Vandaag ben ik jarig! En ik trakteer lekker niet. (Moet je nou weer meteen nadruk op het negatieve leggen, Lisa? Kun je er niet gewoon overheen praten en hopen dat ze niets doorhebben?)
Verder ga ik sowieso niet zo veel doen. Vanavond uit eten met allemaal andere buitenlanders, maar die komen heus niet speciaal voor mij want er is ook een meisje dat morgen terug naar Ierland verhuist, maar goed, het is alsnog beter dan de hele dag huilend thuiszitten. Sowieso vinden anderen jouw verjaardag nooit zo belangrijk, tenzij je a) je hun kind/kleinkind/enige neefje bent of b) ze je superlief vinden en daarbij mega sentimenteel zijn/zich om één of andere reden schuldig voelen.
Je zou je af kunnen vragen waarom ik deze blog überhaupt schrijf.
Het heeft iets te maken met de vluchtigheid van de gelegenheid, met het idee dat ik nú mijn kans moet grijpen omdat het anders al voorbij is, net zoals dat ik altijd geneigd ben om over Kerstmis en nieuwjaar te schrijven. Rond kerst lukt het me meestal wel om me in te houden, maar nieuwjaar vind ik zo’n spannend concept dat ik er altijd minstens twee stukjes over moet tikken. En mijn verjaardag vind ik, aan het feit dat ik dit schrijf te zien, kennelijk ook wel leuk.
Dus goed, gefeliciteerd met mij, jongens.
Ik hoop dat jullie allemaal een leuke dag hebben.
