gaat ff iemand naar christmas queens

Stel je het volgende voor. Je bent in de Melkweg (de concertzaal, niet het sterrenstelsel, hoewel we daar altijd al zijn, dus feitelijk ben je in beide Melkwegen). Op het podium staat iemand die eruitziet als een vrouw, maar van wie je weet dat het een man is. Ze (ja, je zegt toch ‘ze’, want je gaat mee in de illusie) draagt een rode jurk en een rood kapje en speelt een kerstliedje op haar viool. Ze loopt op hoge hakken over het podium. Af en toe draait ze een rondje, waardoor haar rok opwaait.

(Voor wie niet genoeg heeft aan alleen de fantasie: het ziet er ongeveer zo uit)

Dit zag ik afgelopen vrijdag, niet in mijn hoofd of op YouTube, maar in het echt, bij Christmas Queens in Amsterdam, en ik dacht bij mezelf: als ik op mijn achtste had geweten dat dit soort dingen me ooit ZO gelukkig zouden maken, dan zou ik echt hebben gedacht dat mijn leven de verkeerde kant op was gegaan. Maar niets is minder waar. Mijn leven is juist de goede kant opgegaan. Ik had als kind (of als elitaire wannabe-highbrow puber) nooit kunnen geloven dat ik zo zou kunnen genieten van een drag queen kerstshow waarbij de performers afwisselend kerstliedjes zongen en erop playbackten, en ondertussen zes keer van outfit wisselden.

“Waarom vind je drag queens eigenlijk zo leuk?” vragen mensen mij regelmatig. Daar kan ik dan geen goed antwoord op geven. Ik heb een hekel aan Katy Perry, maar waarom is het dan wel leuk als een man doet alsof hij Katy Perry is? Ik vervloek regelmatig het bestaan van make-up, dus waarom kijk ik dan zo graag naar de kunstwerken die drag queens van hun gezicht maken?

Even een disclaimer tussendoor (want tussendoor is altijd de beste plek voor disclaimers): als ik het heb over ‘drag queens’, heb ik het voornamelijk over de artiesten wiens werk ik ken via RuPaul’s Drag Race (een soort America’s Next Top Model, maar dan voor drag queens). Ik ben inmiddels vier keer naar shows in Nederland geweest waar een aantal verschillende queens lipsyncten/grappen maakten/live zongen/ondersteboven aan hoepels hingen. Maar drag is natuurlijk veel meer dan RPDR, en mijn visie op drag is daarom (nu nog) wat beperkt, daar ben ik bewust van xoxo

Ik heb veel nagedacht over waarom ik hier toch zo blij van word, maar ik kom er niet echt uit. En dat ligt niet aan mij, want ik had het er vrijdag veel over met anderen en die kwamen er óók niet uit. Misschien komt het doordat er gewoon te veel dingen leuk zijn aan drag queens – zowel oppervlakkig (kunstzinnige kleding & grappige grapjes) als diepgaander (het bevragen van & verzet tegen gendernormen).

Als ik het ooit op een eloquentere manier kan verwoorden, zijn jullie de eersten die het mogen lezen, maar voor nu kan ik mijn liefde voor drag het best samenvatten door Alyssa Edwards in het iconische Can I Get an Amen te quoten: Lost and confused, I had to smile from within, when I realized these women were men!

Ivy Winters hoort thuis in een ander sterrenstelsel maar daar kom ik zo nog op terug

Goed, tot zover het serieuze gedeelte, nu wil ik gewoon weer praten over hoe geweldig afgelopen vrijdag was. Een paar andere dingen die je zou hebben gezien als je toen ook bij Christmas Queens was geweest:

