Category Archives: huishoudelijke mededelingen

over bloggen en hersenruimte (+ een bedankje)

Vier maanden geleden schreef ik dat ik niet zo goed wist wat ik aan moest met mijn blog. Het is hier namelijk een beetje een dooie boel, zoals je wellicht al gemerkt hebt. Soms gaan er weken voorbij zonder dat ik iets plaats, mijn meeste lezers van vroeger zijn hem inmiddels gepeerd en veel van mijn blogvrienden van toen hebben ook al een andere hobby gevonden. Ik dacht dat ik er misschien ook maar eens mee moest stoppen: als je van de zeven jaar bloggen al een jaar of twee niet meer weet wat je moet schrijven, is de koek dan niet eigenlijk gewoon op?

Want dat is mijn probleem voornamelijk: gebrek aan inspiratie. Oké, ik heb het ook wel druk met fulltime werken en allemaal andere projecten, maar ‘te weinig tijd’ is niet mijn grootste probleem. Ik weet gewoon niet meer waar ik het over moet hebben, en dat komt weer door 2 dingen:

  1. Veel van wat ik meemaak heeft te maken met mijn werk of met die andere projecten; het zou niet erg professioneel zijn om daarover te schrijven (“OMG wat ik nu toch weer heb meegemaakt op kantoor JE RAADT HET NOOIT…”)
  2. Omdat ik ook buiten werktijd zoveel bezig ben met andere dingen, blijft er weinig hersenruimte in mijn hoofd over voor mijn blog. Op de fiets denk ik namelijk ook al aan X en Y. Of Z. Of A1. En ik kan nu eenmaal niet aan meerdere dingen tegelijkertijd denken. Ik wou dat het kon, maar het is fysiek onmogelijk.

Dus ja, zo blijft er niet veel over om over te schrijven. Eigenlijk zijn de enige kant-en-klare onderwerpen a) mijn verrotte knieën (die zijn namelijk ALTIJD in mijn gedachten, maar het is wel ook altijd hetzelfde liedje dus daar kan ik ook niet veel over schrijven) en b) RuPaul’s Drag Race (maar daar probeer ik nu van af te kicken omdat het ECHT niet meer oké was hoeveel hersenruimte dat opvrat).

Alleen … als ik dan wel weer eens blog … (en dan heb ik het over een ‘echte’ blog, geen maandoverzicht, daar was ik na drie keer eigenlijk wel klaar mee) … dan vind ik het zo leuk! ZO LEUK! En spannend! En interessant! Dan neem ik me meteen weer voor om vaker te schrijven. Iedere dag, als het even kan.

Dus misschien ga ik toch weer een poging wagen om wat hersenruimte vrij te maken. Ik moet dit niet te hard zeggen, want meestal als mensen een “Bitch I’m BACK!”-blogpostje schrijven, is dat hun allerlaatste blogpost aller tijden. Dus. Reken maar nergens op.

Wel kan ik zeggen dat ik achter de schermen bezig ben met een paar aanpassingen om de boel ook voor mij weer een beetje fris, nieuw en interessant te laten voelen. Dat is al in zo’n vergevorderd stadium dat ik kan garanderen dat het ook echt gaat gebeuren – tenzij mijn leven ineens ingrijpend verandert natuurlijk. Misschien wordt al het internet wereldwijd volgende week wel voor altijd en eeuwig platgelegd door hackers, of  ben ik morgen wel getuige van een misdrijf en moet ik voor mijn eigen veiligheid verhuizen naar Buenos Aires en mijn naam veranderen in Hannie-Madelief Smith. Ik neem aan dat jullie hier in dit geval begrip voor zullen hebben.

(Voor wie niet meteen doorheeft wat ik bedoel met ‘een paar aanpassingen’: ik wil mijn layout omgooien. Niet echt een wereldschokkende verandering, althans, niet voor jullie. Wel voor mij, want ik heb deze layout al bijna zeven jaar en ik ben eraan gehecht zoals ik ben gehecht aan de cd-speler die ik kocht toen ik twaalf was: irrationeel maar hartstochtelijk.)

Rest mij om even heel hard BEDANKT te zeggen tegen al mijn lezers die hem niet zijn gepeerd, en in het bijzonder tegen alle mensen die mij de afgelopen jaren regelmatig een por in mijn zij hebben gegeven vanwege het gebrek aan nieuwe blogposts, waarna ik toch steeds maar weer eens een stukje typte, om weer opnieuw te ontdekken hoe leuk ik het eigenlijk vond. Jullie zijn de reden waarom mijn blog nog steeds bestaat. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het schrijven op zichzelf ook heerlijk, maar de helft van het plezier hiervan is het idee dat mensen het gaan lezen. Of zoals Lady Gaga zegt: I live for the applause. Ik weet heus wel dat ik niet zo beroemd ben als Lady Gaga, maar als ik het ooit nog ga worden, dan heb ik het aan jullie te danken.

