Ofwel: het leven in een corona-tijdperk.
- Ik ben voor de 883e keer in mijn leven begonnen met mediteren, ik doe het iedere ochtend. Dat schijnt sowieso het beste moment om te mediteren te zijn, maar ik had nooit zin om mijn wekker ervoor te zetten. Nu kan ik relatief pijnloos ontdekken hoe het bevalt. Zoals jullie in de rest van de blogpost zullen merken, heeft het me nog niet echt de innerlijke rust gebracht waar ik op had gehoopt.
- Ik heb 1 push-up op mijn tenen gedaan! Daarna kwam ik letterlijk niet meer omhoog. Maar toch, dit is er één meer dan me vroeger lukte! Misschien kan ik er tegen de tijd dat de sportschool weer opengaat wel 3!
- Tim en ik hebben Midsommar gekeken. Midsommar is een soort thriller over een Zweedse sekte, met veel dood, verderf en andere narigheid. Ik dacht dat ik het wel aankon nu ik nooit meer alleen thuis ben. Fout gedacht. Deze film (en vooral de laatste scène) heeft mijn geest gebroken. En dat ondanks (of waarschijnlijk doordat) de film esthetisch gezien geweldig was. Zelfs die laatste scène. Ik wil niets spoileren, maar laten we zeggen: die flora in combinatie met die fauna, dat blijf ik de rest van m’n leven voor me zien als ik ‘s avonds m’n ogen sluit. (Weet iemand wat ik bedoel? Ik ben er kapot van, maar ik wil er toch steeds over praten, heel hinderlijk.)
- Heel veel sojacappuccino’s gedronken, want dan kan nu ik thuiswerk. Living the life.
- 896345 keer per dag naar nieuwswebsites gesurft.
- Me veel zorgen gemaakt over de gezondheid van iedereen en de economische gevolgen voor velen.
- Getwijfeld of ik nou een gek hoestje had, of dat ik me gewoon weer eens had verslikt in mijn eigen speeksel.
- Vrijwel dagelijks 2 vesten over elkaar gedragen.
- Een bijna-vechtpartij gezien vanuit mijn raam (geen idee waar die over ging, maar er werd in ieder geval geen anderhalve meter afstand gehouden).
- Houseparty geïnstalleerd, geschrokken van mijn eigen verwilderde hoofd.
- Veel Mad Men gekeken, gedroomd van alle kleding die ik kan dragen als ik weer naar kantoor mag.
- Overigens heb ik me wel iedere dag ‘gewoon’ aangekleed en make-up op mijn gezicht gesmeerd, maar het voelt allemaal toch een beetje nutteloos. Ik bedoel ja, Tim is er natuurlijk, maar die hoort altijd van me te houden, toch?
- Een paar hardlooptrainingen gedaan (op rustige plekken), en tot nu toe is mijn knie niet naar de knoppen. Maar wat er niet is, kan nog komen!
- Veel FOMO gehad. Jawel mensen, je zou denken dat je juist niets mist als iedereen binnen zit. Maar als long-time blogger vergelijk ik mezelf namelijk al snel met andere mensen die veel op internet zitten en ik heb het idee dat al die mensen juist nu massaal geweldige dingen samen aan het doen zijn: Instagramchallenges bedenken en waardevolle coronacontent maken en bonden 4 life, terwijl ik hier een beetje in mijn eentje zit me op mijn ademhaling te concentreren. Nu zou je zeggen: je kunt toch gewoon meedoen, maar daar ben ik dan weer te lamlendig voor. Nu zou je zeggen: stel je dan ook niet zo aan, maar … ik kan het niet helpen. Het was zo erg dat ik vorige week mezelf maar heb verboden om op Instagram te gaan (hield ik 2 dagen vol).
- Ik heb Sims 3 maar weer geïnstalleerd. Ik was vroeger totaal verslaafd aan Sims 2 (Sims 3 heb ik 2x gespeeld en toen had ik geen zin meer), maar ik heb het nu al jaren niet aangeraakt omdat … ik het een beetje zinloos vond, of zo? Ik vond het altijd wat deprimerend om mijn sims steeds te laten trainen en promotie te laten maken terwijl ik bijna een blaasontsteking opliep omdat ik weigerde het spel te pauzeren om naar de wc te gaan. Maar nu had ik het opnieuw geïnstalleerd met als doel om alleen maar huizen te bouwen en zo heel creatief en verantwoord bezig te zijn enzo. Nou ja, een week later ben ik bezig om mijn alter ego Chloé (met superlang platinablond haar en immer opgetrokken wenkbrauwen, alsof ze net botox heeft gespoten) internationaal superspionne te laten worden door heel veel achter schaakborden te zitten en op de loopband te rennen. Ach, ik heb toch al FOMO, dus FOMO van mijn eigen schaakkunsten kan er ook nog wel bij.
- Verder gewerkt aan mijn boek! Het gaat wat moeizaam, omdat ik nu aan precies dezelfde eettafel schrijf als waar ik ook mijn gewone werk doe, en dat is niet heel stimulerend. Maar toch gaat het wel goed, ik ben bijna klaar met de tweede versie. Superspannend. Ik zag gisteren trouwens de zomercatalogus van Blossom Books en daar staat mijn boek ook in! Zo leuk om te zien.
Hoe gaat het met jullie? Ik hoop dat het naar omstandigheden goed gaat en je niet al te veel zorgen hebt of gek wordt van het binnen zitten. Sterkte <3
