handleiding voor behulpzame mensen

Toen de trein stopte bij Amsterdam Amstel, had ik mijn pasta al lang op. Het kartonnen doosje van Julia’s zat lusteloos tussen mijn vingers geklemd. Mensen dromden zich langs me naar buiten. Als allerlaatste kwam een blonde jongen met een sporttas de coupé uit. Hij stopte voor mijn neus en stak zijn rechterhand uit. Even dacht ik dat het een vage maar beleefde kennis was die mijn hand wilde schudden voordat hij snel verder moest. Klein verschil was dat ik deze jongen écht nog nooit had gezien. Na hem secondenlang niet-begrijpend te hebben aangestaard, drong het tot me door dat hij mijn pastabakje wilde hebben. Ik gaf het hem, bedankte hem toen hij snel de trein uit sprong. De deuren sloten direct. Ik bleef verbaasd achter en verzon de ene na de andere theorie over een ondergrondse internetbeweging die het dagelijks leven van treingangers op wil fleuren door ongevraagd iets aardigs te doen.

Volgende keer ga ik ook het afval van een vreemde weggooien. Al is het maar omdat je mensen er zo mee van hun stuk brengt.

21 Comments

Filed under rare wereld

21 Responses to handleiding voor behulpzame mensen

  1. Haha! Geval van vreemd maar schattig? Misschien was het een treinschoonmaker die uit principe geen uniform droeg?

  2. Awh, wat lief! Ik heb ooit in Berlijn een totaal onbekende jongen ontmoet die op het station mijn lood-en-loodzware weekendtas naar beneden wilde sjouwen voor me. Hij keek heel beteuterd toen ik koppig en beleefd weigerde, ik voelde me achteraf echt een trut, hij bedoelde het alleen goed. Goed dus dat je dat bakje aan hem gaf, anders zal jouw blonde jongen waarschijnlijk niet snel meer een goede daad verrichten 😉

  3. Ahh. Goeie daden. Mooi. Ik kan er altijd met plezier naar kijken… 😉

  4. Ik denk dat ik daarna nog minutenlang voor me uit zou staren en ‘Huh?’ zou denken. Maar wel lieffff!

  5. Ik zou het wel bedenken maar niet doen denk ik. En waarom eigenlijk niet? Leuk dat hij dat voor je deed!

  6. Eh….. huh? Dat is leuk, maar apart haha.

  7. Whahaha, dan vraag ik me echt af waarom je zoiets zou doen? Maar wel lief. (Je tas laten sjouwen daarentegen is niet altijd een goed idee, die mensen gaan er soms gewoon met je tas vandoor zonder iets te vragen en willen daarna je geld.)

  8. Haha, ik zou daar ook echt staan van. Wat? Mijn bakje? Oke? Waaaaarom…

  9. Vreemd. Wat wil die daarmee aanvangen?

  10. Wat aardig! Het maakt helemaal niet uit waarom, het is al lief dat hij dat heeft gedaan, toch?

  11. Anouk

    Ha, ik wou dat ik ook een keer zo iemand tegenkwam 🙂 Dat zou me echt helemaal opvrolijken, haha

  12. Wat lief!
    Het doet mij denken aan het moment dat ik met de trein en mijn zware koffer aankwam op het vliegveld van Barcelona. Ik stapte de trein uit en dacht, jeetje wat is mijn koffer ineens licht. Was er dus een man/jongen, die mijn koffer voor me naar buiten tilde. Wat was ik hem dankbaar!

  13. Haha, wat aardig zeg! Echt een leuke spontane actie!

  14. Wat aardig zeg! Zulke spontane dingen worden tegenwoordig niet meer zoveel gedaan.

  15. Het eerste wat nu in mij opkomt: was ‘ie leeeeuk? Haha.
    Wat gek zeg! Maar ook vooral heel erg grappig en aardig. Lekker spontaan.

  16. Ellen

    Ben ik nou de enige die denkt: hij wilde je gewoon versieren! Als je wat sneller had gereageerd had hij een gesprek met je kunnen beginnen. Nu dacht hij vast: ik heb geen kans want ze kijkt me zo wazig aan.

  17. Aaaaaaaaah ik raakte hier helemaal ontroerd van.

    En toen kwamen de vragen.. Waarom?

Leave a Reply

Your email address will not be published.