Tag Archives: smartphoneverslaving

minder op je telefoon zitten: 7 tips

Ik had jullie nog een blog beloofd over het boek Digital Minimalisme van Cal Newport, en hoe ik ervoor zorg dat ik tegenwoordig wat minder op mijn telefoon zit.

Ik word namelijk behoorlijk onrustig van dat ding. Dat wist ik al lang, maar door Digitaal Minimalisme snap ik beter waarom. Hierin wordt uitgelegd dat je telefoon een soort gokmachine is – heb ik een bericht? Heeft iemand me geliked? Krijg ik dit keer wél iets leuks te zien als ik mijn Instagram Explore-pagina ververs, of blijft die pagina bestaan uit TikTok-reposts van afgetrainde 18-jarigen die je uitleggen hoe ze in 2 maanden tijd steenrijk zijn geworden? Juist omdat je telefoon je soms teleurstelt, ontstaat het gokeffect, want het is dan extra leuk als er wél iets interessants gebeurt.

Ook merkte ik dat ik dwangmatig controleerde of ik iets belangrijks gemist had – een nieuwsbericht à la 9-11, een geliefde in het ziekenhuis, een uitnodiging voor een exclusief feest waar ik direct op moest reageren omdat het aanbod anders naar iemand anders ging (lol).

Daarbij gebruikte ik mijn telefoon als een fopspeen voor wanneer ik niet meer wist hoe ik verder moest met mijn werk (scrollen is immers véél comfortabeler dan doorzetten) of wanneer ik na het eten niet af wilde wassen en nog even op Reddit dingen over drag queens moest lezen (en als ik daarmee klaar was ging ik naar Instagram, en dan naar Bloglovin, en dan maar naar Facebook …) (ff serieus, dat uitstelgedrag heeft hele avonden weggetoverd, want als ik eenmaal klaar was met de afwas moest ik alweer naar bed).

En dan weet ik nog wel dat het bij mij best meevalt – ik liet mijn telefoon ook nog weleens een halve dag (expres of per ongeluk) in de keuken liggen. Maar toch, het bleef te veel. Daarom dat ik Digitaal Minimalisme 2x in een half jaar heb gelezen, en de tips ook echt toepas. Sommige liggen voor de hand, maar door erover te lezen krijg ik echt zin om aan de slag te gaan. (Suushi schrijft hier trouwens ook regelmatig inspirerende berichten over).

Het is niet dat ik nooit meer op Instagram wil, want ik vind het een leuke manier om te zien waar anderen mee bezig zijn. Cal Newport schrijft ook: het doel is niet om je telefoon nooit meer te gebruiken, maar om hem zo te gebruiken dat je optimaal profiteert van alle leuke dingen die je telefoon biedt. Dat betekent dus: gericht je telefoon gebruiken. Dus ik ga zeker niet terug naar de Nokia. Maar wat minder dwangmatig checken, meer rust, meer focus… graag! Ik ben inmiddels wel een beetje te oud voor fopspenen.

Deze veranderingen helpen tot nu toe goed:

  • Ik heb mijn telefoon standaard op ‘niet storen’ staan – het enige geluid dat mijn telefoon ooit maakt, is de ringtone als een van mijn contacten belt. Dit is best een big deal – vroeger stond mijn telefoon altijd op stil, maar daarom moest ik hem continu checken om te kijken of niemand had gebeld met de vraag of ik hem/haar op kon halen van het politiebureau. Nu kan ik dat gewoon horen!
  • Ik heb mijn WhatApp-meldingen uitgezet. Dit is wel een van de grootste rustgevers. En eigenlijk was ik het niet eens van plan – ik had ze een keer uitgezet tijdens mijn werkdag, met de gedachte dat ik ze ‘s avonds weer aan zou zetten. Alleen… dat deed ik vervolgens niet. En wat een rust dat geeft! Het is echt heerlijk om je telefoon te kunnen pakken voor buienradar of de Kobo-app zonder dat je meteen allemaal berichten ziet waar je voor je gevoel NU op moet reageren (wat ik toch nooit deed – maar de druk bleef).
  • Ik heb uitgelogd op Facebook op mijn telefoon. Facebook was vaak mijn ‘last resort’ als ik niet meer wist waar ik nog meer kon gaan scrollen, en het was altijd zo plezierloos dat ik blij ben dat ik er vanaf ben. (Al kijk ik soms wel op mijn computer, maar daar blijf ik op een of andere manier toch altijd minder lang hangen)
  • Ik heb allerlei app-notificaties die ik standaard wegklikte (ein-de-lijk) uitgezet.
  • Ik deed het al, maar ik doe het nu nog vaker: mijn telefoon ergens leggen waar ik hem niet kan zien, het liefst ook een eind weg. Dat vermindert ook de behoefte om hem te pakken.
  • Ik ben me bewuster van de ‘momentjes’ waarop ik mijn telefoon pak: als ik even vastloop met mijn werk. Na het eten. Als ik ‘s avond op de bank een boek lees en dan na een kwartier ineens denk: omg zou ik nog iets gemist hebben?!?!? Die kennis maakt het makkelijker om de verleiding te weerstaan, of in ieder geval sneller te stoppen.
  • Ik mag tijdens werktijd van mezelf niet zo vaak mijn telefoon checken. Vroeger werkte ik op een kantoor met veel fanatieke rokers, maar dat liep zo de spuigaten uit dat er op een gegeven moment een regel kwam: halverwege de ochtend mag je een sigaret roken, halverwege de middag mag je een sigaret roken, en in je lunchpauze mag je zoveel sigaretten roken als je maar wilt. Dat wil ik dus ook doen met het checken van mijn telefoon. Oké, dit is de enige richtlijn die ik vaak overtreed – maar dat er überhaupt een richtlijn is, zorgt er toch voor dat ik me wat langer inhoud. En ik merk dat ik me echt veel beter kan concentreren als ik weet dat ik mijn telefoon niet ‘mag’ pakken.

PS: vanavond (woensdag 18 november) om 20.30 ga ik met mede-YA-auteur Pamela Sharon in gesprek over boeken en schrijven. Dit vindt plaats op Instagram live! Ik zou het heeel leuk vinden als je meekijkt. Is ook op je telefoon (of laptop) maar juist ‘digitaal minimalisme’-verantwoord omdat het heel leuk is, alsof je een tv-programma kijkt. Je kunt om die tijd gewoon naar Pamela’s Instagram gaan, en als ze al begonnen is, zie je vanzelf waarop je moet klikken. En dan als we klaar zijn meteen je telefoon wegleggen, goed? 😉

9 Comments

Filed under tijdmanagement, tips en tricks