Tag Archives: alweer ziek?!

maart a.k.a. de langste maand waarin het minst gebeurde

Hallo lieve leuke slimme bloglezers, hoe gaat het met jullie? Met mij gaat het goed. Ik heb een beter gevoel bij het schrijven van dit maandoverzicht dan anders. Normaliter is een maandoverzicht schrijven best confronterend: iedere keer besef ik weer dat de tijd in een angstaanjagend razend tempo voorbij vliegt, en dat ik al bijna een oud verrimpeld omaatje ben in een wereld die is overgenomen door robots.

Dit keer heb ik echter voor het eerst het idee dat de afgelopen maand vrij lang duurde. Niet té lang, hoor, van mij had maart best nog langer mogen duren, ik vond het wel lekker. Geeft me meteen het gevoel dat ik wat meer grip heb op mijn leven. Of zo. Weet niet of dit ergens op slaat, maar goed, mijn gevoelens slaan heel vaak nergens op, dat mag in deze moderne samenleving gewoon.

De grap is wel dat ik me bijna NIETS meer kan herinneren van deze maand. Geen idee of dat komt doordat ik zo vergeetachtig ben, of dat ik misschien gewoon niks heb uitgevoerd. Ik vermoed het laatste.

GELD UITGEVEN MOOIE PLANNEN MAKEN

Maart was niet echt de maand van leuke dingen doen, maart was meer de maand van plannen maken om een andere keer leuke dingen te gaan doen. Zo vlieg ik eind april naar Marseille voor een weekje Frankrijk met mijn ouders en zusje en ga ik 3 (!!!) keer naar een show met queens van RuPaul’s Drag Race, twee keer in juni en één keer in september. (Er bestaat een kans dat ik ga huilen als ik Alaska 5000 zie) (nee grapje dat soort dingen doe ik niet hoor) (alhoewel JE WEET MAAR NOOIT). Ennnnn ik ga ook naar Disneyland met Tims familie voor de 90ste verjaardag van Tims oma. Mag ik iedereen gaan rondleiden, want dit wordt dus mijn 8ste keer Disneyland. In totaal heb ik 21 dagen van mijn leven in dit park gespendeerd. Jullie denken misschien dat dit een grapje is, maar dat is het niet.

ziek

Ik was ziek, en behoorlijk lang ook. Dat was best wel een teleurstelling, want ik wil mensen graag laten geloven dat het veganisme je, naast de gave om supersnel ingrediëntenlijsten te lezen, ook een superieure gezondheid bezorgt. Helaasch helaasch, ik heb nog steeds geen superkrachten gekregen van al die edelgist. Moet er wel bij zeggen dat de laatste keer dat ik echt ziek was al bijna een jaar terug plaatsvond, maar toch. Was het liever niet geweest. Maar ik was het dus wel.

—Oh oh Den Haag—

Tim en ik deden een dagje Den Haag. Konden we lekker naar het Binnenhof en nog lekkerder eten (Foam en de Vegetarische snackbar stelden niet teleur!!!). Oh, een koffie drinken op het terras, en naar Scheveningen lopen – om daar wéér op een terras te gaan zitten. Ik geloof dat het een teken van Echte Volwassenheid is als je alleen nog maar leeft om te eten en te drinken. En om naar oude gebouwen te kijken, want ik heb me weer vergaapt aan al die pracht&praal in onze hofstad hoor, dat mogen jullie best weten.

Verder ……………

  • Keken Tim en ik Paris is burning, een documentaire over de drag ball scene eind jaren ’80 in New York. Oh, en een documentairereeks over hiphop die heel leerzaam was: ik begrijp nu EINDELIJK wat een MC precies doet.
  • Aten we bij Spirit. Ik was al eens bij de vestiging in Rotterdam geweest, maar nu zit er sinds kort eentje niet heel ver van ons huis, wat op zich wel een van de betere dingen is die mij dit jaar zijn overkomen.
  • Zat ik iedere vrije minuut op mijn balkon in de zon (want damn, wat was er veel zon! Ik moet eigenlijk bezorgd zijn want opwarming van de aarde maar wat is zon toch fijn mensen!)
  • Las ik veel boeken. Zo veel dat ik niet eens meer weet welke.
  • Ging ik weer wat harder aan de slag om mijn #verrotteknie weer wat minder verrot te krijgen, maar dat is een verhaal waar ik binnenkort een aparte blog aan zal wijden.
  • Deed ik weer eens een interessant haarwasexperiment, maar ook dit is te belangrijk om weggestopt te worden onderaan in een maandoverzichtje, dus ook dit verhaal krijgt een aparte post.
  • Maakte ik nog 500 foto’s voor mijn nieuwe rubriek #badfashionblogger, maar schreef ik slechts 1 blog. En ja, ook die houden jullie tegoed. (Damn, hoeveel blogs moet ik wel niet gaan posten in april om een beetje bij te blijven???)
  • Had ik een running dinner met mijn collega’s, wat vet leuk was, omdat je zo ook eens elkaars huizen te zien krijgt. Bonus: het eten was suuperlekker.

Oké maar wat ga je doen in april dan

April wordt de maand waarin ik mijn virusbeveiliging ga updaten, want ik typ dit nu op 2 april en ik krijg de hele tijd meldingen dat ik dat moet doen. Oké, lekker flauw. Ik heb niet zo heel veel plannen voor april, geloof ik. Ik wil graag weer eens 7 kilometer hardlopen. Mijn knie kan momenteel 4 kilometer aan, en ik hoop dat als ik heeel hard mijn best doe met spierversterkende oefeningen, ik er 3 aan kan plakken. Het getal 3 is vrij arbitrair, maar ik vond 2 zo weinig en 4 een beetje ambitieus, dus vandaar.

