geen fotografietalent, dus kun je daar inderdaad nóg minder mee.
Wat hierboven ook al staat: ik lees ook graag! Ongeacht of je wel/niet een fantastische uitsmijter hebt.
De tijd van “dit deed ik en het was leuk”-blogs, het soort blogs waar ik ooit, jaren geleden mee begon, laat wel zien hoe erg ik veranderd ben. Mijn huidige blog bestaat nu tien jaar. Tien Jaar. En nog steeds zie ik dingen veranderen. Niet alleen de lay-out, maar ook de inhoud.
Ik ben enorm benieuwd wat die veranderingen bij jou teweeg gaan brengen!
Pingback: voornemens, doelen, projecten etc - vijf koffie graag