Tag Archives: dankbaarheid

andere dingen waar ik op zich best wel dankbaar voor ben

Mijn broertje en ik. Deze foto geeft de familieverhoudingen niet op de juiste manier weer. Ik herhaal: deze foto geeft de familieverhoudingen NIET op de juiste manier weer.

Dit weekend was het leukste weekend in heel heel lang. Ik bracht het door  in een hyperluxe huisje op de Veluwe, samen met mijn familie en lover. Er was risk, er was goede koffie, er waren konijnen. Het was fantastisch. Helaas kon ik het blije gevoel eenmaal thuis niet lang vasthouden, want ik moest als een gek aan de slag voor mijn studie. Ja, ik ben een beetje gestrest.

Omdat ik daar voor vandaag wel klaar mee ben, probeer ik maar endorfines op te wekken door te denken aan Leuke Dingen Waar Ik Dankbaar Voor Ben. En dan heb ik het niet alleen over voor de hand liggende gelukzaligheden zoals een dak boven mijn hoofd, liefdevolle vrienden en genoemd worden op de blog van Teske plus de hierop volgende nieuwe Bloglovin’-followers (welkom!!!) (zagen jullie hoe casual ik dit nieuws dropte?), maar ook over de volgende zaken:

  •  Opgroeien met Harry Potter. Laatst zag ik met Tim de allerlaatste HP-film weer en ik wilde alleen maar huilen. Niet alleen vanwege het hartverscheurende levensverhaal van mijn lievelingspersonage (één keer raden wie), maar ook omdat ik me weer realiseerde hoeveel ik van Harry Potter hou en hoe geweldig het is dat deze boeken precies uitkwamen toen ik er de juiste leeftijd voor had. Ik wil niet dramatisch doen, maar ik vraag me oprecht af wat er van me geworden was als ik die serie niet had gehad.
  • Gefaald hebben met mijn studie psychologie. Als ik dat niet had gedaan, was ik wellicht al afgestudeerd. Dan zou ik nu dus werkloos zijn. Nu mag ik mezelf nog gewoon ‘student’ noemen (oké, ik werk wel, maar ik verdien niet genoeg om mezelf in leven te houden).
  • De afwezigheid van grote dikke haren op mijn rug of tenen.
  • Het feit dat mijn laptop het na vijf jaar nog altijd niet heeft begeven.
  • Het in huis hebben van suiker (iets dat pas een zekerheid in mijn leven werd toen ik een relatie kreeg met iemand die – oh horror! – suiker in de koffie drinkt). Kwam vandaag goed van pas toen ik mijn mond moest blussen na het eten van iets te veel rode pepers.
  • Rode pepers, trouwens. En knoflook. En ui. Eet ik ooit een maaltijd zonder deze heilige drie-eenheid? (Nee.)
  • Dat ik uiteindelijk nooit een dode muis in mijn kamer heb gevonden, en dat het ook niet meer ruikt alsof er eentje ligt. Ik weet niet zo goed wat die vreemde geur dan was die eerst in mijn kamer hing, maar het is vanzelf weggegaan. Misschien had een hater gewoon een stinkbom onder mijn deur door geduwd.
  • Het ontzettend grote aanbod aan vleesvervangers, waardoor vegetariër zijn tegenwoordig een eitje (ha ha) is.
  • Dit filmpje. Ja sorry hoor, ik weet dat ik hem al in mijn vorige blog én op Twitter heb geplaatst, maar hij is gewoon ZO GRAPPIG en niemand reageert erop! Ik ga hem net zo lang posten totdat er één persoon is die het bestaan van dit kunstwerkje erkent.

26 Comments

Filed under leven

een veel te lange blogspost over dankbaarheid

En nee, dit verhaal is niet eens zo lang omdat ik hierin tot allerlei inzichten kom, het is gewoon een ordinaire tag. Maar wel een leuke. Femke had ‘m ingevuld en vond dat ik dat ook moest doen, en ja, wie ben ik nou om nee te zeggen tegen Femke (oké, uiteraard had ik het niet gedaan als ik het geen toffe tag had gevonden, en ik vind het best wel een goed idee om eens een keertje stil te staan bij mijn zegeningen, dus bij dezen).

1. A person Op zich zijn er zo’n tien personen voor wie ik om te janken zo dankbaar ben, maar als ik er eentje moet kiezen, ga ik voor mijn vriend. Er is maar weinig waar ik zo gelukkig van word als samen met hem zijn. Hartjes regenbogen alles. Ik ben ontzettend blij dat ik hem heb leren kennen. En dat hij ook met mij wil hangen, natuurlijk. Dat is ook wel een cruciaal punt.

