Ik heb een dilemma. Dit dilemma heet: Zal ik eerst mijn decemberoverzicht posten, of eerst mijn jaaroverzicht? Het leven van een blogger die geen tijd/energie heeft om normale onderwerpen te bedenken en daarom alleen nog maar over zichzelf schrijft is zwaar jongens, zo zwaar.
Hoewel het misschien logischer is om te beginnen met het jaaroverzicht (aangezien het jaar procentueel gezien verder voltooid is dan de maand), start ik toch maar met december, want anders verklap ik al alle spoilers uit dit maandoverzicht. Zoals …
WE HEBBEN EEN HUIS
… en dat is het enige nieuws wat ertoe doet, eigenlijk. Hierna kan ik stoppen met deze decemberblog (en met het verder nog iets willen bereiken in mijn leven). Het is een appartement, het is mooi, en we kunnen erin vanaf 3 januari! En ons nieuwe huis staat ook nog eens in Amsterdam-Oost. Op zich had ik ook best wel in Noord willen wonen, of West, of Zuid, maar momenteel woon ik in Oost en ik voel me hier behoorlijk thuis. Als ik ga winkelen bij Oostpoort, heb ik namelijk hetzelfde gevoel als ik had toen ik vroeger naar Rotterdam Alexandrium ging (namelijk: omg het is hier zo druk waarom gaan al die mensen niet weg!!!)
d e f i s s a d a g e n
Hoe was jullie kerst? Die van mij was leuk, ondanks het tot op heden ontbrekende kerstgevoel van dit jaar. Dit heb ik maar gewoon gecompenseerd met buitensporig veel kerstactiviteiten: donderdag had ik een kerstbrunch op mijn werk en at ik overheerlijke vegan pindakaasfondue bij Babs, vrijdag ging ik naar een kerstspel waarin Tims zus speelde, zaterdag was kerstavond bij mijn ene tante, zondag Eerste Kerstdag bij mijn andere tante, maandag ging ik met Tims familie zwemmen (en eten en slapen) bij Van der Valk en dinsdag ging ik er ook nog eens ontbijten voordat ik terugkeerde naar het normale leven.
Een overvol programma dus, maar het was allemaal wel erg gezellig, en ik heb gênant veel cadeaus gehad.
Dilemma twee
De feestdagen (en voornamelijk die cadeaus) brachten mij tevens bij dilemma nummer twee van dit moment: ga ik verder met het lezen in Harry Potter numéro 7, of sla ik een van mijn nieuwe boeken open? En zo ja, ga ik dan voor Het smelt, De vegetariër, De zoetzure smaak van dromen, Notes on a scandal of Go set a watchman?
———————————————————————-de rest
- Aangezien deze maand nog niet afgelopen is, zal ik maar eens beginnen met vertellen wat ik de komende (vrije!) dagen ga doen: bar weinig.
- Ik heb mijn nieuwe lievelingsfilm ontdekt: What Ever Happened To Baby Jane? Gaat over twee zussen, waarvan de één een in de vergetelheid geraakt kindsterretje, en de ander een filmster die door een mysterieus ongeluk in een rolstoel is beland. Het is typisch zo’n film waarvan ik altijd al wist dat die bestond, maar nog nooit gezien had. En ik ben echt blij dat ik het eindelijk gedaan heb. Hoewel Tim en ik tijdens het kijken vrij veel naar de tv hebben lopen schreeuwen (“HOE KUN JE NOU EERST ZO SLIM EN DAN ZO DOM ZIJN?!?” “NOU DE CALIFORNISCHE POLITIE STELT OOK NIET VEEL VOOR!!!”) heeft deze film direct een ereplekje in mijn hart gekregen. Ik vond het verhaal en de ideeën erachter voornamelijk zo vet, net zoals de sfeer. Ook wel interessant om te weten: deze film is uit 1962, en de twee hoofdrolspeelsters (Joan Crawford en Bette Davis) schijnen elkaar in het echt intens gehaat te hebben. Hier een fragment (geen trailers kijken, die verklappen te veel)
- Inmiddels heb ik mijn eerste functioneringsgesprek op mijn werk gehad. Dat was positief en mijn contract wordt verlengd! Superfijn, want ik heb ook het gevoel dat ik echt op mijn plek zit.
- Ik ben hier nu wel blij aan het blaten over allemaal dingen die ik heb gedaan, maar eigenlijk was dit deels ook echt een rotmaand aangezien er allemaal vervelende dingen gebeurden die wellicht niet allemaal direct betrekking hadden op mijn leven, maar wel gebeurden.
- Ik HOU echt van Harry Potter en ik vind het zo’n gemis dat niet iedereen die ik ken dat doet.
