Monthly Archives: December 2011

dingen die in 2011 mogen blijven

2011 was – althans, voor mij persoonlijk – een bijzonder succesvol jaar. Ik ben acht (!) keer naar het buitenland geweest, vele muziekwensen zijn uitgekomen en ik heb superleuke nieuwe vrienden gemaakt.  Er blijft echter altijd ruimte voor verbetering. Vijf dingen die ik in 2012 dus echt níet meer ga doen:

1. Huilen wanneer iemand van een klantenservice gemeen tegen me doet. Vooral niet als ik in mijn werkpauze bel en ik me op dat moment nog in kantoor bevind. Wat dit verhaal nog gênanter maakt: ik werk zelf ook op een klantenservice.

2. In mezelf praten. Tegenwoordig doe ik niets anders. En niet alleen als ik rustig thuis zit hoor, nee, continu, wachtend op de bus, op mijn werk, in college. Meestal zeg ik niet meer dan ‘awkwarrrrd’, omdat ik altijd begin te praten zodra ik aan ongemakkelijke momenten terugdenk. Hierdoor heb ik me overigens wel gerealiseerd dat ik de hele dag door aan ongemakkelijke momenten denk.

3. Me zo af laten leiden voor alle wansmaak in M&M’s World store dat zakkenrollers een kans krijgen om mijn tas open te ritsen.

4. De Fyra instappen nadat de conducteur gefloten heeft. In gewone treinen openen de deuren automatisch zodra er iemand klemzit, maar in deze voertuigen gaat het iets moeilijker. Gevolg: een kapotte tas en een conducteur die een scène schopt en me eruit wil zetten omdat ik ‘mezelf in gevaar heb gebracht’.

5. Over treinen gesproken: ik neem nooit, nooit  meer de nachttrein. Althans, een zitcoupé in de nachttrein.Van tevoren leek het wel cool, in mijn eentje op zo’n crappy manier naar Praag, en ik had de illusie dat ik overal doorheen zou slapen  – maar eh, nee. Ik dacht dat ik gek werd van ellende. De reis duurde dertien uur en er was geen enkele mogelijkheid om jezelf daar in een enigszins comfortabele slaappositie te wurmen. Tenzij je tegen iemand aanleunt, zoals een zwaarlijvige Duitse jongen bij mij deed.

Verder zou ik alles hetzelfde doen. Een gelukkig nieuwjaar gewenst!

20 Comments

Filed under voornemens

statusupdate over mijn leven zonder smartphone

Dus. Anderhalve maand geleden werd mijn leuke lieve mooie HTC Desire gestolen. Het viel minder zwaar dan verwacht. Beetje jammer dat het moest gebeuren nu ik net helemaal blut was en het kwijt zijn van alle telefoonnummers die ik de afgelopen jaren heb verzameld is ook niet heel handig, maar over het algemeen zag ik het als een avontuur. Ja, als een avontuur!

Als internetverslaafde pur sang droomde ik namelijk van een stabiel leven zonder een continue stroom aan whatsappberichten en Facebookupdates. Ik dacht dat ik wel op tijd zou gaan slapen en op tijd mijn bed uit zou komen als Twitter niet het laatste en het eerste was dat ik moest checken en dat ik tijdens het wachten op de bus een studieboek zou pakken in plaats van naar mijn telefoon te grijpen. De werkelijkheid is minder rooskleurig: als ik niet op mijn HTC kan pielen, doe ik gewoon niets. Gemiddeld genomen ben ik dus nog steeds even onproductief, maar dan op een minder gezellige manier. En ik mis dat kippenhok in mijn broekzak en het frustreert me dat ik niet alles wat in mijn opkomt op Twitter kan slingeren! Daarbij is het voor iedereen in mijn directe omgeving ronduit dramatisch dat ik niet meer met 9292ov en Google Maps op zak loop.

Nee jongens, als er iets niet zaligmakend is, is het afstand doen van je smartphone. Technologie is de duivel niet – de duivel ben je zelf. Weet niet of ik dit geruststellend of verontrustend vind, maar ik weet wel wat ik voor mijn volgende verjaardag vraag.

