Monthly Archives: March 2020

dingen die ik heb gedaan sinds ik nauwelijks meer de deur uitga

Ofwel: het leven in een corona-tijdperk.

  • Ik ben voor de 883e keer in mijn leven begonnen met mediteren, ik doe het iedere ochtend. Dat schijnt sowieso het beste moment om te mediteren te zijn, maar ik had nooit zin om mijn wekker ervoor te zetten. Nu kan ik relatief pijnloos ontdekken hoe het bevalt. Zoals jullie in de rest van de blogpost zullen merken, heeft het me nog niet echt de innerlijke rust gebracht waar ik op had gehoopt.
  • Ik heb 1 push-up op mijn tenen gedaan! Daarna kwam ik letterlijk niet meer omhoog. Maar toch, dit is er één meer dan me vroeger lukte! Misschien kan ik er tegen de tijd dat de sportschool weer opengaat wel 3!
  • Tim en ik hebben Midsommar gekeken. Midsommar is een soort thriller over een Zweedse sekte, met veel dood, verderf en andere narigheid. Ik dacht dat ik het wel aankon nu ik nooit meer alleen thuis ben. Fout gedacht. Deze film (en vooral de laatste scène) heeft mijn geest gebroken. En dat ondanks (of waarschijnlijk doordat) de film esthetisch gezien geweldig was. Zelfs die laatste scène. Ik wil niets spoileren, maar laten we zeggen: die flora in combinatie met die fauna, dat blijf ik de rest van m’n leven voor me zien als ik ‘s avonds m’n ogen sluit. (Weet iemand wat ik bedoel? Ik ben er kapot van, maar ik wil er toch steeds over praten, heel hinderlijk.)
  • Heel veel sojacappuccino’s gedronken, want dan kan nu ik thuiswerk. Living the life.
  • 896345 keer per dag naar nieuwswebsites gesurft.
  • Me veel zorgen gemaakt over de gezondheid van iedereen en de economische gevolgen voor velen.
  • Getwijfeld of ik nou een gek hoestje had, of dat ik me gewoon weer eens had verslikt in mijn eigen speeksel.
  • Vrijwel dagelijks 2 vesten over elkaar gedragen.
  • Een bijna-vechtpartij gezien vanuit mijn raam (geen idee waar die over ging, maar er werd in ieder geval geen anderhalve meter afstand gehouden).
  • Houseparty geïnstalleerd, geschrokken van mijn eigen verwilderde hoofd.
  • Veel Mad Men gekeken, gedroomd van alle kleding die ik kan dragen als ik weer naar kantoor mag.
  • Overigens heb ik me wel iedere dag ‘gewoon’ aangekleed en make-up op mijn gezicht gesmeerd, maar het voelt allemaal toch een beetje nutteloos. Ik bedoel ja, Tim is er natuurlijk, maar die hoort altijd van me te houden, toch?
  • Een paar hardlooptrainingen gedaan (op rustige plekken), en tot nu toe is mijn knie niet naar de knoppen. Maar wat er niet is, kan nog komen!
  • Veel FOMO gehad. Jawel mensen, je zou denken dat je juist niets mist als iedereen binnen zit. Maar als long-time blogger vergelijk ik mezelf namelijk al snel met andere mensen die veel op internet zitten en ik heb het idee dat al die mensen juist nu massaal geweldige dingen samen aan het doen zijn: Instagramchallenges bedenken en waardevolle coronacontent maken en bonden 4 life, terwijl ik hier een beetje in mijn eentje zit me op mijn ademhaling te concentreren. Nu zou je zeggen: je kunt toch gewoon meedoen, maar daar ben ik dan weer te lamlendig voor. Nu zou je zeggen: stel je dan ook niet zo aan, maar … ik kan het niet helpen. Het was zo erg dat ik vorige week mezelf maar heb verboden om op Instagram te gaan (hield ik 2 dagen vol).
  • Ik heb Sims 3 maar weer geïnstalleerd. Ik was vroeger totaal verslaafd aan Sims 2 (Sims 3 heb ik 2x gespeeld en toen had ik geen zin meer), maar ik heb het nu al jaren niet aangeraakt omdat … ik het een beetje zinloos vond, of zo? Ik vond het altijd wat deprimerend om mijn sims steeds te laten trainen en promotie te laten maken terwijl ik bijna een blaasontsteking opliep omdat ik weigerde het spel te pauzeren om naar de wc te gaan. Maar nu had ik het opnieuw geïnstalleerd met als doel om alleen maar huizen te bouwen en zo heel creatief en verantwoord bezig te zijn enzo. Nou ja, een week later ben ik bezig om mijn alter ego Chloé (met superlang platinablond haar en immer opgetrokken wenkbrauwen, alsof ze net botox heeft gespoten) internationaal superspionne te laten worden door heel veel achter schaakborden te zitten en op de loopband te rennen. Ach, ik heb toch al FOMO, dus FOMO van mijn eigen schaakkunsten kan er ook nog wel bij.
  • Verder gewerkt aan mijn boek! Het gaat wat moeizaam, omdat ik nu aan precies dezelfde eettafel schrijf als waar ik ook mijn gewone werk doe, en dat is niet heel stimulerend. Maar toch gaat het wel goed, ik ben bijna klaar met de tweede versie. Superspannend. Ik zag gisteren trouwens de zomercatalogus van Blossom Books en daar staat mijn boek ook in! Zo leuk om te zien.

