Een stukje meedenken
Kijk, inmiddels weet iedereen wel: treinreizigers die een stoel bezet houden met hun tas terwijl het hartstikke druk is, zijn hufters. Maar weet je wie óók hufters zijn? Mensen die aan de buitenkant van zo’n vierzitsplek van een sprinter zitten, en niet even opstaan als er iemand op een stoel aan de binnenkant wil gaan zitten.
Voor de mensen die nooit met de sprinter reizen: die zitjes zijn zó klein dat je altijd je best moet doen om niet gezellig met je knieën tegen de knieën van je overbuur te zitten. Hoe moet ik me dan in godsnaam door dat fort van knieën heen wurmen om op mijn zitplek aan te komen? (Antwoord: het is een gevecht. Ik moet enorm mijn balans zoeken terwijl ik me erdoorheen pers als een babyhoofdje tijdens een bevalling, stap 50% van de keren per ongeluk op de voet van een van de hufters (wel echt per ongeluk want ben een pussy) en sla, al helemaal per ongeluk, mijn tas in het gezicht van de arme derde persoon waar ik tegenover wil gaan zitten en die er allemaal ook niets aan kan doen.)
Vijf koffie graag (per week)
Waar ik me altijd over verbaas: hoeveel mensen coffee to go kopen op een normale doordeweekse dag. Dit is echt geen judgement, want hoe meer mensen coffee to go kopen (liefst wel in hip uitziende herbruikbare bekers natuurlijk) hoe meer koffietentjes ik heb om uit te kiezen op die 2x per jaar dat ik zelf trek heb in een lekker coffeetje to go (daarom heb ik geen herbruikbare beker, hij zou dan ergens achterin de kast belanden – en hierdoor koop ik dus nóg minder koffie, want ik schaam me dat ik geen herbruikbare beker heb). Anyway, terug naar mijn punt, en dat is: ik vind het persoonlijk best zonde van mijn geld om iedere dag coffee to go te kopen als ik daarna meteen op mijn werk ook al onbeperkt koffie kan drinken. Maar dat ben ik.
‘Gratis’ sauna
Waarom zetten ze die verwarming in treinen vaak zo hoog? Ik bedoel, het is wel lekker om niet dood te vriezen, maar meestal heb je je jas wel bij je als je met de trein reist, dus kamertemperatuur lijkt me onnodig. Ik zweet me altijd helemaal kapot (eerlijk is eerlijk, dat wordt wel aangezwengeld doordat ik standaard een minuut te laat van huis vertrek en het laatste stukje moet rennen) maar mijn jas uitdoen kan niet, ik kan niet eens bij m’n knoopjes want ik heb m’n twee tassen noodgedwongen op schoot en ik kan mijn armen nauwelijks bewegen zonder tegen de muur/in iemands zij/in mijn eigen gezicht te porren.
Het rijke innerlijke leven van een zombie
Ik zou zo graag eens op de telefoonschermpjes van mijn medereizigers willen kijken. Eens in de zoveel tijd zie je weer ergens een grimmige foto van een grote groep mensen die met gebogen hoofden naar hun telefoon staren. Onderschrift: de zombie-apocalyps is begonnen.
En ik geef toe: het ziet er ook stom uit, iedereen in z’n eigen piepkleine schermpje. Maar een telefoon biedt nu eenmaal heel veelzijdig vermaak, en dat voor iets dat slechts zo weinig ruimte in je tas inneemt! Ik lees bijvoorbeeld e-books. Of verbeter mijn Frans. Of werk mijn WhatsApp-correspondentie bij (ik ben zo’n hinderlijk persoon dat alles meteen leest maar er een week over doet om te reageren). Soms lees ik zelfs blogs! Allemaal nuttige en/of vermakelijke dingen. Ben best benieuwd wat voor leuke dingen andere mensen allemaal doen op hun telefoon.
Ga weg
Kunnen ze scholieren niet nog wat vaker vakantie geven? (Meteen een handige oplossing voor het lerarentekort, denk ik, want dan hebben de leraren iets meer tijd om hun lessen voor de bereiden en dan wordt het vak een stuk dragelijker) (ik kan het weten, ik heb ook 0.62 seconden voor de klas gestaan). Tijdens die schoolvakanties zijn de treinen zo lekker leeg en rustig, en kun je je tas rustig naast je neerzetten zonder dat je je meteen een hufter voelt. Ik zweer het, elke schoolvakantie is een cadeautje voor de forens. (Langere treinen inzetten mag ook)
Jaaa sprinters, wat een gedoe. Ik was echt altijd intercity’s gewend maar ik moet voor stage nu met een sprinter en dat is zo’n helse onderneming, alleen al omdat ik altijd van spoor 20 (waar mijn bus aankomt) naar spoor 1 moet lopen (ik zou ook met de fiets naar het station kunnen en aan de spoor 1-kant kunnen parkeren maar fietsen voor 7:00 ‘s ochtends is echt een no go). Maar goed: ik snap vooral niet waarom ze verwachten dat mensen bij korte stukjes in de trein opeens heel graag tegenover in plaats van achter elkaar willen zitten. Ik kan juist enorm genieten van de anonimiteit van een intercity, maar een mens kan blijkbaar niet alles hebben.