P.S. Zoals je misschien is opgevallen, functioneren de meeste afbeeldingen van mijn blog niet meer. Komt doordat Photobucket ‘ineens’ heeft bepaald dat je er 400 euro voor moet gaan betalen. Uh, mooi niet vriend. Ik ga dus alles binnenkort maar ergens anders uploaden, maar dat moet dus nog gebeuren.

23 Comments

Filed under huishoudelijke mededelingen

f0ll0w m€ 0n f@c€b00k

 photo vijf koffie graag facebook 2.png

Jaja mensen, geloof het of geloof het niet: na een triljoen jaar bloggen heb ik dan toch eindelijk een Facebookpagina voor Vijf koffie graag aangemaakt. Ik heb me lang tegen dat hele gebeuren verzet, om meerdere redenen. Ten eerste was ik bang dat jullie zouden denken dat ik het hoog in m’n bol had gekregen als ik een Facebookpagina voor mezelf mijn blog aan zou maken (ik bedoel, kom op zeg, wie zit daar nou op te wachten!). Daarnaast zag ik al helemaal voor me dat de pagina alleen geliked zou worden door drie familieleden en dat ik dan totaal voor gek zou staan.

Maar goed, we weten allemaal dat een leven dat wordt geleid door angsten geen leven is, dus nu heb ik dat ding toch maar online gegooid. Omdat het eigenlijk best wel handig is als je me wilt volgen maar geen Bloglovin’ hebt. Omdat ik tot nu toe mijn blogs altijd op mijn persoonlijke profielpagina plugde en mijn vrienden misschien wel helemaal GESTOORD worden van al mijn zelfpromotie (want ik ben meer dan alleen mijn blog! Schijnt). Omdat, nou ja, weet ik veel, ik stiekem wel benieuwd ben naar wat deze pagina gaat brengen.

Op de Facebookpagina zal ik links plaatsen naar nieuwe blogs. Ook ben ik van plan om af en toe wat andere overpeinzingen te plaatsen die te kort zijn voor mijn blog (en wie weet wat nog meer…………….) (ik weet het zelf ook niet hoor) (wat een avontuur dit jemig).

Dus bij dezen: like mijn pagina op Facebook om op een makkelijke manier op de hoogte te blijven van nieuwe updates. Als je daar op zit te wachten tenminste, ik zou je niet iets aan willen smeren waar je ongelukkig van wordt.

7 Comments

Filed under huishoudelijke mededelingen

ik zeg maar wat

Ik heb geconstateerd dat er op mijn blog drie soorten blogposts regelmatig terugkeren. Dit zijn deze drie:

1) Hoi kennen jullie mij nog? Ik ben Lisa en ik heb heeeel lang niet meer geblogd maar nu ga ik er weer helemaal voor hoor
2) Omg mijn telefoon/computer/wifi was kapot maar nu werkt alles weer
3) Zo hé ik heb vet lang niet hardgelopen want ik had een blaar/een verrotte knie/tijdgebrek maar I’m back on track

Wees niet bang: deze blog wordt geen combinatie van alle drie deze soorten. Ik ga het alleen over 1) en 2) hebben.

1) Hoi kennen jullie mij nog?

Ja HOI dus. Hoewel mijn laatste blog van nog geen twee weken terug is, heb ik het gevoel alsof ik Vijf koffie graag (wat een rare blognaam eigenlijk) zwaar verwaarloosd heb. Dit heeft allerlei redenen die ik niet allemaal uit de doeken ga doen, maar ik zal er eentje uitlichten: ik heb best wel veel proza (verhalen!) geschreven. Mijn innerlijke drang was groot, laten we maar zeggen.Niet alleen kostte dat geschrijf veel tijd die ik niet aan mijn blog kon besteden, ook zorgde het ervoor dat ik niet meer zo goed in blogmodus kon komen. Mijn verhaalstijl is nogal anders dan mijn blogstijl.
Ik vind het nu nog steeds best lastig om dit te typen (ja echt) maar ik doe het toch, want ik mis het bloggen (ik moet ook nog steeds schrijven over Heleen van Royen, waar ik in januari onderzoek naar heb gedaan voor mijn studie, maar op dit moment lukt het echt niet, zo stom).

2) Omg mijn telefoon

Op een mooie ochtend in december werd ik wakker met een lief roze vlekje aan de linkerkant van mijn telefoonscherm. Dat vond ik allemaal wel best (ik ben niet zo pietluttig wat dat betreft) maar het lieve kleine vlekje werd steeds groter en groter en eind januari was mijn hele scherm blauw. Dat zou ik ook nog wel best hebben gevonden als ik behoorlijk had kunnen zien wat er op mijn scherm stond. Dat was niet het geval: WhatsApp-gesprekken kon ik nog net lezen, maar in groepschats begreep ik nooit helemaal wie er nou precies aan het praten was. Foto’s bekijken ging al helemaal niet – een kleine ramp, want ik ben aardig Instagramverslaafd.

