een superexotisch oord genaamd ‘thuis’

cornwall zonsondergang

Niet thuis

Natuurlijk, ik had best wel wat langer in Cornwall kunnen blijven. Beetje lezen, beetje wandelen langs al die prachtige rotskliffen, beetje rondkijken in charity shops en dan ondanks al mijn goede voornemens alleen maar dingen kopen bij New Look (niet echt ecofabulous, sorry, maar ik heb wel echt een prachtige nieuwe jurk). Na een week moest ik echter weer de boot terugnemen naar het vasteland. Stiekem vond ik dat niet eens zo heel erg.

Als kind ging ik iedere zomer drieënhalve week naar Frankrijk. Dat was leuk, maar ook net iets te lang, waardoor ik aan het einde van de vakantie vaak hevig terug naar huis verlangde (soms kreeg ik de laatste twee dagen ineens intense heimwee, echt grappig eigenlijk, want wat is nou twee dagjes op vijfentwintig dagen?). Eenmaal thuis had ik het gevoel alsof ik hier jaren niet geweest was – de woonkamer voelde als gloednieuw, mijn dagelijks leven leek zowaar interessant, en die drie of vier Donald Duckjes die op me lagen te wachten, waren net verjaardagscadeautjes. Thuiskomen was net zo fantastisch als, of misschien wel beter dan, vakantie.

Inmiddels ben ik twee tot drie keer zo oud als in de heimweedagen, maar behalve dat ik nooit meer zo lang weg ben dat er een werkelijk groot gemis kan ontstaan, is er niet veel veranderd. Ik ben er gelukkig achter gekomen dat ik geen heimwee nodig heb om thuis als een exotisch oord te laten voelen – op vakantie willen blijven betekent niet dat ik niet naar huis wil. Het enige dat anders is, zijn mijn exacte objecten van begeerte: in plaats van naar mijn lego verlang ik nu vooral naar mijn blender, in plaats van de kinderen uit de straat mis ik mijn vriend, en in plaats van over de woonkamer van mijn ouders droom ik nu over die hoek van mijn studio waar een bank en een tv staan (die tv is trouwens nog steeds niet aangesloten, maar het gaat om het idee).

En dan zit ik ineens hier, gewoon achter mijn bureau, op mijn computer (waarvan ik de kabel gisteren een uur lang moest zoeken dankzij mijn vakantieverstoppraktijken), en dan is alles zo leuk, zo nieuw, zo bijzonder, en zo goed.

6 Comments

Filed under leven

6 Responses to een superexotisch oord genaamd ‘thuis’

  1. Heerlijk om zo thuis te komen! Mooie foto!

  2. Vooral de Donald Duckjes.

  3. Cornwall klinkt goed! Ik ben ook altijd weer enorm blij om thuis te zijn. Het heeft inderdaad iets nieuws, maar ook weer iets vertrouwds.

Leave a Reply

Your email address will not be published.