nostalgisch gezever van een blogger uit de middeleeuwen (je weet wel, toen ze nog heksen verbrandden)

Soms, vooral als ik bezig ben met het schrijven van een blogje dat door bijna niemand gelezen gaat worden, verlang ik terug naar het jaar 2011, toen het bloggen nog een centrale rol speelde in mijn leven. Ik zat destijds in de beginfase van mijn studie en vond dat ik het gi-gan-tisch druk had, maar toch had ik (heel maf) genoeg tijd over voor het ontdekken en lezen van en commenten bij blogs die ik leuk vond. En geloof me – dat waren er veel.

Blogs waren toen anders, heb ik het idee, maar misschien is mijn geheugen gewoon vervormd omdat ik een oud zeikwijf ben geworden, dat kan ook. Maar alles leek spontaner, grappiger. Veel blogs gingen over het leven van de schrijver zelf, niet op een manier waarop alles wat diegene op een dag uitvoerde uit de doeken werd gedaan, maar meer op een column-achtige wijze, iets werd eruit gepikt en uitvergroot. Het ging niet zo vaak over spullen, je hoefde er niet per se een foto bij te plaatsen en zelden verdiende iemand er geld mee. #influencer zijn was toen nog niet zo’n ding en bedrijven wisten nog niet hoeveel geld je aan bloggers kon verdienen.

(Ik bedoel, in die tijd had je ook wel beautyblogs hoor, maar dat was toch anders – als je een lippenstift opgestuurd kreeg, nou dan had je het echt gemáákt hoor)

Ik heb wel eens heimwee naar die tijd, alles was toen nog zo spannend met een hoofdletter s, ik ontdekte eindeloos veel nieuwe mensen die interessante verhalen vertelden. Inmiddels zijn mijn favoriete bloggers van destijds bijna allemaal gestopt, of bloggen nog minder dan ik (op een paar uitzonderingen na – Des gaat bijvoorbeeld nog altijd keihard). En ja, er zijn veel nieuwe bloggers bijgekomen, waarvan ik een aantal heel graag lees, maar de band die ik vroeger met het fenomeen ‘bloggen’ had, is weg (net zoals de rest van mijn jeugd, zeg maar).

En dat bedoel ik niet op een lullige vroeger-was-alles-betermanier, want dat is bullshit (stilstand is achteruitgang) – ik bedoel het meer op een ik-weet-zelf-niet-wat-ik-moet-doenmanier. Mijn blog, dat ding dat jullie nu toch lezen, is namelijk morsdood, vergeleken met toen. Jawel, ik knal er nog wel minstens 1x per maand een stukje uit, en dan krijg ik wat reacties (wat ik altijd super vind), maar verder gebeurt er niet zoveel. In plaats van iedere dag naar vijfkoffiegraag.nl te gaan omdat ik het gewoon zo’n fantastische website vind, kijk ik er pas weer naar om als het weer tijd is om er iets op te gooien – en daarna kijk ik weer de andere kant uit.

(Mijn bezoekersaantallen dalen overigens op zulke wijze dat ik bijna niet naar mijn statistieken durf te kijken. Op zich logisch als je zo weinig schrijft + geen tijd meer steekt in promoten, maar toch! Het blijft pijnlijk!)

En ja, ik weet heus wel dat bloggen op zich niet dood is, want om me heen zie ik zoveel nieuwe blogs verschijnen die het wél goed doen, door mensen die er wél tijd in steken. Die blogs zetten me aan het denken: moet ik ook niet eens wat nieuws? (Mijn ontzettend gedateerde layout upspicen, bijvoorbeeld?) Meer praten over veganisme, of zo? (Dan kan ik zeggen ‘ja dat is mijn niche’!!!) Of over zelfontwikkeling, gericht op de lezer i.p.v. à moi-même? (10 tips om de beste blog ooit te schrijven!) Iets met kleding, anders? (Ik heb best leuke kleren. Vind ik zelf dan. Dat is in ieder geval een begin.) Of moet ik gewoon weer even normáál doen en niet de hele tijd van die tyfuslange verhalen schrijven, maar gewoon iets korts en krachtigs, zoals ik vroeger deed, in die tijd waar ik nu zo nostalgisch naar terug kijk?

You tell me (of niet, als je het leuk vindt om me te zien lijden, dat kan natuurlijk ook, geen haat want ik heb jullie de laatste tijd ook weinig geboden xoxo)

P.S. Speciaal ter ere van mijn lievelingsbloggertijdperk doe ik GEEN illustratie bij dit verhaal, hoe revolutionair.

37 Comments

Filed under metablog

37 Responses to nostalgisch gezever van een blogger uit de middeleeuwen (je weet wel, toen ze nog heksen verbrandden)

  1. Mirthe

    Nooooo ik lees juist het liefst ouderwetse blogs pls stay. Ben ook groot fan van Des nog altijd, en lees ook wel moderne blogs en vind stiekem al die zelfontwikkeling helemaal leuk maar tegelijkertijd vind ik dat ook weer zo inwisselbaar of zo. Wazige comment dit maar ik deel dus je nostalgie.

  2. Rosa

    Ik weet ook niet meer hoe ik het vroeger deed. Soms heb ik opeens heel veel #inspi en dan zeg ik ik ga weer bloggen en dan blog ik een keer en dan heb ik geen zin meer en voel ik me bovendien awk over mn vorige blog dus knal ik er een wachtwoord op. Oh well. Ik mis het niet. Jouw blog zou ik overigens wel missen en jouw layout is m’n lievelings layout maar hee no pressure he.