Over die coffee to go: vind ik ook te duur (hoewel ik wel veel te vaak eten koop) maaarrr voor de mensen die naar college gaan waar ze geen gratis koffie hebben of die toch zodanig veel verdienen dat het ze niet uitmaakt snap ik het wel. Ik vind treinreizen af en toe best saai en als je dan koffiedrinkt maak je er een soort nuttig/leuk me-time momentje van. Ik bedoel, dat probeer ik ook wel eens met koekjes uit mijn tas die ik van huis heb meegenomen maar die zijn aan het einde van de dag toch altijd zodanig verkruimeld dat dat eigenlijk niet echt werkt.
Ja, daar heb je wel gelijk in, over een leuk momentje van het reizen maken met koffie! Maar als je het iedere dag doet, verliest het z’n magie, denk ik zo. En haha omg, Utrecht Centraal is groooot, op de stations waar ik vornamelijk kom zijn gelukkig relatief weinig sporen, dat is ook iets om #dankbaar voor te zijn. Sterkte met de sprinter voor de rest van je stage!
Hahaha de laatste keer dat ik met de trein ging kwam ik terug van vakantie en stond ik dus met een grote backpack iedereen op de zenuwen te werken. Gelukkig was de trein geen sprinter en gelukkig was het vrij rustig. Ook kwam ik net terug uit Taiwan, dus ik stierf van de kou… ik kan hier dus totaal niet over meepraten :’)
Haha, nou ik ben blij voor je! 😉
Zooo blij dat ik nooit meer in de spits met het ov hoef! Die veel te dure gewoonte van coffee-to-go’s snap ik ook echt niet.
Kan ik me voorstellen!
Heerlijk om te lezen. Doordat ik halve dagen naar school ga, vermijd ik de spits tegenwoordig vaak. Iets wat wel heel fijn is, want je maakt wat mee in die drukte, haha.
Dat is wel lekker!
Hahahaha zooo herkenbaar dit.
Helaas 😉
Erg leuk geschreven. Inmiddels reis ik gelukkig niet meer in de spits met de trein. Wel vaak met een koffertje, en dat ding past nooit op het bagagerek, dus dan voel ik me vaak wel zo’n hufter met een koffer die in de weg staat. Laatst zat ik trouwens in een nieuwe sprinter, koffertje voor mijn benen (wat hebben die nieuwe sprinters een beenruimte) en de stoel naast me weer vrij. Kwam er een jongedame helemaal netjes vragen of ze naast mij mocht zitten. Zo bizar, maar wel heel schattig.
Dankjewel! Oh ja dat heb ik ook weleens gehad, dan voel je je altijd zo opgelaten! En lief dat ze dat vroeg, dat zie je niet vaal 🙂
Puntje 1: ontzettend herkenbaar, ook op metro’s trouwens. Ik snap dat NIET: waarom zetten mensen zich doelbewust aan de buitenkant van een bankje in een OPENBARE voorziening waarvan ze toch ook zien hoe druk het is?
Puntje 2: ik neem elke dag mijn eigen ouderwetse thermos mee. Ik snap niet dat niet iedereen dat doet. (Ik neem aan dat iedereen ‘s ochtends thuis al koffie drinkt? Maar ik heb een strakke ochtendroutine ontwikkeld die 100% steunt op het principe ‘hoe haal ik het maximale uit het minimaal aantal tijd ‘s morgens zodat ik langer kan slapen’) Het is geweldig om onderweg koffie te drinken, het is ecologisch en het is goedkoop. En erna drink ik gewoon verder koffie op het werk 🙂
Puntje 3: ja, again: ook metro’s en bussen zijn veel te warm. Ik denk dat het iets te maken heeft met motorafkoeling of zo, enfin, dat hoop ik toch, want anders is het nog idioter.
Puntje 4: ik heb geen smartphone, dus hier kan ik minder over meespreken. Ik heb in ruil daarvoor een overdreven dikke rugzak, want ik neem standaard een halve bibliotheek mee, boeken voor mijn zoon, minimaal 1 boek voor mezelf, en vaak nog voor het werk. Mensen zien me altijd heel graag opstappen, dat snap je wel.
Puntje 5: ow yeah. Of als iemand eens het gelukzalige idee zou hebben de middelbare scholen zo rond 9 uur te laten beginnen. Zou zoveel beter zijn voor iedereen, inclusief lerarentekorten.