Ik weet wel wat jullie dachten toen jullie hoorden dat ik vijf maanden naar Parijs zou gaan. Jullie dachten: die Lisa! Die wordt een echte Parisienne! En die gaat dan allemaal speciale plekjes in Parijs ontdekken waar alleen maar locals komen, en die gaat ze vervolgens op haar blog delen!
Nou lieve lezers, dat zou ik inderdaad doen, als ik zo’n type was geweest dat ‘plekjes ondekt’. Ik ben erg jaloers op mensen die dat kunnen – zelf ben ik zo dusdanig gezegend met drempelvrees en slechte smaak dat ik het liefst alleen naar binnen ga bij dingen die er zo stom en simpel, het liefst wat pauper, mogelijk uitzien (nog liever zou ik alleen naar de McDonalds en Starbucks gaan, maar ik beheerst me).
En nu hoor ik jullie denken: dus je hebt in vijf maanden tijd niets ontdekt? Is dat mogelijk? Nou, okee, ik zal jullie geruststellen: ik heb toch wel een aantal dingen gevonden. Die ik wel zal delen, in de loop van de tijd, of jullie dat nu willen of niet. Om te beginnen met mijn Favoriete Restaurant Ooit: Restaurant de l’Industrie.
Ik heb hier vier keer gegeten en ik bestelde vier keer dezelfde salade. Dat was niet zozeer omdat deze zo lekker was (al is hij heerlijk, met zo veel verschillende groenten, bloemkool ui bietjes alles), maar omdat het de enige vegetarische maaltijd is naast spaghetti gorgonzola, en ik dat niet hoef. Het eten is erg goedkoop voor Franse prijzen, mijn salade kost volgens mij maar 8 euro (de rest is iets duurder). Een ander voordeel van het restaurant is dat het SUPERGROOT is. Dat vind ik fijn, want in de meeste Franse restaurants kruipt de kou zo door de ramen, en achterin heb je er weinig last van. Oh, en het ziet er leuk uit (ik heb twee keer onder een krokodillenhuid gegeten) (oké als vegetariër zou ik dit niet leuk moeten vinden). Het grootste nadeel is dat ze de crème karamel (mijn favoriete toetje ooit, voor maar drie euro!) van de kaart hebben gehaald, en dat de serveersters vaak te druk zijn om op te letten. Maar dat vergeet je wel als je maar een briefje van twintig pp moet betalen voor een maaltijd met toetje en koffie.
Het restaurant ligt in een wat stil en doods straatje van La Bastille, maar de straat uit en je wordt overspoeld door mensen. Ik heb al eerder gezegd dat Bastille een beetje een pauperuitgaansgebied is (wat mij overigens niet in dank werd afgenomen door een vriendin die daar wekelijks komt), maar pauper kan wel gezellig zijn, want ik heb er een keer na het Happy Hour een kamasutracocktail (het was bij Indian Palace, oké) gekregen voor de Happy Hour-prijs. In ieder geval, het is hier. (Wel opletten, want er zit ook twee keer Café l’Industrie in deze straat, en je moet dus het restaurant hebben, als je wilt eten tenminste). Geen dank.
Tof. Mocht ik ooit in Parijs zijn en zin hebben in een vegetarische salade en ik niet méér wil uitgeven dan 8 euro (dat wil ik sowieso niet voor een salade trouwens) dan weet ik waar ik moet zijn! 😀
Ja misschien was het 8,50, hang me er niet aan op 😛
Dank je. Niet dat ik plannen heb om binnen nu en tien jaar naar Parijs te gaan, maar toch 😛
Hater! 😉
Bloemkool in een salade is lekker? Hmmm… daar kan ik me toch nog niets bij voorstellen… (niet al te veel wijntjes vooraf op? 🙂 )
Neeee, drank blijft duur! Het was geen hele bloemkool, gewoon rauwe kleine stukjes 😉 Is wel lekker hoor!
Ik weet nog, toen ik jong was, toen was de Bastille nog een gevangenis…
Zoiets heb ik eerder gehoord. Van jou. 😛
Haha, heerlijke eerlijkheid! Ik snap je helemaal hoor, zit vaak genoeg ook bijna het hele weekend binnen. Als ik dan denk aan al die mensen die de hort op zijn en misschien elke dag/avond uit zouden zijn als zij degenen waren die in Londen woonden…pff, vermoeiend 😉
Maar ik heb niet gezegd dat ik het hele weekend binnen zit! Ik hang juist altijd buiten in de kou, omdat ik nergens naar binnen durf te gaan 😉 Maar oké oké, de waarheid gebiedt mij te zeggen dat ik ook niet bepaald iedere week uitga. Veel te vermoeiend idd!
Jep, ik ken het. Denk je dat je heel veel gaat ontdekken, blijf je toch lekker binnen 😉 Maar goed, ik vind dit eigenlijk best een toffe ontdekking! Salades zijn lekkerrr! (Behalve in the US dan, want daar is het één of andere smerige saus met een paar blaadjes die erin drijven, maar daar hebben we het nu niet over)
Waarom denkt iedereen dat ik de hele dag binnen zit? Dat heb ik helemaal niet gezegd! 😛 Ik ben nog nooit in de US geweest, maar ik hou mijn hart alvast vast voor de dag dat ik als health freak daarheen moet gaan… oké, als ik in LA blijf kom ik misschien aan mijn vitaminetrekken. Maar verder, blegh.
Oh nu heb ik weer zo’n zin om naar Parijs te gaan!
Ik had in Belfast een vriendin die hier heel goed in was. Zo handig! Ze ontdekte heel erg veel leuke kroegen waar de rest niet heen ging, die gingen alleen maar naar van die Party Rockers in the Houuuuuse Tonight tenten waar je in hoekjes met andere buitenlanders kon staan tongen. Ik wou dat ik haar overal mee naartoe kon meenemen, want in Amsterdam ken ik ook alleen maar Chupito’s 🙁
Verder weet ik ook nog wel een plekje in Parijs! In de jodenbuurt (iets met een M, weet het niet meer, naast de homobuurt) zit een falafeltent die ZO EEN GODDELIJKE FALAFEL maakt. Ik weet niet precies hoe de straat heet, maar er staat altijd een lange rij door de hele straat, dus kan niet missen. Ik kom sowieso nog een keer terug naar Parijs voor dat spul, omnomnom.
omnomnom? Nee….
hoijong jawel
Heb je het nu over Le Marais of wat? Als ik daar eens een falafeltent met rij zie, zal ik eraan denken! Mensen die Dingen Weten zijn idd erg handig, ik ken er ook wel een paar maar vervolgens vergeet ik al die plekken weer 🙁
Door jou heb ik Marijn nu wel zo ver dat we volgende keer dat we in Parijs zijn dus naar The Rocky Horror Picture Show gaan. Omdat we The perks of being a wallflower hebben gekeken. Ook door jou 😉
Jaaaaa leuk 😀 Misschien krijgen jullie ook wel een lapdance! (Perks beviel verder wel?)
Ben nog nooit in Parijs geweest maar zodra ik er heen ga weet ik je blog -met deze tip- te vinden! 😉
Parijs staat nog ooit op mijn lijstje!
Liefs
Ik zeg altijd dat ik dingen wil ontdekken, maar uiteindelijk blijft het bij één leuke tent waar ik dan iedere keer naartoe ga. En ik wil naar Parijs.
Pingback: dag parijs | vijf koffie graag