lisa vs instagram

Inmiddels ben ik weer gekapt met die 100happydays-onzin. Het voelde al vrij snel belachelijk (alleen die hashtag al!) en ik werd er een beetje chagrijnig van. Iedere dag een ‘leuke’ foto maken vereist constante alertheid. Vooral op de dagen waarop ik bij Tim (mon amour) was. Die dagen wilde ik eigenlijk allemaal close-upfoto’s van zijn prachtige gezicht maken en die voorzien van meerdere slijmerige hashtags, maar ik wist dat hij daar geen toestemming voor zou geven. Bovendien kan ik hem zelden betrappen op het maken van een foto, dus zelfs het fotograferen van zijn overheerlijke pasta puttanesca (vegaversie, uiteraard) voelde al een beetje gênant.

(Ik heb wel een keer stiekem een foto gemaakt van een zojuist bezorgde pizza toen hij net de kamer uit was. Helaas vergat ik mijn telefoon op stil te zetten, waardoor het ‘stiekeme’ effect enigszins weg was. Toen ik die foto online gooide, publiceerde hij trouwens meteen een oerlelijke foto van mij op Instagram (wat ik wel lef vind, want ik mag niet eens de allermooiste foto’s van hem online zetten. Oké, ik had toestemming gegeven – althans, hij zei “Zal ik dit online zetten” en ik zei: “Je doet maar”. Maar toch!))

Anyway, terug naar die 100 happy days. Mijn cue om ermee te kappen kwam van mijn nichtje. Toen we vorige week in de Efteling waren, merkte die op dat het “best wel jammerlijk” van me was dat ik meedeed aan die 100happydays-ongein. Volgens haar plaatst iedereen hierbij toch alleen maar stomme dingen waarbij de hashtag volledig misplaatst is. Ik deed net alsof ik verontwaardigd was, maar uiteraard was ik het met haar eens. Dus plaatste ik nog één blije foto (van de Efteling natuurlijk) en hield het daarna voor gezien.

Eigenlijk was ik sowieso wel klaar met dat hele Instagram. Behalve het feit dat het speuren naar fotomomenten mijn leven BEHEERSTE, had ik nog een probleem: ik moest hiervoor mijn oude telefoon gebruiken. De oplaadfunctie van mijn nieuwe had namelijk het loodje gelegd. Dat was verschrikkelijk, want mijn oude telefoon is zo sloom als de pest en maakt alleen al het openen van WhatsApp een heuse klus. Tevens lukte het me niet om de laatste versie van Instagram te downloaden (waardoor ik allemaal leuke foefjes moest missen) en deed mijn mobiel internet het niet, waardoor ik zonder wifi geen leven had.

Toch wachtte ik nog behoorlijk lang met  het laten repareren van mijn nieuwe telefoon, gewoon, omdat er zoveel gedoe bij kwam kijken, en omdat ik een beetje bang was dat ze zouden zeggen dat ik mijn telefoon zodanig had mishandeld dat ik geen recht meer had op garantie. Toen ik hem eenmaal had verstuurd, sliep ik bovendien niet meer uit angst dat hij onderweg kwijt zou raken. Gelukkig zijn ze vet goed bij dat reparatiebureau, want exact een week nadat ik hem mee had gegeven, kreeg ik mijn telefoon terug. Er stond ook nog eens een vet schattige tekst op de envelop:

telefoon kapot gerepareerd teruggestuurd

Ik was er zo blij mee dat ik toch gewoon een foto van Tims prachtige ontbijt heb gemaakt en die ook nog eens online heb gezet. Bewerkt met die leuke foefjes van de laatste Instagram-versie, zonder de 100 happy days-tag. Jullie moeten er maar gewoon van uitgaan dat ik een leuk leven heb.

23 Comments

Filed under de ongemakken des levens, internet

23 Responses to lisa vs instagram

  1. Hoewel ik normaal echt wel in ben voor positieve shizzle, voel ik voor die 100happydaysdinges ook best wat weerstand. Want lang niet alle happy momenten in je leven zijn op foto vast te leggen, en ik heb ook niet altijd zin om op zo’n moment mijn telefoon erbij te pakken.
    Maar dat onbijt, omg. Wat is het?

  2. Madelon

    #100bleiedagenvanLisa
    Haha snap je, blij – ei – blei. Haha.
    Oké laat maar

  3. Haha ja om nou elke dag verplicht een ‘happy moment’ te gaan delen.. ik houd het voor mezelf bij in een boekje, met tekeningetjes, zonder hashtag 😉 Maar dan is het eigenlijk meer gewoon een soort dagboekje.
    Als je het zo bekijkt is het wel leuk denk ik, als je na die 100 dagen kunt terug kijken wat je eigenlijk voor leuke dingen hebt gedaan. Maar ja #100happydays het klinkt wel erg Amerikaans.
    Dat eten idd, oh my gaawd.

  4. Ik ben ook heel snel gestopt met dat project, het feit dat ik het altijd vergat tellen We maar niet mee 🙂

  5. Ik ben ook een beetje chagrijnig.

  6. Ik ben na een foto of 50 ook met die tag gestopt… Naast dat ik vaak vergat om een foto te maken (of er eigenlijk – met een kantoorbaan – niet iedere dag een moment is om een foto van te maken die ook nog mooi en stylish genoeg is voor Instagram) is het inderdaad ook erg geforceerd. Ik ben gek op Instagram maar soms is het ook te belachelijk voor woorden hoe gefocused je op zoek bent naar een moment waarvoor je een mooie foto voor Instagram kunt maken (en jouw leven nooit zo boeiend en leuk lijkt als de andere mensen die je volgt).

  7. Hahaha, ik zit hier te schudden van het lachen (inwendig dan natuurlijk, de buren kunnen me zien). Je schrijft zo geweldig en ik ben blij dat je regelmatig een blog post! Kunt beter je energie daarin steken.

  8. Ik zou het ook niet volhouden. 100 happy days. Alleen die tag al komt (mij) vrij geforceerd over :p

  9. Hahaha in ieder geval punten voor de moeite hoor 😀 Ik kan mijn meest gelukkige momenten, meestal als ik ergens om aan het schaterlachen ben, niet zelf vastleggen :’). Een keer heeft iemand dat stiekem voor mij en mijn vriendinnen gedaan en ik koester die foto! Helaas was dat voor het instagram tijdperk…

  10. Ik vind de happy moments soms een beetje vergezocht. Misschien ben ik ook iets te nuchter voor dat soort crap.

  11. sam

    Haha, leuk geschreven weer! Wel een goeie tekst op die doos, goed verzonnen door die lui!

  12. Ik vind de Efteling te duur.

  13. Peter

    Mooi dat je buddy gerepareerd is!

  14. Hahaha, dat had ik dus ook! Ben er mee gestopt want ik vond het zo’n gedoe.

    Ben blij voor je dat je buddy weer heel is.

  15. Sas

    Ik heb hem een hele tijd terug wel volgehouden… Wel soms zonder hashtag..

  16. Pingback: positiviteit is niet klaar met mij | vijf koffie graag

  17. Pingback: ik schrijf ook wel eens een verhaaltje | vijf koffie graag

  18. Pingback: waarom mijn leven totaal niet instagramwaardig is | vijf koffie graag

Leave a Reply

Your email address will not be published.