Er is één vraag, één vraag die praktisch ieder persoon dat ik wel of niet ken de laatste maanden aan me heeft gesteld.
“Maar spreek je dan zo goed Frans?”
“Ja nee ja nee ja nee,” antwoord ik dan telkens opnieuw, “Ik weet het niet, weet je, op zich wel, maar ook niet echt.”
Ja, met dat antwoord kunnen jullie ook niet zo veel, dat begrijp ik, maar ik weet geen eenduidiger antwoord. Wel kan ik een kleine specificering geven van mijn Franse skills tot nu toe:
– Ik kan met mijn Belgische collega een gesprek voeren over hoe zenuwachtig ik wel niet ben voor het feit dat ik dadelijk de hele dag Frans moet spreken (maar als ik het dan wel hebben over een geel briefje, zeg ik wel: une note pas rouge… pas vert pas bleu mais…)
– Ik kan er tijdens het bestuderen van een menukaart achter komen of de gerechten wel vegetarisch zijn (maar dan vraag ik het voor de zekerheid toch even na)
– Ik kan Franse vrouwenbladen lezen (maar volgens mij kan ik dat ook wel in het Noors, al die bladen zijn hetzelfde)
– Ik kan zonder al te veel op te moeten zoeken een e-mail schrijven naar de uni (maar voordat ik hem verzend zoek ik alsnog alles op omdat ik bang ben dat ik zoveel grammaticafouten heb gemaakt dat ik per direct toch niet ben toegelaten)
– Ik kan mijn huurcontract begrijpen en de juiste vakjes op de juiste manier invullen (maar dan vraag ik achteraf toch of mijn moeder het na wil kijken)
– Ik kan mijn levensverhaal aan Bruno Pelletier vertellen (maar ik ben hem nog nooit tegengekomen)
Snappen jullie nu dat het me niet lukt om een eenduidig antwoord te geven?
Over negen dagen word ik er helemaal ingedompeld. Ik ga er vanuit dat ik, na enige stress, frustratie en wat heimwee, de taal wel onder de knie krijg. Of zoals een collega die ook in Parijs had gestudeerd me vertelde:
“De eerste maand was ik alleen maar aan het huilen, maar uiteindelijk had ik alleen maar achten.”
Dat klinkt veelbelovend, vooral als je bedenkt dat de collega in kwestie voor haar uitwisseling geen enkel woord Frans sprak. Dan moet het voor mij ook wel te doen zijn, toch?
