2020 zal de geschiedenisboeken ingaan als het jaar waarin we niet meer rustig naar films konden kijken zonder te schrikken omdat de personages geen 1,5 meter afstand houden, maar dat is natuurlijk niet het enige dat er dit jaar gebeurd is. 2020 was ook het jaar waarin mijn grote droom uitkwam. De droom die ik al mijn hele leven heb – of in ieder geval, al sinds m’n 6e, dus laten we zeggen, 80% van m’n leven. Mijn boek werd gepubliceerd.
Weet je wat nou zo grappig is? Ik heb ergens altijd de angst gehad dat zodra ik een boek zou uitgeven, de wereld zou vergaan. Dat er zeg maar net een dag van tevoren een atoombom zou worden gedropt boven Amsterdam. Of dat we niet per se metéén doodgingen, maar dat er wel een Derde Wereldoorlog begon en niemand meer tijd had om te lezen omdat we allemaal naar het front moesten. Of dat er zo’n erge economische crisis uitbrak dat alle uitgeverijen op dag één failliet gingen.
Het is dus ironisch dat mijn boek uitkwam tijdens een crisis. Het ging niet letterlijk zoals in mijn angstdromen, maar het is alsnog een enorme ramp met verschrikkelijke gevolgen voor een groot aantal zieken, geliefden van zieken en voor mensen die in de zorg werken (om over de maatschappelijke gevolgen nog maar te zwijgen). Dat onderschat ik echt niet.
Maar voor mij en mijn boek viel de impact mee. Het was wel jammer dat er geen feestelijke boeklancering of signeerpartijen waren, maar aan de andere kant: Bijna Echt kwam uit in juni, dus ik zag het aankomen. Het is niet alsof het op het laatste moment allemaal niet doorging. En mijn boek kon er gewoon komen, mensen konden het gewoon lezen! En via de wonderen van het world wide web had ik alsnog veel contact met lezers – ik heb zoveel leuke berichten gekregen, zoveel leuke gesprekken gevoerd. Niks te klagen hier. (Alleen te wensen voor boek 2, maar da’s alleen maar goed, anders word ik ook zo blasé)
Het jaar is bijna voorbij; juni zit nog net in de eerste helft van 2020, dus we zijn al meer dan een half jaar verder. Best wel gek, want ik heb de hele tijd het idee dat het pas ‘net’ uit is. Sindsdien zijn er allemaal leuke dingen gebeurd, zoals:
- Allemaal mensen hebben mijn boek gelezen, en recensies geschreven op Hebban, Goodsreads, Instagram of op blogs. Zo bizar, ik bedoel, ik weet wel dat ik iets geschreven had, maar dat er dan ook nog mensen het lézen?!?
- Ik had online superleuke gesprekken met lezers en andere auteurs (of lezers die andere auteurs zijn), ik heb ondanks dat ik het afgelopen half jaar de deur nauwelijks ben uit geweest echt het idee dat ik veel nieuwe mensen heb leren kennen
- Ik werd geïnterviewd door Hebban en Leeshoekje (en al voor het boek uitkwam door Literair Vragenvuur)
- Er werd een heuse Leesclub op Hebban rondom Bijna Echt georganiseerd
- Ik had een superleuk gesprek met mede-YA-auteur Pamela Sharon op Instagram Live
- Ik ben uitgenodigd om mee te doen aan het online panelgesprek voor Dear Book Nerd Book Club op 19 februari 2021, samen met Rimie Orie, Miriam Bruijstens en Marieke Nijkamp
- En als klap op de milieuvriendelijke vuurpijl is Bijna Echt genomineerd voor de Jonge Jury Debuutprijs!!!! Dat vind ik zo’n on-tie-ge-lijk grote eer. Vooral omdat de selectie zo klein is: de andere genomineerden zijn Zomerburen van mijn Blossom Books-collega Rianne Robben (een must-read over biseksualiteit en Drente) en Zwarte vijvers van Amina Laffet (een maatschappijkritisch boek dat ik nog niet kende maar sowieso nog ga lezen). In juni 2021 ontdekken we wie er gaat winnen – vanaf 4 januari kan er gestemd worden!
- Oké, er was nog één andere klapt op de (totaal ongevaarlijke) vuurpijl … ik heb deze maand mijn contract getekend voor een tweede boek! Het wordt weer een YA bij Blossom Books. Geen vervolg op Bijna Echt, maar een heel nieuw verhaal met een heel andere hoofdpersoon. (Maar wel weer contemporary, het wordt niet ineens fantasy of zo) Dit boek komt als het goed is uit in november 2021.
Met andere woorden: ondanks alles was het voor Bijna Echt een goed jaar. Ik heb ontzettend veel zin in 2021, een jaar waarin ik én een boek heb én er eentje aan het schrijven ben! Hopelijk gaat alles met die vaccinaties toch sneller dan we denken en is er komend jaar wat minder ellende om ons heen, en kan ik ‘s avonds af en toe ontspannen met een film zonder in de stress te zitten over dat de personages te dichtbij elkaar komen. Dan zou alles echt helemaal perfect zijn.
