“Het lijkt erop dat je nog geen abonnementen hebt,” vertelt YouTube me en laat een lijstje met voor mij potentieel interessante kanalen zien. Ik krijg bijna zin om te gaan vloeken, maar dat doe ik niet, want 1) dat zou een beetje overdreven zijn en 2) daar heb ik de energie niet voor.
Waarom moet een mens toch zo veel? Of ligt het aan mij, moet ik me gewoon leren afsluiten voor dit soort hints? Ooit werd mij verteld dat ik geen tijdschriften moest lezen, omdat die continu verwarrende boodschappen doorgeven. Je moet investeren in een luxe tas, je moet foundation uitproberen, oh en blijf vooral jezelf!
Deze waarschuwing lachte ik destijds honend weg, maar nu weet ik het niet meer zo zeker of ik me niets aantrek van iedereen die iets van me moet.
Niet dat ik een designerbag wil. Of foundation. Te veel gedoe. Maar ik ben wel bijna geneigd om YouTube-kanalen te volgen, terwijl het enige dat ik uit mezelf op die website wil doen het bekijken van Patrick Wolf-optredens is.
Op dit moment heb ik zo genoeg van alles en iedereen dat ik met het idee speel om de samenleving te verlaten en zelfvoorzienend te gaan leven in Mongolië of zo (volgens mij is dat de enige plaats waar het nog kan. Oh nee, je hebt ook Alaska nog), maar volgens mij zou ik me dan enorm gaan vervelen. Wat zou ik in godsnaam de hele dag moeten doen zonder internet?