De enige reden waarom ik helemaal tot vorige week wachtte om m’n telefoon te laten maken, was dat ik bang was dat ik gedoe zou krijgen met de garantie. Deze angst bleek overigens voor niets. Inmiddels heb ik mijn telefoon terug en ben ik Instagramverslaafder dan ooit (mijn account is trouwens vijfkoffiegraag, voor de liefhebbers)

3) Zo hé ik heb vet lang niet hardgelopen

Haha, ik zei dat ik niet over hardlopen ging schrijven, maar dat was een leugen. Ik hou het kort, oké? Wat ik wilde zeggen was dat ik erover zit te denken om me weer in te schrijven voor de Ladies Run van 10 kilometer en dan proberen om die onder de 50 minuten te lopen (moet lukken, vorige keer deed ik er 56 minuten over en ik had echt niet behoorlijk getraind).

Misschien kan dit voornemen me overtuigen om regelmatig te gaan rennen, want om een of andere reden gebeurt dat nu niet. Ik kan  trouwens ook eens aan een andere wedstrijd meedoen dan de Ladies Run, maar ik snak stiekem naar een nieuwe foeilelijke medaille met een sportschoen met hoge hak erop. Nee grapje, ik wil gewoon niet rennen met mannen, mannen zijn stom. Nee grapje, ik kan ook gewoon meedoen aan een ander evenement maar ja ik zeg maar wat.

Inmiddels ben ik druk bezig het aantal ongemaakte selfies van de afgelopen tijd te compenseren

Ondertussen ben ik druk bezig het aantal ongemaakte selfies van de afgelopen tijd te compenseren

21 Comments

Filed under hardloopavonturen, huishoudelijke mededelingen, leven

acte de présence

Vandaag had eigenlijk één van mijn vele half afgeschreven blogposts online moeten komen, maar ik vond het tijd voor een huishoudelijke interventie. Een tijdje terug schreef ik dat ik een ‘faalblogger’ was, en dat ben ik nog steeds. Niet alleen omdat ik berichten zoals deze online durf te gooien, maar ook omdat ik in vrij korte tijd van ‘om de dag bloggen’ naar ‘bijna nooit bloggen’ ben gegaan.

Het is niet dat ik niets meer te vertellen heb nu ik in Nederland woon; ik heb gewoon geen zin meer om achter de computer te zitten. In Parijs was bloggen zo’n beetje het enige dat ik met mijn laptop deed, voor studeren gebruikte ik papier en werken deed ik niet. Hier studeer en werk ik voornamelijk online. Daarna heb ik het ook wel weer gehad met schermpjes.

En dan nog iets: ik heb het dus best wel druk. Ik snap niet dat er mensen zijn die en studeren en werken en sporten en bloggen en socializen en dan nog een of andere stomme hobby hebben waarvan ze foto’s plaatsen op Instagram, zoals moodboards maken of als vrijwilliger werken bij een geitenboerderij. Ik geloof nooit dat iemand echt tijd heeft voor al die dingen – ik denk altijd maar dat diegene een studie van niets doet en geen vrienden heeft. Maar misschien ben ik gewoon slecht in tijdmanagement en heeft iedereen behalve ik het helemaal voor elkaar.

Ondertussen doe ik dus van alles, behalve bloggen. Ik ben aan het trainen voor de 10 km bij de Ladiesrun (daarover later meer). Ik zie scheurtjes ontstaan in mijn rotsvaste feministische overtuigingen (daarover later meer). Ik heb al jullie muzieksuggesties uitgeprobeerd – sommige bevielen me erg goed. Helaas ben ik ook per ongeluk fan geworden van Indochine, waar ik me erg voor schaam omdat ik Indochine niet cool genoeg vind.

Oh, en ik heb een  Instagramaccount aangemaakt. Heb heel lang getwijfeld of dit nou wel verstandig was, want ben als de dood dat ik dadelijk óf alle leuke momenten zou verpesten door het per se vast te willen leggen, óf het het zou lijken alsof ik geen leuk leven heb. Uiteindelijk heb ik bedacht dat ik mijn account ook gewoon kan verwijderen als blijkt dat ik het niet kan handelen. (“Jezus Lisa, neem het toch niet zo serieus” ik weet zeker dat jullie het deep down ook allemaal doen)

Maar goed, ik wilde in deze blog eigenlijk een punt maken,  en dat was: ik zal voortaan weer twee à drie keer per week iets online zetten.
Dit denk ik al vier weken lang, maar goed, als ik het alleen tegen mezelf zeg, gebeurt er kennelijk niet zoveel. Bij dezen: als ik het niet doe, mogen jullie propjes naar me gooien.

17 Comments

Filed under huishoudelijke mededelingen, internet, tijdmanagement

om jullie een kleine sfeerimpressie te geven

Ja, zo kom ik natuurlijk niet aan bloggen toe hè! (Laat staan aan taalkunde-onderzoeken, adreswijzigingen aangeven, socializen met de kersverse huisgenoten en andere ongein)

(Grapje hoor lieve klasgenoten, het is juist andersom. Ik werk zal een paard, vertrouw daar maar op. Omdat ik zo druk bezig ben met mijn studie heb ik geen tijd om deze zooi weg te werken. Wat heb ik het toch zwaar)

18 Comments

Filed under de ongemakken des levens, huishoudelijke mededelingen