11 Comments

Filed under internet, tijdmanagement

eerstewereldpijn

Sinds kort volg ik op Twitter de account FirstWorldPains, waardoor ik nu dagelijks wordt bestookt wordt met herkenbare non-problemen als “My phone charger’s cable is too short so I have to bend to make a call when it is plugged in” en “Bought a can of coke and I’m not thirsty anymore“. Nooit gedacht dat zeiken zo relativerend kon zijn. Toen ik gisteren in bed lag en niet kon slapen omdat ik te hyperactief was doordat ik nieuwe interessante blogs had ontdekt (ook bijzonder problematisch) heb ik een paar van mijn eigen eerstewereldpijnen op een rijtje gezet:

– ik krijg regelmatig honger zodra ik mijn tanden sta te poetsen
– het lukt mij nooit op tijd naar bed te gaan, omdat ik altijd nog zo veel verplichtingen heb op Facebook
– ik kan geen boodschappen doen bij de Lidl omdat ik geen licht op mijn fiets heb en het te ver is om te lopen. Oh, en ik wil alleen maar ‘s avonds boodschappen doen, vandaar dat het niet zonder licht kan.
– mijn docent verwacht dat ik dat boek nog echt lees ook
– geen enkele van de honderden (duizenden?) liedjes op mijn Ipod kan mij op dit moment bekoren
– die kerstversiering staat helemaal niet sfeervol alleen maar lelijk en cheap
– mijn mascara is op en ik heb wel een andere die ik gratis bij een tijdschrift heb gekregen, maar die is heel slecht
– er komt altijd schimmel in mijn kaas voordat ik kans heb om het op te eten
– eigenlijk vind ik het maar niets dat mijn ouders helemaal in Rotterdam wonen terwijl ik tegenwoordig in Amsterdam vertoef, waarom zijn ze niet achter me aan gereisd?

Dat soort dingen.

Misschien klinkt dit allemaal maar luchtig, maar met sommige punten zit ik écht heel erg (zoals het Lidl-probleem). Ik denk dat ik maar een praatclubje moet beginnen. Iemand nog een probleem dat-ie in de groep wilt gooien?

16 Comments

Filed under de ongemakken des levens, internet

kerstliederen anno 1984

Eigenlijk kan dat niet hè, twee blogs over muziekfilmpjes na elkaar, maar ik heb legitieme redenen:

a) ik heb eventjes heel heel heel weinig tijd
b) deze clip post ik echt voor jullie, niet omdat ik weer moet dwepen met één of andere zanger op wie ik nu weer verliefd ben (okee, wel een beetje, maar dat is niet de hoofdreden)

Dit filmpje bevat z. veel sterren van nu in megajonge uitvoering. Dat is altijd leuk. Misschien ben ik gewoon late for the party (27 jaar ongeveer) en kennen jullie deze beelden allemaal al lang uit je hoofd, maar goed, het is tenslotte bijna kerst en kerst drááit om herhaling.

Enkele observaties  (niet of alfabetische of anderszins logische volgorde):

– Aaaawhwh, Sting en Bono lijken jonger dan ik nu ben! Google leert mij dat dit niet waar is: Bono is hier 24 is en Sting 33, maar het zijn net schooljongetjes. Als ik ze naast elkaar (01:22) zie vind ik Sting trouwens nog toffer en Bono nog stommer.
– Ik denk steeds dat ik Bryan Ferry zie maar dat is iemand anders (01:15)
– Waarom heeft David Bowie geen solo van een kwartier? En waarom ziet hij eruit als een zielige oude vrouw? (03:37)
– Wie ís die personificatie van de jaren tachtig op 00:49? Die blonde dude waarvan je in iedere vrouwenserie uit die tijd drie replicaties zou terugvinden? Oh wacht, het is toch George Michael! Wist je trouwens dat Boy George (00:32) hem uit de kast heeft geprobeerd te rukken? Ik ben erg in de Culture Club-fase, dan weet je dat soort dingen.
– Wat is die Simon le Bon (01:00, zelfde kapsel als George Michael) toch een alfaman zeg. Ik denk dat ik Duran Duran maar eens een kans moet geven.
– Waren er in de jaren tachtig geen vrouwelijke artiesten of zo? Wat is dit?
– Het is en blijft een draak van een nummer
– en Afrika is 27 jaar later nog steeds even arm.

3 Comments

Filed under muziek, vroegah

red gold and green

Waarom had ik deze clip in godsnaam nog nooit eerder gezien? Bovendien: waarom wist ik niet dat het nummer gezongen werd door Boy George, zodat ik beschaamd de andere kant op moest kijken als iemand het erover had, en dat terwijl ik het liedje best kende?

Het nummer is verslavend, de clip is een feest. Al die dansende mensen in Victoriaans-geïnspireerde kitchpakken. Red gold and green! Het verhaaltje verbleekt bij al deze gezelligheid, inclusief de boot die me aan Disneyland doet denken. En vergeet de handgebaren van Boy George niet! Wat een figuur. Ik probeer van mijn imago van meisje dat enkel luistert naar mannen die op vrouwen lijken af te komen, maar hoe is dat mogelijk met deze onuitputtelijke bron van toffe make-up dragende mannen? Ze zoeken mij, niet andersom. Anyway: het is een aanrader, deze clip. Voor iedereen die wel wat kleur kan gebruiken op deze zonloze zondag.

11 Comments

Filed under muziek