2. A role you’ve played Hier moest ik best wel lang over nadenken, omdat ik ‘rol’ zo’n vaag begrip vind (ik ben gewoon Lisa, bla bla bla) maar ik ben eruit: blogger. Bloggen vind ik het leukste wat er is, omdat ik alles zelf mag bepalen. En stiekem vind ik het ook vet leuk als mensen die ik al jaren niet heb gesproken ineens tegen me zeggen dat ze “stiekem” altijd mijn blog lezen (al is het woord “stiekem” natuurlijk heel misplaatst, blogs zijn er om gelezen te worden. Lurkers, ik ben dol op jullie).

3. A place Het eerste wat me te binnen schiet, is het P.C. Hoofthuis, waar ik altijd college heb. Ik vind dit een beetje ongemakkelijk om toe te geven maar het is gewoon een happy place, zoals James R.S. zou zeggen. Terwijl het echt een megalelijk en onpraktisch gebouw is. Bovendien heb ik tegenwoordig bijna nooit meer les en studeren doe ik altijd thuis omdat ik dan onbeperkt kan vreten. Toch mis ik het altijd als ik er een tijdje niet kom, dus ik ga voor deze plek. Maar als ik nu ineens doodga wil ik niet dat jullie hier mijn as gaan uitstrooien, hoor.

4. An experience Met Babs (die ik daarvoor trouwens [as twee keer ‘in het echt’ had gezien) naar Hamburg vliegen, om een dag lang te wachten op het concert van The Ark, om bij een super awesome awesome (afscheids-)concert te zijn, en dat de band daarna op hun eigen afterparty kwam en dat we praatten over hun albums en over Nederlandse glam rock, totdat ze rond vier uur ‘s ochtends weg moesten, en wij ook – want we moesten het vliegtuig halen.

5. A talent you have Ik kan echt heel snel lezen. Superhandig.

6. A failure Dat ik na een half jaar met mijn studie psychologie ben gestopt. Achteraf denk ik vaak dat ik die studie best wel had gekund en zelfs leuk had gevonden als ik had doorgezet – alleen toen zag ik dat anders. Maar doordat ik ben gestopt kwam ik te werken bij een superleuk bedrijf waar ik 3,5 jaar ben gebleven, ontmoette ik mijn vriendinnen bij mijn huidige studie, en tsja, zijn er direct en indirect allemaal goede dingen gebeurd die anders niet waren gebeurd, waaronder mijn huidige werk en dat ik mon amour heb leren kennen.

7. Words Hallo, nu heb ik meteen de Bee Gees in mijn hoofd. Maar even serieus, ik ga voor alle woorden op het album Lycanthropy van Patrick Wolf. ZO MOOI. Stuk voor stuk. De laatste tijd ben ik heel erg into Pigeon Song – eerst viel dit nummer door de simpelheid een beetje weg tussen de rest van het album, maar toen kwam er ineens een klik en nu VOEL ik het ineens. Ik wil wel een stukje plaatsen, maar een paar zinnen vind ik stom. Dus luister maar het hele nummer jaaaa Patrick Wolf jaaa.

8. A photo

Er zijn een heleboel foto’s waar ik om allerlei redenen dankbaar voor ben, maar deze is bijzonder geschikt omdat het het begin van een nieuwe periode markeert. Deze foto is gemaakt in 2010. Nee, toen had ik geen triljoen onderkinnen, het is gewoon een HEEL onfortuinlijke foto. Toch wil ik hem per se plaatsen, omdat het moment zo bijzonder was: met een stel toffe chicks die elkaar net op hun studie hadden leren kennen, hadden we zo’n beetje voor het eerst bij Eva gegeten in de Bijlmer. Daarna lieten we op het metrostation even een groepsfoto nemen voordat we naar een of ander schoolfeest gingen. Ik kan niet uitleggen hoe blij ik word van deze blije hoofden, zeker in combinatie met die roltrappen daarachter die rechtstreeks naar de hel leidden (grapje, grapje).

9. A memory Het feest dat ik gaf toen ik 21 werd want toen was bijna iedereen die ik erbij wilde hebben samen en het was zo leuk. Voor de foto’s van dat feest ben ik trouwens ook heel dankbaar, maar die kan ik al helemaal niet op internet zetten.

10. An opportunity Dat ik kon gaan wonen waar ik nu woon. Hiervoor woonde ik een tijdje in mijn eentje in een dorp ver buiten Amsterdam waar de bus maar een keer per half uur ging. Nu woon ik in een smerige studentenflat waar mensen zoveel vet door de gootsteen spoelen dat de loodgieter dacht dat we hier ons frituurvet loosden, maar ik heb wel een eigen badkamer en ik ben toch wel heel dankbaar dat ik in Amsterdam woon.

Oké, nu moet ik taggen. Ik tag Mirthe, Myrthe (blog eens wat), Babs, Daan en Brenda.

Leave a Comment

Filed under leven