één groot kunstwerk

Tijdens het eerste college Esthetiek moesten we een aantal dingen over onszelf op een papiertje schrijven. Naam, studierichting, welke talen je sprak, welke ‘kunsten’ je beoefende, en wat onze laatste ‘culturele shock’ was. Oftewel: welk kunstwerk ons het recentst van onze sokken heeft geblazen.

Die laatste vraag is óf heel leuk om te beantwoorden, of verschrikkelijk. Als je net iets hebt leren kennen dat je hele wereldbeeld heeft veranderd, wil je niets liever dan dit aan een random docent vertellen. Als je je de laatste keer dat je ergens van onder de indruk bent geweest niet eens kunt herinneren, voel je je, in ieder geval als je iets cultureels studeert en gevoelig bent voor sociale druk, een enorme mislukkeling, een zielige proleet.

En dan kan het ook nog zo zijn dat je wel het antwoord weet, maar het niet op durft te schrijven. Dit was bij mij het geval. Mijn gedachten gingen meteen uit naar het boek Into the wild van Jon Krakauer. Nadat ik vorig jaar een blogpost had geschreven over de film, stuurde Jaap mij het boek waarop de film was gebaseerd – en ik was er weg van. Een jaar lang raakte ik het niet meer aan, maar vorige maand moest ik het nog eens doorspitten. Het was alsof ik alles opnieuw las, en ja, het was (weer) een openbaring – daarom reken ik het alsnog als mijn ‘laatste culturele shock’.

Of mijn docent dit ook zou doen, betwijfelde ik echter. Het is een biografisch werk, een journalistiek werk, zeer verhalend geschreven weliswaar, maar alsnog: non-fictie. Krakauer is een goede schrijver, maar het verhaal is niet van hem.
En het is niet alleen het beperkende idee dat journalistiek niet tot de ‘hoge kunsten’ zou mogen behoren. Het hele thema voelt aan als een kunstwerk. Boek, film, achterliggende ideeën, meningen, iemand leven – voor mij is het één groot geheel, en dat geheel was de shock die ik voelde, niet alleen het boek als artefact, al begin ik nu te geloven dat die hele shock tot een ander domein dan de kunsten zou behoren.

(Later zal ik nog wel eens uitleggen waarom ik het zo mateloos interessant vind, want het verdient meer aandacht dan zo weggemoffeld in een andere blogpost.)

Mijn tweede probleem was dat ik niet zo goed wist hoe de schrijver heette. Volgens mij heb ik ‘John Krakenhauer’ opgeschreven. Minor problem. Ik hoop dat mijn docent goed is met google, ik hoop dat hij het net zo mooi vindt als ik.

17 Comments

Filed under film en teevee, studie/werk

17 Responses to één groot kunstwerk

  1. Into the Wild is een mooie film!
    Ik heb zoveel momenten die mijn leven hebben beïnvloed of veranderd. Meestal per ‘nieuw’ nummer dat ik ontdek. Of een episode van een serie die me raakt.

  2. Boer zoekt vrouw is af!
    Ik kan me niet voorstellen dat ik überhaupt ooit in shock ben geweest dankzij kunst (en anders was het dat ene schilderij dat ik zag in Den Haag toen ik amper 15 was, waarop levensgroot een naakte man was afgebeeld, en dan niet direct vanuit het meest appetijtelijke oogpunt… Laat ik het zo zeggen: het liet niets aan de verbeelding over.)

  3. Is verhuizen naar een compleet andere stad niet een kléin beetje een culturele schok?

  4. Ah, ‘into the wild’. Super mooie film. Misschien moet ik het boek ook maar eens gaan lezen en dan hopen dat ik het net zo mooi vind als jij.

  5. Haha oh awkward..! Ik zou zo gauw ook echt niets weten :S

  6. Boeken zijn altijd beter dan de film. Zo heb ik in mijn tienerjaren in de zomer altijd hetzelfde boek gelezen. Papillon van Henri Charrière. Ik ben er een aantal jaren geleden naar op zoek gegaan en heb nog een mooi exemplaar op de kop kunnen tikken.
    Into the wild behoort tot mijn favorieten films. Ik heb er eigenlijk nooit aan gedacht om het boek daarvan te lezen. Hmm, even googlen en eens zien of ik nog een tweede zwans boek kan vinden.

  7. babette

    a culture shock is toch als je naar een ander land gaat en je niet aan de cultuur kan wennen?;) dus volgens mij is het meer een cultuur shock ipv culturele hahaha. maar ik vind het wel mooi opgelost;)

    • Mmm ja haha, ik ben er vrij zeker van dat de docent het niet had over een cultuurshock. Dat zou een beetje raar zijn bij een vak dat Esthetiek heet, toch? Zeker als je bedenkt dat ik een van de weinige buitenlandse studenten in die klas was… 😛

  8. Het gaat er vast om dat je nagedacht hebt over die keus en hoe je daarover hebt nagedacht. Lijkt me dat je wel een goede start gemaakt hebt zo!

  9. Flo

    Het is weliswaar geen superinspirerend schilderij, maar het blijft wat waard toch, zoiets? Vond het ook een prachtig boek! En is schrijven ook niet een vorm van kunst? 😉

  10. Fiew, zou ook niet meteen weten wat te antwoorden (waarschijnlijk a clockwork orange), maar ‘k zou dat antwoordlijstje van iedereen wel eens willen zien! Kwestie om maar weer eens wat lees-, luister- en kijktips te verzamelen 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published.