Verder ga ik aan het einde van de maand natuurlijk op VAKANTIE, dus op zich kan deze maand nu al niet meer stuk. Ik zit er trouwens over te denken om Planet Coaster (de nieuwste Rollercoaster Tycoon) te kopen om me weer een beetje kind te voelen, maar ik ben bang dat ik dan mijn huishoudelijke/intellectuele taken ga verwaarlozen, wat op zijn minst ironisch te noemen is, maar goed, mijn leven is ook op andere fronten net een Alanis Morissette-album, dus ergens verbaast het me ook weer niks.

9 Comments

Filed under maandoverzicht

vraag maar raak

Eigenlijk zou ik vandaag gaan studeren, schilderen en er een op z’n minst normale blog uitrammen, maar dit kan allemaal niet want ik ben ziek. Nou ja, het woord ‘ziek’ mag ik niet gebruiken van de Ziekpolitie, want volgens de Ziekpolitie heeft verkoudheid niets met Echt Ziek Zijn te maken en moet je minstens veertig graden koorts en al drie dagen niets gegeten hebben om op een beetje medelijden te mogen rekenen. Nu heb ik niet zozeer behoefte aan medelijden, maar ik heb wel het gevoel alsof alle onderdelen van mijn hoofd uit elkaar zijn gehaald en verkeerd zijn teruggezet (wat mij helder denken vrij onmogelijk maakt), dus ik wil toch graag een beetje begrip voor het feit dat ik even niet behoorlijk meedoe.

Maar goed, nu ben ik alsnog aan het blaten en dat was eigenlijk niet de bedoeling van deze post. Het was juist de bedoeling dat jullie gingen blaten, want dit is een ‘Ask me anything’-blog. Geen idee waarom iedereen altijd deze Engelse term gebruikt, maar ik doe lekker mee. Voor de n00bs onder ons: jullie mogen mij nu vragen stellen in de comments, en ik zal binnenkort een post maken met de antwoorden. Nu ik dit typ begin ik een beetje te gloeien van schaamte (of is het toch koorts?), want ik vind het altijd zo egocentrisch om ervan uit te gaan dat mensen iets van me zouden willen weten, maar aan de andere kant moet dat wel zo zijn: zelf lees ik dit soort blogs ook graag.

Dus, als je altijd al hebt willen weten of ik geloof in aliens, wat voor mascara ik draag, wie mijn lievelingspersonage uit Orange is the new black is of waarom ik niet gewoon mijn blogs vooruit schrijf zodat ik niet aan hoef te komen met dit soort inspiratieloze bullshit, kom maar op. Ik ben benieuwd. En nu ga ik weer in bed liggen (grapje, ik ga alle andere dingen die op mijn to do-lijst staan afraffelen).

En dit soort dingen naar binnen werken, volgens mij helpt het voor geen meter maar voelt beter dan nutteloos toekijken

17 Comments

Filed under metablog

creperend schreef zij vlijtig door

Zoals jullie weten, ben ik dol op alles dat te maken heeft met tijdmanagement. Sneller werken. Effectiever werken. To do-lijstjes, meer geavanceerde to do-lijstjes, mega-geavanceerde to do-lijstjes, uitgekiende agenda’s, I love it.
Zoals jullie ook weten, ben ik nogal vaak ziek. Ziek zijn is de roet in het eten van mijn efficiëntie. Nu besef ik me dat ik me gelukkig mag prijzen dat ik geen ‘echte’ ziekte heb waardoor ik regelmatig uren/dagen/weken plat moet; het is ‘slechts’ mijn zwakke weerstand (ook al eet ik nog zo gezond). Leuk is het echter niet.

Op het moment dat ik dit schrijf heb ik net één collegedag en een heleboel god-ik-voel-me-zo-ellendig-uren achter de rug. Vanochtend, toen het nog wel ging, had ik een to do-lijst gemaakt. Een hele knappe. Een paar dingen heb ik, creperend van de pijn, af kunnen strepen. Je moet toch wat! Ik ben niet zo ziek dat mijn hersens niet meer werken, maar genoeg om te wíllen dat ze even niet meer zouden werken.

Inmiddels kijk ik weemoedig terug naar vorige week, toen ik fysiek nog beresterk maar geestelijk gewoon te lamlendig was om iets uit te voeren en daarom maar urenlang op ohnotheydidnt.livejournal.com negatieve energie opsnoof. Rouwig ben ik nu, om al die verspilde uren. Alles wat ik nu had willen doen, had ik toen  makkelijk voor elkaar te krijgen. Maar op dat moment vond ik het kennelijk belangrijker om mezelf te verdoven met Het Internet.

Vier dagen duurt dit nu al. Hopelijk ben ik morgen weer beter: ik heb zoveel zin om met volle aandacht te kunnen studeren en lezen en schrijven en oh, op zich zou ik nog wel wat van Parijs willen zien. Mijn to do-lijstje heb ik al klaar. Als ik het zo bekijk, is er niets dat productiever maakt dan ziek zijn. Lekker hoor. Not.

14 Comments

Filed under de ongemakken des levens, tijdmanagement