Over het algemeen zie ik mezelf als een redelijk intelligent persoon, maar dat betekent niet dat ik geen gebreken heb. Zo dreig ik nog wel eens iets te vergeten waarvan ik van tevoren stellig wist: Lisa, dit kán niet uit je geheugen gewist worden. En dat is dan niet zoiets triviaals als een leuke anekdote die ik aan een vriendin wilde vertellen of de complete tekst van dit fantastische nummer, maar nee, Belangrijke Dingen, zoals een onderwerp voor een blogpost of waar ik mijn harde schijf precies verstopt heb.
Dat laatste behoeft wellicht wat uitleg.
Net als ieder weldenkend mens met veel herinneringen in de vorm van foto’s en verhaaltjes, stal ik deze onmisbare documenten het liefst op meer dan één plaats. Laptops zijn immers tijdbommen die je ieder moment kunnen laten stikken. Een harde schijf is daarom meer dan noodzakelijk.
Alleen behalve weldenkend en redelijk intelligent ben ik misschien ook nog eens eh, een beetje paranoïde. Als ik langer dan één nacht van huis ben, weet ik altijd zeker dat én mijn laptop én mijn harde schijf gejat wordt. Aangezien de marktwaarde van mijn harde schijf vandaag de dag hoger moet liggen dan die van mijn (bejaarde) computertje, is dit geen geheel onrealistische gedachte.
Vorig jaar besloot ik mijn harde schijf dan ook te verstoppen toen ik op vakantie ging. Dat was allemaal leuk een aardig, totdat ik hem een paar maanden na mijn thuiskomst weer nodig had. Toen was-ie namelijk onvindbaar.
Ik wist alleen nog dat ik hem héél goed had verstopt, op een plek waar niemand hem ooit zou kunnen vinden.
Maar waar dit was – ergens in mijn eigen kamer in Amsterdam, op een plek waar ik zelf niet bij kon? Bij mijn ouders in Rotterdam? Hoog? Laag? Bedolven onder kleding? – wist ik echt niet meer. Dus keek ik maar op alle plekken, en vond hem nergens.
Toen ik bijna weer op vakantie ging, besloot ik maar een nieuwe te kopen. Rib uit mijn lijf, maar ja, wat moest ik anders? Ik had overal immers al gezocht. Dus ik weer naar de Mediamarkt, precies dezelfde kopen, de dag voordat ik wegga alles erop kopiëren (en dat duurde lang! Lang!), en dat ding vervolgens weer verstoppen, samen met wat andere spullen die eigenlijk niet zo superveel waard zijn maar die ik ook niet gestolen wil hebben. Ik heb lang nagedacht over de juiste verstopplekken – iedere plaats op ooghoogte leek te voor de hand liggend, ik wilde hem niet op de grond leggen in verband met eventuele muizen (geen idee wat muizen met een harde schijf moeten, maar je weet maar nooit). Uiteindelijk wist ik overal een – apart – plekje voor te vinden.
Na mijn vakantie vond ik bijna al mijn spullen weer terug, maar raad eens wie er nu alweer een nieuwe harde schijf nodig heeft?
Koos verstopt liever zichzelf. (Sorry voor de oncharmante sok btw)