    • Bob the Drag Queen die opkwam in een soort secretaresse-outfit (met glitters, maar toch) terwijl de rest in allemaal mega glamorous jurken liep. En ze was ZO grappig. Love Bob.
    • Phi Phi O’hara die echt supergoed zong. Oh, Come All Ye Faitful is sowieso misschien wel mijn lievelings van het Christmas Queens-album. Ik had wel het idee dat Phi Phi een beetje gefrustreerd was (maar Phi Phi is altijd een beetje gefrustreerd) omdat mensen niet hard genoeg meezongen. IK DEED HET WEL HOOR PHI PHI NEGEER AL GEWOON AL DIE SUFFE MENSEN.
    • Ginger Minj die Let it go zong maar dan eindigde met “Michelle never bothered us anyway.” (Ja sorry als je die zin wilt snappen moet je echt RPDR kijken)
    • Sharon Needles die een z. z. slecht voorbeeld was voor haar jonge fans door moord te verheerlijken en te doen alsof ze coke snoof. Snow Machine was wel echt een hoogtepunt trouwens, wat een heerlijk nummer. En die bewegingen! En dat broekpak! (Als iemand weet waar ik een soortgelijk pak op de kop kan tikken, please tell me)
    • Manila Luzon die net zo oogverblindend knap was als op tv maar wel de hele tijd aan de totaal andere kant van het podium stond, wat enigszins zielig was voor mij. Wat ook zielig was: dat ze We Three Queens niet zong. Nu was Manila de enige van de three queens van dit nummer die aanwezig was, maar er waren genoeg andere queens die hadden kunnen invalplaybacken.
    • Thorgy Thor die naast geweldig viool speelde verder ook zo leuk was grappig was. Ik ben in All Stars 3 uiteraard #teamshangela maar ik gun Thorgy de kroon na vrijdag ook wel (ik ben ook gek op Trixie maar ja Trixie gaat sowieso toch al winnen dus zij heeft mijn support niet nodig).
    • Ivy Winters. Een van de leukste drag queens die ik ooit in het echt heb gezien. Dit was een van de nummers die ze deed (filmpje is opgenomen in Stockholm, maar in Amsterdam deed ze dezelfde act). Die outfit reveals! Die gezichten! Die stem!

Ik was al fan van Ivy in RPDR seizoen 5 (sowieso het beste seizoen), maar naderhand was ik haar een beetje vergeten, omdat ze niet erg veel optreedt en ook niet zo zichtbaar is op internet – wat toch wel een doodzonde is in deze tijd. Maar na vrijdag heb ik nog wat research gedaan en werd ik er weer aan herinnerd hoe verschrikkelijk getalenteerd dat mens is. Ze kan namelijk niet alleen zingen, performen en outfits maken van onconventionele materialen zoals lijm, maar ook vuur eten! En op stelten lopen! En met messen jongleren! En klei-animaties maken! En d’r eigen jam fabriceren! En de Tinkebell van Michigan zijn (mijn vegan hart huilt maar ik vind het stiekem toch indrukwekkend).

Zelf kan ik niet eens een sjaal breien of behoorlijk op hakken lopen, maar dankzij Ivy wil ik nu ook bij het circus. Dus ik denk dat ik dat maar gewoon ga doen. Hopelijk sta ik volgend jaar dan ook in de Melkweg met mijn kerstshow lipsync extravaganza waarbij ik geblinddoekt door brandende hoepels spring terwijl ik viool speel. Verkleed als de Kerstman, uiteraard, inclusief baard en … andere mannelijke kenmerken. Komen jullie dan kijken?

5 Comments

Filed under geniale mensen

5 Responses to gaat ff iemand naar christmas queens

  1. Oeh, nee. Dat heb ik gemist, gelukkig! :p

  2. Ik kom sowieso naar je kijken!

  3. Heerlijk toch dat je er zo van kan genieten. Ik word helemaal blij van je enthousiasme.

  4. Hahaha goed om te horen dat je er zo van hebt genoten.

  5. Pingback: 10 dingen die mijn leven de afgelopen tijd een stuk beter maakten - vijf koffie graag

Leave a Reply

Your email address will not be published.