Category Archives: tips en tricks

maar wat denk je nou écht?

Als kind kom je er vrij snel achter dat je ouders ook niet alles weten. Geen idee hoe het met jullie zit, maar ik trok dat niet zo goed. Mijn wereld zat al vol vragen, en níemand die het antwoord had? (Want als je ouders het niet weten, dan weet natuurlijk niemand het.)

Bovendien is het gewoon heel erg vervelend om afgescheept te worden met de ontzettend irritante mededeling “Dat weet ik niet.” Daarom bedacht ik op een gegeven moment de nog veel irritantere vraag:

“Maar wat denk je nou écht?”

Dat was vooral leuk als mijn ouders hadden gezegd dat ze niet wisten hoe lang iets ging duren, of iets zou lukken of toch net niet. Maar wat nou als je een antwoord móest geven? Oké, je hebt geen idee hoe lang het nog rijden is naar de camping, maar als je nou héél diep in jezelf kijkt, wat verwacht je dan toch stiekem? Je weet niet meer of het links of rechts was, maar als je nou zonder verdere informatie een kant op moest gaan, WAT ZOU JE DAN KIEZEN?

Inderdaad irritant, want meestal liep het dan toch uit op een wilde gok en aan een wilde gok heb je niets. Daarom weigerden mijn ouders ook zo vaak antwoord te geven, denk ik.

Tegenwoordig stel ik deze vraag graag aan mezelf, bij voorkeur voordat ik iets ga doen dat een soort van spannend is. Een mailtje openen waar een cijfer instaat, bijvoorbeeld. Voordat ik het aanklik, bedenk ik hoe hoog ik dit getal verwacht. En of ik het zo laag inschat omdat ik bang ben om teleurgesteld te worden, of juist zo hoog omdat ik dat zo graag wil. En wat ik nou echt echt echt echt denk dat het is, als ik even heel erg eerlijk tegen mezelf ben. Zelfs al is het een beetje een gok. Maar toch.

Het is best wel een interessant experiment, jezelf doorvragen naar wat je nou écht denkt. Iets dat je ook toe kunt passen op minder willekeurige facetten van het leven: denk/wil/doe ik iets nu omdat ik dit écht denk/wil/doe, of zit er een andere beweegreden achter? Dat is soms moeilijk. En pijnlijk. En bloedirritant. Maar vervelend zijn is soms gewoon nodig.

De kaarten des levens liggen soms zomaar op de grond

1 Comment

Filed under tips en tricks

een goede raad

“Wat is jouw beste raad?” vroeg Laura laatst op haar blog. Zelf schreef ze dat je dingen moet doen die je eng vindt. Hier had ze een heel mooi lopend verhaal bij, over hoe ze als klein meisje heel verlegen was maar hier uiteindelijk overheen is gekomen door gewoon te dóen.

Zelf weet ik het niet zo goed. Ik heb zoveel goede raad in me, joh. Zorg dat je op tijd naar bed gaat. Verbreek banden met mensen die slecht voor je zijn. Draag nieuwe lippenstift eerst een dagje binnen voordat je hem naar een feest draagt. Als mensen in grote toeristische steden iets in je handen willen drukken, NOOIT aanpakken. Zorg dat je altijd weet hoe laat de laatste trein gaat. Reizen Op vakantie gaan is veel leuker dan nieuwe kleren.

Maar ja: goede raad is niet in iedere situatie even goed. Als je altijd op tijd naar bed gaat, mis je wellicht iets dat het slaapgebrek meer dan waard is. Sommige mensen die ik eigenlijk niet meer had moeten zien besloten van mij af te willen en handelden hiernaar, wat uiteindelijk wel lekker makkelijk voor mij was..

Oké wacht. Nu ik zo zit te brainstormen, stroomt er toch ineens een top twee van goede adviezen die ongetwijfeld altijd goed zijn binnen:

2. Blijf immer je best doen om te achterhalen wat je nu echt wilt/vindt in plaats van te blijven hangen in ideeën die makkelijk zijn om te hebben maar waar je het eigenlijk niet (meer) mee eens bent. Dit klinkt heel voor de hand liggend, maar ik zie zoveel mensen bij wie het ervan afstraalt dat ze tegen zichzelf liegen. Dat lijkt me zo vermoeiend, doe dat nou niet. Als je het moeilijk vindt om je ware gedachten te achterhalen omdat het zo vol is in je hoofd, begin je maar een dagboek.

