Wegens omstandigheden heb ik vandaag echt helemaal geen tijd om te bloggen. Raar kind, hoor ik jullie al denken, je hebt dit anders toch maar mooi geschreven. Waarom ik dit doe? Nou, kijk eens naar die mooie kalender rechts. Zie je dat prachtige patroontje van op welke dagen nieuwe blogs verschenen zijn? (Elke derde dag dus.) Sinds september maar één keer verbroken, en dat was toen mijn blog er een paar dagen uit lag en ik die dagen in blinde paniek rondjes in mijn badkamer aan het rennen was.
Bijna ging ik toen alsnog een hele blog schrijven over iets onzinnigs (over dat ik niet geloof dat er mensen bestaan die serieus tachtig uur per week werken, maar toen ging ik rekenen en toen dacht ik: misschien kan het toch wel). Maar nu kap ik ermee. En dit dan toch posten, hè. Kwaliteit boven kwantiteit! Euh, andersom bedoel ik. Sorry. Om het goed te maken is hier een foto van mijn duim als narwal. Dit is wel een duidelijke weergave van mijn gemoedstoestand op dit moment, denk ik zo.
Classy, hè?