    • Ik mis jouw blog dus wel, maar goed, ook no pressure van mijn kant! Grappig wat je zegt over die layout trouwens, maar ik vind alle layouts lastig dus ik denk niet dat ik hem snel aan zou passen.

  3. Ik hou van je blogposts. Lang, kort, maakt niet uit, als ze maar “jou” zijn. Jouw schrijfstijl en onderwerpen waar jij over wil schrijven!

  4. Hee ik ben er ook nog! Zij het ook inmiddels een aantal blogs met nostalgisch gezever verder 😉

  5. Suzan

    Ik lees je blog nog steeds graag! Juist omdat het over jou gaat ipv over spullen. Ik vind het trouwens altijd leuk als je blogt over de boeken die je hebt gelezen, dus als je toch nog een niche zoekt… 😉

  6. Tyfuslange verhalen worden zwaar ondergewaardeerd. Maar als je ze nu LONGREAD noemt zijn ze ineens weer juist heel gaaf. Dus dat is een tip.
    En verder heb ik niks tegen lukraak iets posten als je daar toevallig zin in hebt en de verdere ik-doe-maar-wat-mentaliteit want dat doe ik zelf ook en is volgens mij daarom dan ook de allerbeste.

  7. Haha, Marieke geeft hier boven mij de juiste tip, noem het longread! Ook al kost dit lezen maar 5 minuten…
    On topic: ik houd van dat tijdperk. Misschien is het daarom dat ik me op mijn blog nog steeds een beetje zo gedraag als toen… maar dan met een lagere frequentie.

    • Haha ja, uiteindelijk ben je toch zo klaar met het lezen van een blog – als het in een boek zou staan, waren het echt twee pagina’s of zo. Maar mensen zien gewoon veel tekst en krijgen meteen de neiging om gillend weg te rennen 😉 (of misschien denk ik dat alleen maar)

  8. Hah ja, hekstek good times. Maar gelukkig zijn er ook nog heel veel blogs die wel regelmatig content online zetten. Of dat nou één keer per maand is of elke week zeven blogs, dat maakt dan op zich niet uit. De bloggers die nog (over?) zijn (en die ik volg), zijn toch stuk voor stuk goud.

  9. Marina

    Noo jij bent juist een van de leuksten, ik ga bijna genant vaak even kijken of je al een nieuw stukje hebt. Niets veranderen ok bedankt!

  10. Ik lees je blogjes graag, wat je hier ook neerzet, haha. Heb je lekker veel aan hè, deze reactie.

  11. Ellis

    “maar meer op een column-achtige wijze, iets werd eruit gepikt en uitvergroot.” –> Jaaa, meer van dit! Ik volg je via bloglovin, dus je raakt me niet zo snel kwijt. Juist die afwisseling van onzinverhalen, ‘longreads’, veganisme, het lijden van het leven, etc., vind ik heel leuk om bij jou te lezen.
    Maar ik herken wel dat de blogwereld ‘vroeger’ spannender was, ik volg nu veel minder en kijk er ook niet zo naar uit. Al denk ik dat het ook aan mijn eigen verveling/interesses ligt. Ik lees nu blogjes ‘even tussendoor’ terwijl ik ook een spelletje speel, dat werkt natuurlijk niet.

    • Dankjewel voor het compliment, leuk om te horen 😀 Ik heb hetzelfde met het ‘spannende’ van vroeger. Ik ging er vroeger uitgebreid voor zitten om alles te lezen en dan ook meteen te commenten. Nu lees ik ‘s ochtends op mijn telefoon even snel wat als ik sta te wachten op de pont – toch een hele andere ervaring.

  12. Zoooooo herkenbaar!

  13. LP

    Bloggen is aan een comeback toe. Zei zij die afgelopen augustus na 14 jaar gestopt is met bloggen. 😀 Ik word nog steeds erg blij als ik een “echte” blogpost (aka geen sponstyleinfluencergezever) in mijn feedly zie verschijnen, dus ik hoop je posts met enige (on)regelmaat te zien verschijnen. 🙂

  14. B

    Jij hebt ten minste wél een authentieke blog en dat vind ik er zo leuk aan!

  15. MEER NAAKT!!!!
    Heel erg herkenbaar.. ik mis het soms ook wel maar tegelijkertijd lees ik vrijwel nooit meer blogs (waar ik eerst elke ochtend bloglovin opende en alles aanklikte wat ik wilde lezen), en schrijf ik ze ook vrijwel nooit meer..
    Inderdaad, waar ga je over schrijven? Hoe hou je het meer levend?
    Is het plezier niet gewoon een beetje weg? Of in ieder geval veel minder?.. Of misschien zijn we drukker met andere dingen en is het oke om daar meer tijd aan te besteden?
    Ik bedenk soms dingen om over te schrijven en dan denk ik ‘ja maar dat is toch geen onderwerp?’ Misschien dat ook iets meer loslaten.
    Conclusie, GEEN IDEE.
    Toch maar meer naakt wel.

    • Ik ben ook bang dat dat de enige optie is. Wel een simpele oplossing, op zich, dus chillllllllll!

      Ik heb dat trouwens ook, dat ik mijn eigen onderwerpen stom vind. Maar misschien zijn we gewoon te kritisch en is meer loslaten idd het ding. Dat probeer ik nu wel maar …

  16. Pingback: #badfashionblogger 1: lekker wijd | vijf koffie graag

  17. Je hebt er in ieder geval een nieuwe lezer bij! Ik vind je blogs awesome. Ik wilde een paar grappige dingen zeggen waarom, maar ik moet nu werken.

  18. Pingback: over bloggen en hersenruimte (+ een bedankje) | vijf koffie graag

Leave a Reply

Your email address will not be published.