1. Lees The casual vacancy van J.K. Rowling. Heerlijk boek.

Leave a Comment

Filed under tips en tricks

geruststellingen voor wannabe-vegetariërs

Zeven jaar geleden ben ik gestopt met het eten van vlees en vis. Mensen vragen mij regelmatig of ik dit lastig vind, maar dat is niet zo: een dierloos voedingspatroon gaat me inmiddels zo makkelijk af dat ik er nauwelijks meer over na hoef te denken. Daarom wat geruststellingen voor iedereen die denkt geen vegetariër te kunnen zijn:

  • Je kunt je eetpatroon zo simpel of ingewikkeld maken als je zelf wilt. Niet zo’n sterrenkok? Supermarkten liggen tegenwoordig vol met allerlei verschillende soorten vleesvervangers. Vind je vleesvervangers te ‘nep’, dan zijn er genoeg andere manieren om je smaakpapillen en de rest van je lichaam blij te houden. Het internet staat vol met eettips. Google jezelf gelukkig, jij foodie.
  • Vlees* afslaan wordt steeds makkelijker. Zelf droomde ik in het begin nog van kipnuggets en rundervink, maar nu moet ik er niet aan denken om een stuk beest in mijn mond te stoppen.
  • Als je per ongeluk toch een keertje vlees eet, is echt niet alles verpest. Ik heb vorige maand bijvoorbeeld nog een half frietei gegeten omdat ik was vergeten dat er vlees in zat. Daar kun je wel om gaan huilen terwijl je een bucket van de KFC naar binnen werkt, maar je kunt ook gewoon denken aan al die dieren die je in de tussentijd níet hebt gegeten en gewoon doorgaan met waar je mee bezig was.
  • Buiten de deur eten is geen enkel probleem. Je hebt wat minder keus, maar dat scheelt meteen keuzestress. In restaurants hebben ze ALTIJD wel iets vegetarisch – ook in het buitenland (en ik heb in Frankrijk gewoond, kun je nagaan). Mocht dat eens niet zo zijn, dan kun je er gewoon om vragen (“Mag ik deze hamsalade zonder ham?”). Ook goed voor je assertiviteit. Ik ben nog nooit in een situatie gekomen waarin het erger dan ‘een klein beetje lastig’ was om geen vlees te eten. En ik kan me ook niet voorstellen dat het ooit zal gebeuren, tenzij ik verdwaald raak in de Sahara en ik terecht kom bij een nomadenfamilie die niets anders te bikken heeft dat een geslacht schaap. Nou, DAN zal ik wel een hapje nemen.
  • Andere mensen doen nooit moeilijk. Oké, er zijn een paar van die types die, als het over stoppen met vlees eten gaat, “Lol biefstuk is lekker” moeten roepen, maar dat soort personen moet je toch al vermijden. Er zijn tegenwoordig zoveel vegetariërs dat iedereen het wel snapt.
  • Met andere mensen eten is ook niet heel lastig. Iedere vleeseter die ik heb ontmoet bereid om, als we samen gaan eten, het vlees een keertje te laten staan. En anders kook je jullie proteïne in aparte pannetjes. Big deal.
  • Nu stoppen met vlees eten betekent niet per se dat je nooit meer vlees zult eten. De wereld verandert, net zoals de vleesindustrie (een kweekburger, anyone?) en jijzelf. Dus als je het ECHT niet aankunt om geen dode dieren te eten, is er niemand die zegt dat je niet op je keuze om vegetarisch te eten terug mag komen.

 

* Of vis. Denk iedere keer dat ik ‘vlees’ schrijf er maar even ‘of vis’ achter. Er zijn overigens ook veel mensen die alleen vlees laten staan maar wel vis eten, wat jij wilt.

