Tag Archives: uiterlijk

by | January 20, 2013 · 11:44

de schoenen van polly

Tot mijn vijftiende vond ik laklaarzen het toppunt van wansmaak. Waarschijnlijk lag de oorsprong van mijn walging in groep drie, toen ik, net als alle andere meisjes uit mijn de klas, graag lakschoentjes wilde maar deze van mijn moeder niet mocht omdat ze me daar te jong voor vond. Toen ik ouder werd en dacht dat ik te stoer was voor jurkjes en roze en alle andere dingen waar ik als zesjarige nog zo van hield, bleef het begrip ‘lak’ in hetzelfde rijtje staan als mijn andere kleuterfavorieten. Lakschoenen vond ik iets voor kleine, verwende prinsesjes wiens moeders geen principes hadden.

Toen had ik de schoenen van PJ Harvey nog niet gezien, natuurlijk. Ik kende pas twee van haar andere nummers en toch wist ik al dat zij mijn Ware Muziekliefde was. En ik hoefde maar een blik op haar laklaarzen te werpen om te weten dat dit paar schoenen mijn Ware Schoenenliefde was. Ondertussen zijn we al bijna zeven jaar verder en heb ik wel tien PJ Harvey-cd’s, maar nog steeds geen laklaarzen.
Toch jammer.

 

15 Comments

Filed under kleding en zo, muziek, vroegah

Tagged as ,

by | July 30, 2012 · 20:14

lekker comfortabel

Eindelijk is het weer zo ver: het Heilige Boek Der Inspiratie is binnen! Gelukkiger dan dat ik nu ben kun je me niet maken – eindelijk mag ik me weer dagenlang vergapen aan de autumn/wintercollectie in de H&M-gids.

Want zeg nou zelf, wat is beter dan plaatjes bekijken van mooie vrouwen die door mooie straten lopen, gekleed in comfortabele doch stijlvolle herfstoutfits? Het is daar koud genoeg om je van top tot teen in wonderbaarlijke kledingcombinaties te kunnen hullen (een zomerjurkje vind ik toch altijd wat karig), maar de modellen lopen nog steeds zonder jas, dus zo koud is het nou ook weer niet.  Het is allemaal zo sfeervol dat ik direct het gevoel krijg dat het oktober is en ik ineens zo classy ben als wat.

Het gelukkigst wordt ik echter niet van de normale outfits, ook niet van de lingerie of van de mama-mode en nee al helemaal niet van de mannenpagina’s: het aller- allergelukkigst word ik van de beenmode. Met andere woorden: van de panty’s en maillots, vooral van de maillots. Niets ziet er zachter en comfortabeler uit en niets lijkt meer beloften in te houden dan de maillots van de H&M. Ik zie mezelf al helemaal lopen door Parijs, koffie in mijn ene hand en studieboeken in mijn andere, op hakken en gehuld in een warme, fijngebreide trui en een kort rokje. Met daaronder: een gekleurde maillot. In groen, of blauw, of bruin. Ik zou er ontzettend sereen en intelligent uitzien. En comfortabel, niet te vergeten, zo zonder jas.

Nee okee, dat zou ik niet, want de maillots van de H&M zijn helemaal niet zacht en pluizen na één draagbeurt aan alle kanten. Maar hé, mag ik even?

22 Comments

Filed under kleding en zo

Tagged as ,

by | March 13, 2012 · 11:14

mijn haar is van iedereen

Iedereen lijkt een mening over mijn kapsel te hebben. Zo heb ik een collega die altijd roept dat mijn haar een pluizig vogelnest is, een vriendin legde me onlangs uit dat mijn haar heel dun is, maar dat ik wel veel haren heb (of was het nou andersom?). De eerste keer dat ik naar een Echte Kapper ging heb ik twee uur lang moeten aanhoren hoe verschrikkelijk droog het wel niet was, en mijn zusje vertelt me regelmatig afkeurend dat ik het echt weer bij moet verven.

Jullie kunnen begrijpen dat mijn haarzelfvertrouwen inmiddels tot een dieptepunt is gedaald. Het voordeel van al deze visies is wel dat ik hierdoor zelf een mening heb kunnen vormen over dat spul op m’n kop. Wat ik nu ga zeggen levert mij vast de titel Slechtste meisje van het jaar op, en na al die glossy’s die ik heb verslonden klinkt het vast hoogst ongeloofwaardig, maar – ik weet niet zo goed hoe mooi haar eruit ziet. Ik zie het verschil niet tussen vettig en schoon en ik weet niet hoe gezond haar precies moet aanvoelen. Het is niet dat ik het niet wil; ik zie het gewoon niet. Het is daarom maar goed dat de rest van de wereld me regelmatig inlicht over hoe mijn haar erbij hangt.

Het enige dat ik zelf kan bedenken is dat ik al vier maanden niet naar de kapper ben geweest en zodoende met gigantisch gespleten haarpunten (niet dat ik weet hoe die eruit zien) rondloop. Oh, en met uitgroei van vier maanden. Dat zie ik dan weer wel. Alleen daarom zou ik het best wel willen laten bijwerken. Jammer dat ik geen geld heb.

Omdat ik niet zo veel verstand heb van haar, ben ik gelukkig ook niet zo kieskeurig over hoe het er wél uit zou moeten zien. Er is maar één verlangen dat ik heb, namelijk dat het iets meer op het haar van Blake Lively lijkt en iets minder op dat van mezelf. Dat is dan weer wel heel meisjes-eigen, geloof ik.

28 Comments

Filed under rare wereld

Tagged as ,

by | April 18, 2011 · 20:56

een kast vol kleren en niets

Vanaf mijn dertiende besteed ik achterlijk veel tijd aan het nadenken over wat ik aan moet. Hoewel ik redelijk tevreden ben over de inhoud van mijn kledingkast, is-ie nog niet helemaal perfect. Al zeven jaar lang heb ik het idee dat ik op het randje van volledigheid ben, dat ik nog maar een paar keer naar de stad hoef voordat ik genoeg kleding heb om iedere dag zeven verschillende mindblowing combinaties te kunnen verzinnen met één rok/vestje/hemd.

Toen ik vandaag in mijn kast stond te graaien zag ik dat ik best wel heel erg veel kleding heb waar het prijskaartje nog aan zit. Ik trok deze kledingstukken één voor één aan om te kijken wat ik er het best bij zou kunnen dragen. Al snel werd het duidelijk waarom de prijskaartjes er nog aanzaten: deze kleren pasten helemaal nergens bij.

Dan moest ik maar iets aantrekken dat ik duizend keer gedragen had, maar ook hier zat niets tussen dat me beviel. Ai. Na zeven jaar modebewustzijn, een kast vol troep!

Jaloers ben ik, op meisjes die iedere dag in een spijkerbroek en blauwe fleecetrui durven te verschijnen. Jaloers ben ik, op meisjes die dagelijks rondlopen op torenhoge hakken, gehuld in een leren rokje en een vintage bloesje (ik had ooit ook een leren rokje. Ik zag er echter niet uit.).

Nu zullen zij ook wel niet tevreden zijn, zo gaat dat. Ontevredenheid over de kledingkast is een universele ziekte waarbij genezing uitgesloten is.
Maar ik zou met niemand van kledingkast willen ruilen.

2 Comments

Filed under de ongemakken des levens

Tagged as ,