Het is altijd tricky om de verfilming van één van je lievelingsboeken te kijken, maar omdat de trailer van The Perks of Being a Wallflower er zo goed uitzag (en omdat ik veel te nieuwsgierig ben om níet te kijken), ben ik gisteren eindelijk naar deze film geweest. Eindelijk ja – want hij draaide in Frankrijk pas sinds gisteren in de bioscoop. En dat terwijl ik al zo lang wachtte. Zielig hè.
Wél kijken bleek uiteindelijk een zeer goede zet, want ik werd hier alleen maar heel gelukkig van. Voor wie het verhaal niet kent, een minisamenvatting: misfit maakt vrienden met andere misfits maar is nog steeds heel awkward.
En dat zie je ook wel.
Het is allemaal wat dik aangezet Amerikaans en het is het is natuurlijk volstrekt ongeloofwaardig dat zulke hippe jongeren losers moeten voorstellen, maar toch: I loved it. De film was opgebouwd uit de één na de andere zalige scène, levendige personages, awesome details en goede dialogen.
De hoofdpersoon, Charlie, is geweldig, alleen al om die ongemakkelijke, enigszins zeurderige manier waarop hij praat – ik had zoveel medelijden met hem dat ik hem de hele tijd wilde knuffelen. (Ook voor de eerste keer in mijn leven, ik word een softie.) En dan had je Patrick; in de eerste instantie had ik hem liever niet zo knap en niet zo vals nichterig gezien, maar uiteindelijk zette ik die scrupules overboord want hij heeft de meest geweldige glimlach ooit (zo eentje waar de hele wereld in verscholen ligt. Wat zeg ik? Het hele universum!). En hij is ook nog eens walgelijk charismatisch.
En ze dansen zo leuk.
Wat betreft de vertaling van letters naar beelden: uiteindelijk was de film gewoon een verkorte versie van het boek, met wat eruit geknipte verhaallijnen en wat knappere mensen. Het enige dat ik echt zonde vind, is dat ze het hele participatiegedoe van Charlie niet zo hebben uitgewerkt, wat ik in het boek juist één van de interessantste elementen vond. Maar ik ben niet boos. Ik ben namelijk nog steeds heel blij. Dat zijn the perks of loving the perks.
Jaaa, ik heb hem een paar dagen geleden gezien. Goede muziek zit er ook in!
Leuke film, ja. Boek was ook prima.
Hahaha okee lol. Die kleding, make-up en perfecte kapsels zijn inderdaad misplaatst voor een misfit (hoe paradoxaal dat ook klinkt).
Nu ben ik heel benieuwd naar het boek! Is die beter dan de film? Want ik ben al echt fan van de film:D
Ja, dat vind ik wel! Hoewel je het nooit echt kunt vergelijken omdat het een ander medium is – ik vind nog dat ze de film vrij letterlijk ‘vertaald’ hebben. Het boek vind ik dan ‘beter’ omdat er meer uitgewerkt wordt, vooral de familie van Charlie wordt beter uitgediept (in de film is het bvb absoluut niet duidelijk waarom zijn zus zich liet slaan, het leek een beetje om een parallel te trekken maar in het boek zat er meer achter), en Charlies apathische gedrag wordt meer geanalyseerd.
Ik heb de film nog niet gezien! Zo te lezen moet daar binnen kort verandering in komen.
Ik vond de film 3x niets. Misschien omdat ik het boek niet heb gelezen of omdat ik het niet snapte. Ach, volgende keer beter!
Kan, maar waarom vond je het niets dan? 🙂 Saai? Nep-wijs? Slechte acteurs?
Ik moet toegeven dat ik het boek nog steeds niet heb gelezen (note to self), maar op het eerste gezicht had ik niet verwacht dat het een film over misfits zou zijn 😉
Hooh ik moet ‘m nog steeds zien.
Heb de film ook afgelopen week gezien, en ben er heel enthousiast over. Maar nu jij zegt dat er een aantal verhaallijnen uit het boek missen in de film, ga ik overwegen om toch ook het boek te gaan lezen.
Jaa, doe maar! Vooral Charlie en zijn familie worden meer uitgediept en wat dingen die nu in de film raar waren (dat zijn zus zich liet slaan, dat Charlie zelf ook bepaalde dingen toeliet), zijn in het boek wel duidelijk 🙂
Dit wil ik zien!
Patrick was echt totaal niet zoals ik hem me had voorgesteld in het boek, maar hij was alsnog heel tof. En Charlie was echt geweldig. Ik vond het jammer dat er een aantal verhaallijnen er niet echt in zaten, maar toch tof. Het heeft denk ik ook wel geholpen dat de schrijver van het boek ook het script heeft geschreven en de film heeft geregisseerd.
Nee, Patrick was dus ook totaal anders dan ik dacht! Eerst vond ik dat heel stom, maar uiteindelijk kon ik er wel mee leven. Het gekke is dat Ezra Miller zelf al jaren groot fan is van het boek, dus misschien hebben wij iets over het hoofd gezien? 😛
Zat nog wat te twijfelen of ik ‘m ging kijken of niet. Ga ik toch maar doen denk ik!
Mij leek hij echt heel erg stom, maar ik denk dat ik hem toch maar ga kijken als iedereen er zo enthousiast over is..
Zowel het boek als de film zegt mij niets. Misschien toch maar eens één van beide onder handen nemen.
Deze film wil ik nog ziehiennnn!
Ik heb de film nog niet gezien, maar wel alleen maar positieve reacties erover gehoord. Dus ook maar eens gaan kijken dus 😀
Pingback: over de boeken die ik (niet) gelezen heb | vijf koffie graag