Leave a Comment

Filed under tips en tricks, vegashizzle

5 tips die je leven voor altijd beter maken

  • Koop ‘Lively Lemon Grass’-thee van Pickwick en doe er flink wat klaverhoning doorheen. Smaakt PRECIES hetzelfde als Chai Tea Latte.
  • Bekijk dit filmpje (duurt maar 13 seconden, je zult er geen spijt van krijgen).
  • Zorg dat je eens in de zoveel tijd wat tijd vrijmaakt om tijd door te brengen met een blij konijn dat rondjes om je voeten rent en wild wordt als je een boterham eet. Daarna kun je het leven altijd weer een stuk beter aan.
  • Loop eens een goededoelenwerver (of nog beter: zo’n ledenwerver van BNN of elektriciteitsaanbiederwerver of hoe dat heet) omver. Alleen als ze recht in je looppad gaan staan hoor, dan doen ze het erom, dit is geen propaganda voor geweld. En je moet er dan ook niet te hard omver lopen hè, gewoon heel zachtjes, zodat ze geen pijn hebben. Want dat is ook weer zielig.
  • Volg @feministtswift op Twitter voor politiek correcte versies van Taylor Swift-lyrics. En dan net doen alsof Taylor Swift het echt zo heeft verzonnen.

23 Comments

Filed under tips en tricks

verlos mij van de sugababes

Ik zit momenteel in een muzikale impasse. Na jarenlang luisteren naar Dingen Waar Ik Echt Heel Veel Van Hou (lees: PJ Harvey, Patrick Wolf en dingen die daar op lijken) heb ik het een beetje gehad met Dingen Waar Ik Echt Heel Veel Van Hou En Nu Ook Wel Uit Mijn Hoofd Ken. Maar goed, omdat ik toch niet kan eten/afwassen/hardlopen/in de bus zitten zonder iets te luisteren, zet ik tegenwoordig maar ‘gewoon iets’ op. Wat betekent dat ik de laatste tijd alleen nog maar losse nummers van de Sugababes en The Carpenters luister. Je begrijpt: ik word gek.

Dus moet ik op zoek naar iets nieuws, lieve mensen. En daar heb ik jullie hulp bij nodig. Ik zou ook gewoon ‘leuke muziek’ kunnen googlen, maar ik denk dat dat niet echt gaat werken, want mijn smaak is nogal… beperkt. Waar ik van hou? Goed, hier komt het. Ik hou het allermeest van de eerdere genoemde artiesten, en van Anna Calvi en The Ark. Het liefst heb ik trouwens bands die nog bij elkaar zijn en artiesten die hun gitaar nog vast kunnen houden, want ik wil wel weer ‘s naar een concert.
Ik hou van muziek die een beetje dramatisch klinkt, niet van dat droge gedoe. Het mag best een beetje corny zijn, als het maar uit een goed hart komt. En het mag ook wel wat pretentieus zijn, maar dan moet dat hart wel echt heel goed zijn. Een mannelijke zanger die op een vrouw lijkt of andersom is een pré. Pijn is fijn en bloed is goed, maar het mag niet te emo zijn (ik trek de grens bij Placebo). Ik hou niet van muziek die gemaakt is voor meisjes met knotten en rendiertruien. Geen enkele metal-variant. Geen John Mayer. Geen ‘bandje’. Ik wil alleen maar een Band met een hoofdletter B. Duuh. Anders zou ik niet in een muzikale impasse zitten.

Als het Frans is, ben ik bereid veel door de vingers te zien. (Momenteel luister ik voorzichtig naar Indochine, daar had ik mijn handen nooit aan vuil gemaakt als het in het Engels gezongen werd)

Dus: wat moet ik luisteren? Ik hoop dat jullie iets weten dat een beetje in mijn omschrijving (voor zover het een omschrijving mag heten mag) en ik niet nog duizend keer ‘Too lost in you’ hoef aan te horen want ik trek dit niet meer. Iedere suggestie is welkom, ook als je een slechte muzieksmaak hebt. Dat vind ik namelijk wel leuk.

39 Comments

Filed under muziek, tips en tricks