- Het album dat ik deze maand het meest geluisterd heb, is Keep Your Darkness Secret van Moto Boy. Moto Boy is een Zweedse artiest wiens eerste album (uit 2008) ik helemaal grijsgedraaid heb, maar daarna ben ik hem een beetje uit het oog verloren. Dat is dom, maar ook handig, want nu heb ik tenminste wat in te halen.Verder heb ik dit musicalnummer zo vaak geluisterd dat ik de tekst inmiddels kan zingen zonder muziek erbij (ik weet niet wat het is, maar als Renaud Hantson zijn mond opent, is het net alsof iemand me een spuit endorfine geeft). Tevens luisterde ik ineens naar Patrick Bruel (mijn ouders zullen trots op me zijn), en was ik erg into de muziek van Placebo rond het jaar 2001 (of het ‘Leni en Levi‘-tijdperk, zoals ik het altijd noem). Ik ben de laatste tijd zoveel into Placebo dat het een beetje gênant begint te worden. (Ik bedoel, ik ben geen 17 meer, maar bijna 26.) Denken jullie dat Tim het goedvindt als ik dit kussen bestel voor in ons nieuwe huis?
Oké, en met deze uitgebreide verhandeling over mijn innerlijke muziekleven heb ik een nieuw dieptepunt bereikt, dus ik ga deze blogpost afsluiten.
Januari
Wordt leuk maar erg druk, aangezien ik moet gaan verhuizen én ook nog eens jarig ben en daar een beetje iets leuks van wil maken. Ik heb trouwens geen nieuwe goede voornemens, want ik heb al sinds 2003 dezelfde, en dat is dat ik minder tijd moet verspillen op internet. Het gaat ieder jaar ietsje beter, maar ik heb nog steeds de offline nirwana niet bereikt, dus ik ga nu stoppen met schrijven en iets mindfuls doen, mijn haar wassen of zo.
Heerlijk om te lezen weer! Een heel gelukkig 2017!
Thanks voor het compliment! 😀
Haha, een fijn 2017! Ik hoop hier nog veel tijd te verspillen 😉
Jij ook! 😀 En dat hoop ik ook 😉
haha koop dat kussen pls
Ik ben een beetje teleurgesteld dat ik dit niet voor mijn verjaardag heb gehad
Gefeliciteerd met jullie huis. Ik ben helemaal blij voor je!
Fijn om te lezen dat je gezellige dagen hebt gehad. 🙂
Ah zo lief! Dankjewel 🙂 (En ik reageer vervolgens ZO LAAT …)
‘ik heb al sinds 2003 dezelfde, en dat is dat ik minder tijd moet verspillen op internet’
– o, o, dit is zo gênant herkenbaar.
PS Elke keer als ik hier kom lezen, bedenk ik hoe goed en spontaan jij schrijft. Schrijf je daar eens geen blog over, over hoe jouw schrijfproces verloopt? Voor mij als lezer lijkt het alsof jij er meteen uitknalt wat je te zeggen hebt, maar misschien zoek je er uren achter. Vertel ons je geheim!
PS2 Proficiat met het huis. Als Belg kan ik alleen maar dromen van WONEN in A’dam.
Dankjewel voor je felicitatie en compliment! 🙂 Echt heel lief!!
En haha, ik heb geen idee of je dit ooit nog zult lezen want ik reageer dramatisch laat, maar ik zal het hier proberen uit te leggen (een blog zou ook wel leuk zijn, maar ik weet niet zo goed hoe ik dit leuk kan maken voor niet-bloggers …):
Ik ben altijd best wel lang bezig met mijn blogs. Van tevoren heb ik meestal een idee voor wat het gaat worden, en heb ik al wat details bedacht (die schrijf ik vaak ook al op in mijn telefoon). Vervolgens schrijf ik alles in één keer op (al sla ik soms alinea’s over omdat ik die te lastig vind, daar kom ik dan later op terug). Ik knal het er dus inderdaad zo uit.
Vervolgens ben ik echt heeel lang bezig met polijsten. Woorden net wat anders, zinnetjes omschrijven … daar gaat echt het meeste werk in zitten, grappig genoeg! Ik heb ook nooit het gevoel dat ik klaar ben, maar goed, op een gegeven moment heb ik zulke vierkante ogen dat ik het maar gewoon online zet 😉
Ga voor Het Smelt. Sowieso het beste boek van het afgelopen jaar!
En dat heb ik gedaan ! 😉
Jij blijft echt zo funny, haha.
Je schrijft zo fijn en grappig!
Haha, hoe jullie samen een film kijken – ik kan daar helemaal in komen.
Echt leuk.
Gefeliciteerd met jullie huis!
Liefs
Aaah thanks Sanne 😀
Gefeliciteerd met jullie huis! Wat superfijn!
Het smelt is zeker een aanrader. En gefeliciteerd met je huis.
Pingback: whoohoo januari whoohoo (sorry ik kan even geen serieuze titel bedenken) | vijf koffie graag