Tag Archives: punniken

over punniken en de tuttigheidsbalans

Mijn moeder houdt van voetbal. Zodoende kan ik haar niet tuttig vinden, wat ze ook doet: al heeft ze een enorme schoenencollectie, gaat ze nooit naar buiten zonder make-up en is Memories haar favoriete tv-programma. Zelfs het feit dat ze vroeger babysokjes breide kan ik haar niet aanrekenen.

Als klein meisje vond ik dat van die babysokjes mateloos interessant. Ik wilde ook leren breien, zag het al helemaal voor me: ik zou leuke kleine sokjes maken voor alle pasgeborenen van Nederland, en truitjes voor mijn pop. Ik zou een sjaal toveren en een kussensloop. En alvast een beginnetje maken voor de sokkencollectie voor mijn eigen nageslacht, natuurlijk.

Maar goed, een kind van zes kan niet breien, zeker niet als ze zo onhandig is als ik. Dus ik kreeg een punniksetje, om de edele ambacht van het touw in de handen te krijgen. Vrouwelijke lezers (stiekem hoop ik ook mannelijke ik ben feminist duh) herinneren zich dat misschien nog wel, een houten ding met haakjes eraan, en dan moest je dunne draadjes om die haakjes wikkelen en dan kreeg je een dikke draad. Dat wordt ten minste beweerd – ik ben nooit verder gekomen dan een rare knoop tussen de haakjes. Al snel vergat ik mijn dromen over een leven als vlijtig breistertje van babysokjes en ging ik weer met lego spelen.

Dat hele gebrei heb ik overigens nooit meer geleerd. En dat is helemaal niet erg. Vooral niet als je bedenkt dat ik mijn moeders liefde voor voetbal ook niet geërfd heb en ik dus heel wat minder potjes kan breken op tuttengebied.

Ter illustratie een foto van Dionnes monsterpunnik, waar ik al trillende handen van krijg als ik ernaar kijk. Dionne is overigens ook geen tutje. Dit zeg ik niet alleen om te slijmen (een beetje wel natuurlijk) maar omdat ze heeft gebungeejumpt.

En nu ik toch lekker aan het disclaimen bent: jij, lieve lezende breier/naaier/punniker/etc van het heden, ik vind jou ook geen tutje, hoor – tenzij je verkleinwoorden net zo fanatiek gebruikt als ik in deze blog. Yay voor iedere vorm van creativiteit en ontspanning die niets met schermpjes te maken heeft. Maar als ik het je ooit in het openbaar zie doen vind ik je wel een beetje een hipster, en dat is minstens net zo erg.

23 Comments

Filed under vroegah