Wie doet er mee met de photoaday? vroeg Des maandag op Twitter. Ik, zei ik toen, en zo geschiedde. Deze maand maak ik iedere dag een foto volgens de strenge regels van de ‘October photo a day challenge‘. Dit keer de foto’s van dag 1, 2 en 3.
1 oktober. Where you stood
Op het moment dat ik deze foto maakte, bevond ik me links van Opéra Garnier, een prachtig 19e-eeuws gebouw waar ik graag naar binnen wilde, en rechts van de Apple Store, de plaats waar ik naar binnen moest om mijn Ipod dood te laten verklaren. Ik wist allang dat-ie kapot was, maar aan mijn woord hebben ze niet zo veel hè.
Overigens is niet heel Parijs geplaveid met roosters. Zo nu en dan verschijnen ze even: er komt meestal een hele viezige warme lucht uit. Uit deze niet, jammer hoor.
2 oktober. Lunchtime
Ik ben zo’n type dat een foto als deze in scène zou kunnen zetten om jullie te laten denken dat ze gezond eet. En okee, in zekere zin is deze foto ook in scène gezet: normaal gesproken pleur ik alles meteen op het bord, in plaats van dat ik het quasi-artistiek op de snijplank laat liggen. Maar ik eet wel echt heel veel sla en rauwkost. Gewoon, omdat ik denk dat het belangrijk is om vaker dan alleen tijdens het avondeten een groenteshot binnen te krijgen. Ik probeer iedere dag met een salade te lunchen en dat gaat best goed. Alleen vandaag niet, toen at ik pizza. Maar dat was de eerste keer sinds een maand. Echt waar!
3 oktober. This happened today
Heb ik weer. In mijn megaspannende en enerverende leven, waar ieder uur op een aflevering uit Gossip Girl lijkt, moet ik uitgerekend op zo’n rotdag als deze een foto maken van iets dat ‘gebeurd’ is. Wat is ‘gebeurd’? Als ik een pizza eet in plaats van sla, is dat dan gebeurd? Als ik tijdens de les mijn ogen niet kan openhouden, is dat dan gebeurd? Als ik de hele middag keihard heb geblokt, is dat dan gebeurd? Vind ik niet tellen. De enige gebeurtenis die ik me kan herinneren, is dat ik bij thuiskomst een vlieg in mijn bed vond (ja ik had ‘m vanochtend niet opgemaakt ooh), maar die had ik er helaas al uitgebonjourd voordat ik eraan dacht om een foto te maken. Dan maar de gebeurtenis van een ander jatten. Ik heb Eva Engeland (ja zo heet ze echt) (nee dat is omdat het haar Engelse nummer is, duh, ze woont nu in Londen waar anders zie je dat soort rare fratsen) overigens niet verteld dat ik haar belevenis zou misbruiken voor op mijn blog. Misschien wordt ze boos en start ze vanavond nog een rel. Ik hoop het; dan gebeurt er nog eens wat.