Hoe gaat het met jullie? Ik hoop dat het naar omstandigheden goed gaat en je niet al te veel zorgen hebt of gek wordt van het binnen zitten. Sterkte <3

7 Comments

Filed under dit past echt nergens in

bijna echt is helemaal echt

Bijna echt - Lisa van Campenhout

Kijk hier: een boek! Met mijn naam erop! En de titel die ik in mijn vorige blogpost heb genoemd! Dan moet het toch wel echt zijn, nietwaar?

As we speak ben ik nog druk bezig met het verwerken van de feedback van mijn redacteur. Het is goed te doen (hoef er gelukkig geen hele verhaallijnen of personages uit te slopen) maar alsnog wel veel werk om alles goed en kloppend te houden. Dus ik ben voorlopig nog niet klaar, maar: je kunt Bijna echt wel alvast pre-orderen!

Maar hoe doe ik dat dan, Lisa?

Dat kan op verschillende manieren. Je kunt naar de boekwinkel bij jou op de hoek lopen en vragen of je hem alvast kunt reserveren (zij zoeken hem dan voor je op in het systeem). Het kan ook online. Bijvoorbeeld bij …

… Bol.com: https://www.bol.com/nl/p/bijna-echt/9200000131488423/?referrer=socialshare_pdp_www…

… Scheltema: https://www.scheltema.nl/boek/?authortitle=lisa-van-campenhout/bijna-echt–9789463491990

… of Donner: https://www.donner.nl/bijna-echt/lisa-van-campenhout/9789463491990

Als je hiervoor geen tijd/geld/zin hebt: no hard feelings! Maarrr, als het even kan zou ik het wel heel leuk vinden. Boeken vooraf bestellen is namelijk goed voor de boekverkoop, omdat het verkopers laat zien dat er interesse is in een boek. En daardoor gaan ze weer meer inkopen. En daardoor krijgt die enorme stapel een mooiere plek in de boekwinkel/op de website en kunnen nog meer mensen het kopen en dan wordt het zoveel verkocht dat er deze zomer tóch nog weer een nieuwe aflevering van De Wereld Draai Door worden gemaakt, speciaal om Bijna echt als boek van de week te kronen (stel ik me zo voor).

Bijna echt staat trouwens ook al op Goodreads en Hebban! Zo cool! Als je hierop actief bent en mijn boek wil lezen (of je nou gepreorderd hebt of niet), zou je hem dan op ‘wil ik lezen’ zetten? Dat helpt andere potentiële lezers om het boek sneller te vinden. Hier is de Bijna echt-pagina van Goodreads, en hier vind je hem op Hebban.

Over lezen gesproken

Iets anders leuks: op Literair Vragenvuur staat een interview met mij online! Het gaat over mijn favoriete boeken, waarom Renate Dorrestein van mij een feminist heeft gemaakt en waarom ik boos ben op de schrijver van Into the wild, maar ook over mijn blog én over Bijna echt. Je leest het interview hier.

En dan nog even iets heel anders …

Ik zou het bijna vergeten nu ik continu mijn eigen bol.com-pagina zit te refreshen (niet dat er ooit iets verandert, maar het is gewoon leuk om hem steeds opnieuw te zien laden), maar ik heb anderhalve week terug ook nog rijexamen gedaan.

EN JA IK HEB MIJN RIJBEWIJS GEHAALD!

Het is gewoon gelukt! In één keer! Ik had het hier nog helemaal niet verteld omdat ik eigenlijk een langere blogpost erover wil schrijven, aangezien het halen van mijn rijbewijs toch veel voeten in de aarde heeft gehad: om precies te zijn 162 rijlessen en echt een geldbedrag dat ik niet durf te noemen omdat het gewoonweg choquerend is. Maar ik vind het toch belangrijk om te delen, al was het maar om mensen die ook niet zo vlot zijn gerust te stellen. Als ik googelde op ‘meer dan 100 rijlessen’ kwam ik alleen maar op van die Fok.nl-achtige fora vol berichten als ik heb nu bijna 30 lessen gehad en mn rijleraar laat me nog steeds niet afrijden :S als het aan hem ligt doe ik straks meer dan 100 rijlessen >:( >:( >:( en dat was vrij deprimerend als iemand die iedere paar maanden opnieuw de 30 aantikte.

Gisteren heb voor het eerst in een Greenwheels gereden: een ritje van ons huis in de Indische Buurt naar het huis van Tims ouders in de Kinkerbuurt (heen over de ring want ik vind de snelweg minder eng, terug door de stad heen). Ik was echt doods- en doodsbang. wel flauw was, want inmiddels heb ik zoveel uur in de lesauto gezeten dat ik ongeveer evenveel rijervaring heb als Tim, en die heeft al 13 jaar zijn rijbewijs.

Maar het ging goed! Oké, ik heb de auto 27 keer af laten slaan, maar dat is ook niet zo raar als je bent gewend om in een diesel te rijden en nu ineens in een bezine-auto gaat (gas geven tijdens het parkeren voelt HEEL onnatuurlijk). En ik vergat vaak te schakelen, omdat ik normaal altijd schakelde op gehoor: de auto van mijn rijleraar was altijd vrij vocaal over zijn/haar behoeftes, en die Greenwheelsauto’s zijn hartstikke nieuw en erg stil. (En klein, trouwens. Het was net alsof ik in een speelgoedauto reed.)

Maar we hebben het overleefd, en alle fietsers van Amsterdam ook.

Wat een hoogtepunten in zo’n korte periode. Het is bijna niet te doen!

21 Comments

Filed under lisa schrijft een boek